Η Εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Διδυμότειχο
Των λατρευτικών Συνάξεων της πανηγύρεως (της 7ης και της 8ης Σεπτεμβρίου ε.έ.), τόσο του Μεγάλου Εσπερινού, αφ΄ εσπέρας, όσο και της Θείας Λειτουργίας, το πρωί της επομένης, προέστη ο επιχώριος Αρχιερεύς, Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός
Και ενώ οι πληγές από τις πρόσφατες καταστρεπτικές πυρκαγιές στο Δάσος της Δαδιάς και την ευρύτερη περιοχή Σουφλίου και Λευκίμμης είναι ακόμα νωπές οι ακρίτες του Έβρου με ευλάβεια και πίστη, κατά εκατοντάδες, προσήλθαν στο Μοναστήρι της Δαδιάς, επί τη εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή Της εικόνα και να Της εμπιστευθούν τον πόνο και την αγωνία τους.
Των λατρευτικών Συνάξεων της πανηγύρεως (της 7ης και της 8ης Σεπτεμβρίου ε.έ.), τόσο του Μεγάλου Εσπερινού, αφ΄ εσπέρας, όσο και της Θείας Λειτουργίας, το πρωί της επομένης, προέστη ο επιχώριος Αρχιερεύς, Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, πλαισιούμενος από τον Καθηγούμενο της Μονής Αρχιμ. Θεόφιλο Βασιλάκο και κληρικούς της υπ’ αυτόν Ιεράς Μητροπόλεως. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας λιτανεύθηκε, κατά το ειωθός, το ιερό εικόνισμα της Παναγίας πέριξ του Καθολικού και στην Φιάλη της Μονής τελέσθηκε ο καθιερωμένος αγιασμός.
Τις ιερές ακολουθίες παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Σουφλίου Παναγιώτης Καλακίκος, ο Αντιπεριφερειάρχης Βασίλειος Δελησταμάτης, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Δαδιάς Ηλίας Βίντσης και πλήθος πιστών από όλες τις γωνιές του ακριτικού νομού μας.
Ο Σεβασμιώτατος, αφού ανέλυσε στο κήρυγμά του το θεολογικό περιεχόμενο της εορτής και την σύνδεση της με την ενανθρώπηση του Χριστού και την σωτηρία του ανθρώπου, τόνισε μεταξύ άλλων: «Στο κοντάκιο της εορτής γράφεται ότι ο λαός της Θεοτόκου εορτάζει την ημέρα αυτή γιατί λυτρώθηκε “ἐνοχής τῶν πταισμάτων”. Κάθε χρόνο με το Γενέσιο της Θεοτόκου, εορτάζουμε την λύτρωση μας από την ενοχή. Ένοχος στα ανθρώπινα πράγματα είναι ο υπεύθυνος μιας πράξεως, και μάλιστα ο υπεύθυνος ενός ποινικού αδικήματος. Πρόκειται για μία δικανική έννοια. Η ενοχή ενός ανθρώπου συνεπάγεται την τιμωρία και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο θάνατος είναι το αποτέλεσμα του προπατορικού αμαρτήματος και της παρακοής…
»Ο Απόστολος Παύλος αναφερόμενος στην ενανθρώπηση του Χριστού, η οποία ελευθέρωσε τους ανθρώπους από την ενοχή, επειδή με τον φόβο του θανάτου ήταν ένοχοι δουλείας, γράφει: “Καί ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διά παντός τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας” (Εβρ.β΄15). Με την αμαρτία που έπραξαν οι προπάτορές μας ήμασταν ένοχοι και δούλοι στο φόβο του θανάτου. Ο άνθρωπος ευρισκόμενος κάτω από το κράτος του φόβου του θανάτου προσπαθούσε να τον ξεπεράσει με την φιλοδοξία, την φιλαργυρία, την ποικιλόμορφη ηδονή και τα άλλα πάθη, που τον κρατούν δέσμιο της αμαρτίας. Όταν κάνουμε λόγο για θάνατο, εννοούμε τον πνευματικό θάνατο, την απομάκρυνση του ανθρώπου από το Θεό, και τον σωματικό θάνατο που ακολούθησε. Αυτά τα δύο είδη θανάτου δημιουργούν φόβο και προκαλούν τον ψυχολογικό θάνατο, την διαρκή ενοχή, που παραλύει τον άνθρωπο, αφού αισθάνεται ότι βρίσκεται κάτω από την ασφυκτική μέγγενη της απώλειας.
»Η ενανθρώπηση του Χριστού που έγινε με την πρόσληψη της ανθρωπίνης φύσεως και την θέωσή της από την Θεοτόκο, κατήργησε την ενοχή και τον φόβο του θανάτου. Ο άνθρωπος δεν αισθάνεται τώρα ένοχος, γιατί βίωσε την αγάπη του Θεού. Όλο το μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού είναι μυστήριο αγάπης και φιλανθρωπίας…
»Με την ενανθρώπηση του Χριστού οι ενοχές που αισθανόμασταν προηγουμένως μετατράπηκαν σε τύψεις, η απόγνωση μετατράπηκε σε μετάνοια και ελπίδα. Αυτό σημαίνει ότι με τη Γέννηση της Θεοτόκου, με την οποία άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της σωτηρίας, ο λαός του Θεού και της Θεοτόκου λυτρώθηκε από την ενοχή του αιώνιου θανάτου, και αισθάνθηκε την φιλανθρωπία του Θεού, οπότε οι τύψεις γίνονται θεληματική μετάνοια.
»Οι χριστιανοί πρέπει να είμεθα γεμάτοι από την αίσθηση της αγάπης του Θεού. Οι άνθρωποι σήμερα έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τους ανθρώπους της Εκκλησίας αναγεννημένους, “πληγωμένους” από τον θείο έρωτα, απελευθερωμένους από το αίσθημα της ενοχής του θανάτου. Μέσα από αυτήν την προοπτική συνειδητοποιούμε την μεγάλη προσφορά της Θεοτόκου στο ανθρώπινο γένος και στον καθένα μας προσωπικά. Απηλλάγημεν από την ενοχή του θανάτου και επλήσθημεν από την φανέρωση του Ηλίου της αγάπης του Θεού…».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος αφού συνεχάρη τον Καθηγούμενο της Μονής και την περί αυτόν αδελφότητα για την άρτια διοργάνωση του ιερού προσκυνήματος και την αναβάθμιση του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής και την αποκατάσταση του κωδωνοστασίου της, ευχήθηκε η Παναγία να προστατεύει τους ανθρώπους μας και σύντομα να επουλώσει τις πληγές, που προκάλεσαν οι πρόσφατες πυρκαγιές και οι πλημμύρες.
