Dogma

Η εορτή της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας στη Βέροια (ΦΩΤΟ)

Στη Θεία Λειτουργία τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου της εορταζομένης Αγίας και συμμετείχαν οι χειροθετημένοι Αναγνώστες της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Εσπερινή Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας προς τιμήν της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας.

Στη Θεία Λειτουργία τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου της εορταζομένης Αγίας και συμμετείχαν οι χειροθετημένοι Αναγνώστες της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε τράπεζα για όλους τους Αναγνώστες στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού, το οποίο παρέθεσε η φιλόξενη ενορία των Αγίων Αναργύρων.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αρχιμ. Παύλο Σταματά για τη φιλοξενία και την παράθεση του γεύματος και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Σοῦ τήν οἰκίαν τῆς ψυχῆς … τῶν βασάνων συρρεύσαντες χείμαρροι οὐδαμῶς παρεσάλευσαν».

Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλησία τή μνήμη μιᾶς νεαρῆς μάρ­τυρος, τῆς ἁγίας Ἀνυσίας, πού ἔζη­σε στή Θεσσαλο­νί­κη καί μαρτύρη­σε, προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη καί τήν ἀγάπη Ἐκείνου, τόν ὁποῖο εἶχε ἀγαπήσει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο, καί ἀπό αὐτήν ἀκόμη τή ζωή της.

Αὐτή τή νεαρή μάρτυρα τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἀπόψε, ὅπως κάθε χρόνο, μέ τήν ἑσπερινή θεία λειτουργία γιά τούς ἀναγνῶστες καί τά στελέ­χη τοῦ νεανικοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, γιατί ἀποτελεῖ πρότυπο ζωῆς, πρότυπο σταθερό­τη­τος στήν πίστη, πρότυπο ἁγνό­τη­τος καί καθαρότητος γιά κάθε νέο καί νέα, γιά κάθε παιδί.

Ἄν στήν ἐποχή μας εἶναι δύσκολο νά ἀκολουθήσει ἕνα νέο παιδί τόν Χριστό καί νά ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημά του, νά ζήσει μέσα στήν Ἐκ­κλησία, παρότι ζοῦμε σέ μία χρι­στιανική χώρα, σέ ἕνα χριστιανικό τουλάχιστον κατά τούς τύπους περι­βάλλον, μπορεῖτε νά φαντα­σθεῖ­τε πόσο πιό δύσκολο καί πιό σκληρό ἦταν γιά τήν ἁγία Ἀνυσία τήν ἐν Θεσσαλονίκῃ. Καί αὐτό για­τί ἦταν μιά νεαρή κοπέλλα πού ζοῦσε σέ ἕναν κόσμο εἰδωλολατρι­κό, στόν ὁποῖο ἡ πίστη στόν Χριστό ἀπαγορευόταν ἐπίσημα καί χλευα­ζό­ταν, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο οἱ κάθε εἴδους ἁμαρτίες ἦταν μία συνηθισμένη καθημερινότητα καί δέν ὑπῆρχαν ἠθικές ἀξίες καί ἀρ­χές, ὅπως μᾶς τίς δίδαξε ὁ Χριστός.

Πῶς ὅμως κατόρθωσε ἡ νεαρή αὐτή χριστιανή νά παραμείνει στα­θερή στήν πίστη της στόν Χριστό, νά τήν ὁμολογήσει μέ θάρρος ἐνώ­πιον τῶν δικαστῶν καί νά ὑπομεί­νει μέ γενναιότητα τό μαρτύριο;

Τό κατόρθωσε, γιατί ἡ ἁγία Ἀνυ­σία δέν πίστευε μόνο ἐπιφανειακά στόν Χριστό, ἀλλά ζοῦσε μέ τόν Χριστό, ζοῦσε γιά τόν Χριστό.

Τό κατόρθωσε, γιατί προσπαθοῦ­σε νά μήν ἔχει ἡ ζωή της καμία σχέ­ση μέ τόν κόσμο καί τήν ἁμαρτία, νά μήν ἐνδίδει στούς πειρασμούς πού συνα­ντοῦσε, γιατί γνώριζε ὅτι αὐτοί ἀποτελοῦν ἐμπόδια πού δέν βοη­θοῦν τόν ἄνθρωπο νά παραμεί­νει ἑδραῖος καί ἀμετακίνητος στήν πίστη του.

Τό κατόρθωσε, γιατί παρότι ἦταν νέα καί θά μποροῦσε νά παρασυρ­θεῖ ἀπό ὅσα συνέβαιναν γύρω της, καί νά κάνει κάποιες ὑποχωρήσεις γιά νά δοκιμάσει καί αὐτή ὅσα δο­κί­μαζαν οἱ συνομίληκοί της, ἡ ἁγία Ἀνυσία διατήρησε τήν ψυχή της ἁγνή καί τό σῶμα της καθαρό, καί τό μόνο πού εἶχε μέσα της ἦταν ὁ Χριστός. Ἦταν ἡ ἀγάπη καί ὁ πόθος της γιά Ἐκεῖνον, ἦταν ἡ ἐπιθυμία της νά μήν χωρισθεῖ ἀπό τόν Χρι­στό γιά κανέναν λόγο καί γιά ὁποι­οδ­ήποτε ἀντάλλαγμα.

Ὅταν κλήθηκε, λοιπόν, νά ὁμο­λο­γήσει τήν πίστη της στόν Χριστό, τό ἔκανε μέ θάρρος καί παρρησία, τό ἔκανε χωρίς νά δειλιάσει καί νά φοβηθεῖ. Καί ὅταν κλήθηκε νά ἐπι­λέξει ἀνάμεσα στόν Χριστό καί τό μαρτύριο, ἡ ἁγία Ἀνυσία ἐπέλεξε μέ χαρά τόν Χριστό, γιατί ἤξερε ὅτι δέν εἶχε νά φοβηθεῖ οὔτε τά βασα­νι­στήρια οὔτε τόν θάνατο, καθώς εἶχε μαζί της τήν πανσθενῆ δύναμη τοῦ Χριστοῦ.

Γι᾽ αὐτό καί ψάλλει πρός τιμήν της ὁ ἱερός ὑμνογρά­φος: «Σοῦ τήν οἰκίαν τῆς ψυ­χῆς … τῶν βασάνων συρρεύσαν­τες χεί­μαρ­ροι οὐδαμῶς παρεσά­λευ­σαν». Τά βασανιστήρια, λέγει, καί τό μαρτύριο δέν κατόρθωσαν οὔτε κατ᾽ ἐλάχιστο νά κλονίσουν τόν οἶκο της ψυχῆς σου, γιατί ἦταν θεμε­λιωμένος στήν πίστη καί στήν ἀγάπη στόν Χριστό.

Ἔχοντας διατηρήσει ἀπό βρέφους ἡ ἁγία Ἀνυσία τήν ψυχή της ἁγνή καί καθαρή ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό κακό, δέν θέ­λησε οὔτε καί τώρα νά τήν μολύνει καί παρέμεινε ἀκλό­νη­τη στίς προκλήσεις τῶν δικα­στῶν πού προσπαθοῦσαν νά τήν δελε­άσουν μέ τίς χαρές καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου καί νά τήν κάνουν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της. Προτίμησε τό μαρτύριο γιά νά μήν χωρισθεῖ ἀπό τόν Νυμφίο τῆς ψυ­χῆς της καί ἀξιώθηκε νά ἀπο­λαύ­σει τόν στέφανο τῆς νίκης καί τή χαρά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.

Τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τῆς ἁγίας Ἀνυσίας εἶναι πρότυπο γιά κάθε πιστό. Εἶναι ὅμως περισσότερο γιά σᾶς, τά νέα παιδιά, καθώς νέα ἦταν καί ἐκείνη. Εἶναι πρότυπο πίστεως καί ἀγάπης στόν Χριστό, ἀλλά καί πρότυπο ἁγνότητος καί καθαρότη­τος. Ὁ ἀγώνας της νά διατηρήσει τήν ψυχή καί τό σῶμα της ἁγνά καί καθαρά ἀπό τήν ἁμαρτία ἦταν αὐτός πού τήν βοήθησε νά διατη­ρή­σει μέχρι τέλους τήν πίστη της καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό.

Διότι, ὅποιος ἀφήνει τόν ἑαυτό του νά παρασυρθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία, ὅποιος ὑποχωρεῖ στούς πειρασμούς τοῦ κόσμου, ὅποιος ἀδιαφορεῖ γιά τήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός του, αὐτός ὑποσκάπτει τά θεμέλια τῆς πίστεως καί τῆς ἀγά­πης στόν Χριστό καί μπορεῖ σέ κά­ποια δύσκολη στιγμή νά τόν ἀρ­νηθεῖ.

Γι᾽ αὐτό ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τό πα­ρά­δειγμα τῆς ἁγίας Ἀνυσίας καί ἄς ἀποφύγουμε τίς παγίδες τῆς ἁμαρ­τίας πού ὑπάρχουν γύρω μας, τίς παγίδες τίς ὁποῖες στήνουν κάποι­ες φορές ἀκόμη καί οἱ συνομίληκοί σας καί οἱ συμμαθητές σας, ὥστε διατηρώντας τόν ἑαυτό σας ἁγνό καί καθαρό νά μπορεῖτε νά ζεῖτε μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μέ­σα στήν Ἐκκλησία καί νά ἀπολαμ­βάνετε τή χαρά πού προσφέρει ὁ Χριστός σέ ὅσους πράγματι τόν ἀγαποῦν, σέ ὅσους ἡ ἀγάπη τους δέν εἶναι κίβδηλη, δέν εἶναι μία ἀγάπη πού κρατᾶ γιά λίγο καί μετά ὅλα τά κοσμικά μᾶς ἕλκουν, μᾶς προσελκύουν καί μᾶς κρατοῦν δέσμιους, ἐφόσον κάποιος πέσει, γλιστρίσει καί αἰσθάνεται τή δυσκολία νά ἐπανέλθει.

Δέν θά πρέπει ὅμως νά ξεχνοῦμε ὅτι πάντοτε μᾶς περιμένει ὁ Χριστός, ὅποτε καί ὅσες φορές καί ἄν ἔχουμε πέσει, Ἐκεῖνος μᾶς περιμένει, ὅπως περίμενε ὁ Πατέρας τόν ἄσωτο υἱό.

Καί δέν τόν ἄφησε οὔτε νά πεῖ «συγγνώμη, πατέρα», ἀλλά βγῆκε ἔξω, ἅπλωσε τά χέρια του, τόν ἀγκάλιασε καί τοῦ ἔδωσε νά φορέσει τήν πρώτη καί καλύτερη στολή. Ὅλους μας μᾶς περιμένει ὁ Χριστός.

Ἄς ἀκολουθοῦμε ὅμως τό παράδειγμα τῆς ἁγίας Ἀνυσίας καί ἄς παραμένουμε ἰδιαίτερα σταθεροί καί στήν πίστη μας καί στήν ἀγάπη μας στόν Χριστό.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ