Η εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στη Βέροια
- Dogma
Την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας για την εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, η μνήμη της οποίας εορτάζεται ετησίως πανηγυρικά στην ενορία.
Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση το Ιερό Λείψανο του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου που θησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, όπου υπάρχει ιερό παρεκκλήσιο προς τιμήν του Οσίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του αναφέρθηκε εκτενώς στο χάρισμα της υμνογραφίας του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας και πνευματικού του πατρός, Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Τῶν μαρτύρων ταῖς χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικῶς ἐμιμήσω τάς ἀριστείας αὐτῶν».
Σέ λίγες ἡμέρες ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τή μεγάλη ἑορτή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τήν ἑορτή τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως. Σήμερα ὅμως τιμᾶ τή μνήμη μιᾶς μεγαλομάρτυρός της, τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας, ἡ ὁποία ὄχι μόνο θυσίασε τή ζωή της γιά τήν πίστη της καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, ἀλλά καί γιατί διακρίθηκε στήν ἐφαρμογή τῆς ἐντολῆς τῆς ἀγάπης.
Γόνος ἀριστοκρατικῆς οἰκογενείας ἡ ἁγία Ἀναστασία καί σύζυγος ρωμαίου ἀξιωματούχου γνώρισε καί ἀγάπησε τόν Χριστό.
Ἤξερε βεβαίως ὅτι ἡ πίστη της στόν Χριστό ἦταν ἀσύμβατη ὄχι μόνο μέ τήν πίστη τοῦ συζύγου της ἀλλά καί μέ τούς ρωμαϊκούς νόμους. Ἤξερε ὅτι ἡ πίστη της στόν Χριστό θά τήν ὁδηγοῦσε στό μαρτύριο, ἀλλά ἐκείνη δέν δίσταζε μπροστά στό μαρτύριο. Γνώριζε τόν λόγο τοῦ Κυρίου πού λέγει ὅτι «ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ἤ τέκνα … ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος», καί αὐτή ἤθελε νά εἶναι ἄξια τοῦ Κυρίου πού ἀγάπησε, νά εἶναι ἄξια τοῦ Χριστοῦ πού ἀπό ἀγάπη γιά τό πλάσμα του ἔγινε ἄνθρωπος καί σταυρώθηκε γιά χάρη του.
Εἶχε διαβάσει τόν λόγο τοῦ εὐαγγελιστοῦ τῆς ἀγάπης, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ὅτι «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾽ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον», καί γι᾽ αὐτό δέν φοβόταν οὔτε ἀνησυχοῦσε γιά τό μέλλον. Ἐμπιστευόταν τή ζωή της στά χέρια καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πού καί ἡ ἴδια τόσο πολύ ἀγαποῦσε.
Αὐτή τήν ἀγάπη φρόντιζε ὅμως ἡ ἁγία Ἀναστασία καί νά τήν ἐξωτερικεύει μέ ἕνα ξεχωριστό τρόπο. Ὁ τρόπος αὐτός ἦταν νά φροντίζει καί νά μεριμνᾶ γιά τήν ἀνακούφιση τῶν μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ. Νά ἐπισκέπτεται ἐκείνους πού βρισκόταν στίς φυλακές γιά τήν πίστη τους. Νά φροντίζει τίς πληγές καί τά τραύματα ἐκείνων πού βασάνιζαν οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες. Νά τούς ἐνισχύει καί νά τούς ἐνθαρρύνει γιά νά σταθοῦν πιστοί ἐνώπιον τῶν δικαστῶν τους καί νά ἀντιμετωπίσουν μέ καρτερία τό μαρτύριο. Ἀλλά ἦταν καί ἐκείνη πού μετά τό μαρτύριο ἔσπευδε γιά νά περισυλλέξει τά μαρτυρικά λείψανα καί νά τούς ἀποδώσει τίς ἁρμόζουσες τιμές, χωρίς νά ὑπολογίζει οὔτε τόν κόπο οὔτε τήν ὀργή τῶν διωκτῶν τῆς πίστεως.
Ἔτσι ἡ ἁγία Ἀναστασία δέν ἐξεπλήρωνε ἁπλῶς τή θεία ἐντολή τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν πρώτη καί μεγάλη ἐντολή καί εἶναι αὐτή πού θά ἀποτελέσει τό κριτήριο τῆς σωτηρίας μας κατά τήν ἡμέρα τῆς μελλούσης κρίσεως, ἀλλά τήν ἐξεπλήρωνε μέ τρόπο αὐτοθυσιαστικό. Γιατί ἡ ἁγία Ἀναστασία δέν προσέφερε τήν ἀγάπη της ἄκοπα καί ἀνέξοδα, ἀλλά θέτοντας τόν ἑαυτό της καί τή ζωή της σέ κίνδυνο προκειμένου νά διακονήσει τούς ἀδελφούς της. Γι᾽ αὐτό ἀξιώθηκε καί ἀπό τόν Θεό νά ὁμολογήσει καί ἡ ἴδια τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της σέ Ἐκεῖνον καί νά λάβει τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Καί ἀκόμη ἀξιώθηκε νά λάβει τή χάρη τῶν ἰάσεων, μέ τίς ὁποῖες εὐεργετεῖ μέχρι σήμερα τούς ἀνθρώπους πού αἰτοῦνται τήν πρεσβεία καί τή βοήθειά της.
Αὐτή τήν ἀγάπη πού ἔζησε καί ἔδειξε ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Ἀνα-στασία συστήνει καί σέ μᾶς ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα. Γιατί πολλές φορές νομίζουμε ὅτι προσφέρουμε ἀγάπη, ἀλλά στήν πραγματικότητα παραμένουμε μόνο στά λόγια ἤ ἔστω στά αἰσθήματα, χωρίς νά προχωροῦμε στήν πράξη. Συχνά πάλι λέμε ὅτι θέλουμε νά προσφέρουμε ἀγάπη ἀλλά δέν ἔχουμε τή δυνατότητα.
Ἡ ἀγάπη ὅμως δέν εἶναι οὔτε μόνο λόγια οὔτε μόνο συναισθήματα. Οὔτε χρειάζεται νά ἔχεις πολλά χρήματα ἤ ἀγαθά γιά νά προσφέρεις ἀγάπη. Γιατί, ἐάν ἦταν ἔτσι, ὁ Χριστός θά ἀπέκλειε τούς περισσότερους ἀνθρώπους ἀπό τή δυνατότητα νά προσφέρουν ἀγάπη καί δέν θά μποροῦσε νά τή θέσει ὡς κριτήριο τῆς σωτηρίας μας.
Ἀγάπη ὅμως σημαίνει νά μπορῶ νά μοιράζομαι μέ τόν ἀδελφό μου αὐτό πού ἔχω. Σημαίνει νά μπορῶ νά στερηθῶ αὐτό πού ἔχω γιά νά τό ἀπολαύσει ἐκεῖνος. Σημαίνει νά προσφέρω χωρίς ἐνδοιασμούς αὐτό πού μοῦ ἀρέσει καί πού διαθέτω, γιά νά κάνω τόν ἀδελφό μου χαρούμενο καί εὐτυχισμένο, γιά νά τόν ἀνακουφίσω καί νά τόν ἀναπαύσω. Ἀγάπη σημαίνει νά δίδω θυσιάζοντας καί τόν ἑαυτό μου, ἐάν χρειαστεῖ, ὅπως ἀκριβῶς τό ἔκανε καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός γιά μᾶς, ὅπως τό ἔκανε καί ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Ἀναστασία.
Καί ἐάν προσφέρουμε ἔτσι τήν ἀγάπη, τότε θά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας. Τότε ἡ ἀγάπη του θά μᾶς ἀνταποδίδει ὅ,τι προσφέρουμε πολλαπλάσιο, ἀλλά κυρίως θά μᾶς ἀξιώσει τῆς βασιλείας του, ὅπως ἀξίωσε καί τήν ἑορταζομένη σήμερα ἁγία μεγαλομάρτυρα Ἀναστασία τή φαρμακολύτρια, τό παράδειγμα τῆς ὁποίας μᾶς καλεῖ σήμερα νά ἀκολουθήσουμε ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζοντας καί τιμώντας τή μνήμη της, καί τό ὁποῖο εὔχομαι νά μιμηθοῦμε ὅλοι μας.