Την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Εσπερινή Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας προς τιμήν της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας.
Στη Θεία Λειτουργία τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου της εορταζομένης Αγίας και συμμετείχαν οι χειροθετημένοι Αναγνώστες της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε τράπεζα για όλους τους Αναγνώστες στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού, το οποίο παρέθεσε η φιλόξενη ενορία των Αγίων Αναργύρων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αρχιμ. Παύλο Σταματά για τη φιλοξενία και την παράθεση του γεύματος και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Σοῦ τήν οἰκίαν τῆς ψυχῆς … τῶν βασάνων συρρεύσαντες χείμαρροι οὐδαμῶς παρεσάλευσαν».
Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή μνήμη μιᾶς νεαρῆς μάρτυρος, τῆς ἁγίας Ἀνυσίας, πού ἔζησε στή Θεσσαλονίκη καί μαρτύρησε, προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη καί τήν ἀγάπη Ἐκείνου, τόν ὁποῖο εἶχε ἀγαπήσει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο, καί ἀπό αὐτήν ἀκόμη τή ζωή της.
Αὐτή τή νεαρή μάρτυρα τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἀπόψε, ὅπως κάθε χρόνο, μέ τήν ἑσπερινή θεία λειτουργία γιά τούς ἀναγνῶστες καί τά στελέχη τοῦ νεανικοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, γιατί ἀποτελεῖ πρότυπο ζωῆς, πρότυπο σταθερότητος στήν πίστη, πρότυπο ἁγνότητος καί καθαρότητος γιά κάθε νέο καί νέα, γιά κάθε παιδί.
Ἄν στήν ἐποχή μας εἶναι δύσκολο νά ἀκολουθήσει ἕνα νέο παιδί τόν Χριστό καί νά ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημά του, νά ζήσει μέσα στήν Ἐκκλησία, παρότι ζοῦμε σέ μία χριστιανική χώρα, σέ ἕνα χριστιανικό τουλάχιστον κατά τούς τύπους περιβάλλον, μπορεῖτε νά φαντασθεῖτε πόσο πιό δύσκολο καί πιό σκληρό ἦταν γιά τήν ἁγία Ἀνυσία τήν ἐν Θεσσαλονίκῃ. Καί αὐτό γιατί ἦταν μιά νεαρή κοπέλλα πού ζοῦσε σέ ἕναν κόσμο εἰδωλολατρικό, στόν ὁποῖο ἡ πίστη στόν Χριστό ἀπαγορευόταν ἐπίσημα καί χλευαζόταν, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο οἱ κάθε εἴδους ἁμαρτίες ἦταν μία συνηθισμένη καθημερινότητα καί δέν ὑπῆρχαν ἠθικές ἀξίες καί ἀρχές, ὅπως μᾶς τίς δίδαξε ὁ Χριστός.
Πῶς ὅμως κατόρθωσε ἡ νεαρή αὐτή χριστιανή νά παραμείνει σταθερή στήν πίστη της στόν Χριστό, νά τήν ὁμολογήσει μέ θάρρος ἐνώπιον τῶν δικαστῶν καί νά ὑπομείνει μέ γενναιότητα τό μαρτύριο;
Τό κατόρθωσε, γιατί ἡ ἁγία Ἀνυσία δέν πίστευε μόνο ἐπιφανειακά στόν Χριστό, ἀλλά ζοῦσε μέ τόν Χριστό, ζοῦσε γιά τόν Χριστό.
Τό κατόρθωσε, γιατί προσπαθοῦσε νά μήν ἔχει ἡ ζωή της καμία σχέση μέ τόν κόσμο καί τήν ἁμαρτία, νά μήν ἐνδίδει στούς πειρασμούς πού συναντοῦσε, γιατί γνώριζε ὅτι αὐτοί ἀποτελοῦν ἐμπόδια πού δέν βοηθοῦν τόν ἄνθρωπο νά παραμείνει ἑδραῖος καί ἀμετακίνητος στήν πίστη του.
Τό κατόρθωσε, γιατί παρότι ἦταν νέα καί θά μποροῦσε νά παρασυρθεῖ ἀπό ὅσα συνέβαιναν γύρω της, καί νά κάνει κάποιες ὑποχωρήσεις γιά νά δοκιμάσει καί αὐτή ὅσα δοκίμαζαν οἱ συνομίληκοί της, ἡ ἁγία Ἀνυσία διατήρησε τήν ψυχή της ἁγνή καί τό σῶμα της καθαρό, καί τό μόνο πού εἶχε μέσα της ἦταν ὁ Χριστός. Ἦταν ἡ ἀγάπη καί ὁ πόθος της γιά Ἐκεῖνον, ἦταν ἡ ἐπιθυμία της νά μήν χωρισθεῖ ἀπό τόν Χριστό γιά κανέναν λόγο καί γιά ὁποιοδήποτε ἀντάλλαγμα.
Ὅταν κλήθηκε, λοιπόν, νά ὁμολογήσει τήν πίστη της στόν Χριστό, τό ἔκανε μέ θάρρος καί παρρησία, τό ἔκανε χωρίς νά δειλιάσει καί νά φοβηθεῖ. Καί ὅταν κλήθηκε νά ἐπιλέξει ἀνάμεσα στόν Χριστό καί τό μαρτύριο, ἡ ἁγία Ἀνυσία ἐπέλεξε μέ χαρά τόν Χριστό, γιατί ἤξερε ὅτι δέν εἶχε νά φοβηθεῖ οὔτε τά βασανιστήρια οὔτε τόν θάνατο, καθώς εἶχε μαζί της τήν πανσθενῆ δύναμη τοῦ Χριστοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί ψάλλει πρός τιμήν της ὁ ἱερός ὑμνογράφος: «Σοῦ τήν οἰκίαν τῆς ψυχῆς … τῶν βασάνων συρρεύσαντες χείμαρροι οὐδαμῶς παρεσάλευσαν». Τά βασανιστήρια, λέγει, καί τό μαρτύριο δέν κατόρθωσαν οὔτε κατ᾽ ἐλάχιστο νά κλονίσουν τόν οἶκο της ψυχῆς σου, γιατί ἦταν θεμελιωμένος στήν πίστη καί στήν ἀγάπη στόν Χριστό.
Ἔχοντας διατηρήσει ἀπό βρέφους ἡ ἁγία Ἀνυσία τήν ψυχή της ἁγνή καί καθαρή ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό κακό, δέν θέλησε οὔτε καί τώρα νά τήν μολύνει καί παρέμεινε ἀκλόνητη στίς προκλήσεις τῶν δικαστῶν πού προσπαθοῦσαν νά τήν δελεάσουν μέ τίς χαρές καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου καί νά τήν κάνουν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της. Προτίμησε τό μαρτύριο γιά νά μήν χωρισθεῖ ἀπό τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς της καί ἀξιώθηκε νά ἀπολαύσει τόν στέφανο τῆς νίκης καί τή χαρά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τῆς ἁγίας Ἀνυσίας εἶναι πρότυπο γιά κάθε πιστό. Εἶναι ὅμως περισσότερο γιά σᾶς, τά νέα παιδιά, καθώς νέα ἦταν καί ἐκείνη. Εἶναι πρότυπο πίστεως καί ἀγάπης στόν Χριστό, ἀλλά καί πρότυπο ἁγνότητος καί καθαρότητος. Ὁ ἀγώνας της νά διατηρήσει τήν ψυχή καί τό σῶμα της ἁγνά καί καθαρά ἀπό τήν ἁμαρτία ἦταν αὐτός πού τήν βοήθησε νά διατηρήσει μέχρι τέλους τήν πίστη της καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό.
Διότι, ὅποιος ἀφήνει τόν ἑαυτό του νά παρασυρθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία, ὅποιος ὑποχωρεῖ στούς πειρασμούς τοῦ κόσμου, ὅποιος ἀδιαφορεῖ γιά τήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός του, αὐτός ὑποσκάπτει τά θεμέλια τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης στόν Χριστό καί μπορεῖ σέ κάποια δύσκολη στιγμή νά τόν ἀρνηθεῖ.
Γι᾽ αὐτό ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς ἁγίας Ἀνυσίας καί ἄς ἀποφύγουμε τίς παγίδες τῆς ἁμαρτίας πού ὑπάρχουν γύρω μας, τίς παγίδες τίς ὁποῖες στήνουν κάποιες φορές ἀκόμη καί οἱ συνομίληκοί σας καί οἱ συμμαθητές σας, ὥστε διατηρώντας τόν ἑαυτό σας ἁγνό καί καθαρό νά μπορεῖτε νά ζεῖτε μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μέσα στήν Ἐκκλησία καί νά ἀπολαμβάνετε τή χαρά πού προσφέρει ὁ Χριστός σέ ὅσους πράγματι τόν ἀγαποῦν, σέ ὅσους ἡ ἀγάπη τους δέν εἶναι κίβδηλη, δέν εἶναι μία ἀγάπη πού κρατᾶ γιά λίγο καί μετά ὅλα τά κοσμικά μᾶς ἕλκουν, μᾶς προσελκύουν καί μᾶς κρατοῦν δέσμιους, ἐφόσον κάποιος πέσει, γλιστρίσει καί αἰσθάνεται τή δυσκολία νά ἐπανέλθει.
Δέν θά πρέπει ὅμως νά ξεχνοῦμε ὅτι πάντοτε μᾶς περιμένει ὁ Χριστός, ὅποτε καί ὅσες φορές καί ἄν ἔχουμε πέσει, Ἐκεῖνος μᾶς περιμένει, ὅπως περίμενε ὁ Πατέρας τόν ἄσωτο υἱό.
Καί δέν τόν ἄφησε οὔτε νά πεῖ «συγγνώμη, πατέρα», ἀλλά βγῆκε ἔξω, ἅπλωσε τά χέρια του, τόν ἀγκάλιασε καί τοῦ ἔδωσε νά φορέσει τήν πρώτη καί καλύτερη στολή. Ὅλους μας μᾶς περιμένει ὁ Χριστός.
Ἄς ἀκολουθοῦμε ὅμως τό παράδειγμα τῆς ἁγίας Ἀνυσίας καί ἄς παραμένουμε ἰδιαίτερα σταθεροί καί στήν πίστη μας καί στήν ἀγάπη μας στόν Χριστό.