Την εορτή των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, των εκ Ρώμης εόρτασε πανηγυρικά η Χριστιανική Ένωση Αγρινίου την Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022.
Στο Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Αναργύρων τελέσθηκαν η ακολουθία του Όρθρου και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Τοποτηρητού της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Ιεροθέου.
Ο Μητροπολίτης, κατά το κήρυγμά του, αναφέρθηκε στο Απολυτίκιο των Αγίων Αναργύρων: «Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ θαυματουργοί ἐπισκέψασθε τἀς ἀσθενείας ἡμῶν» που δεν είναι μόνο σωματικές ασθένειες, αλλά και ψυχικές και πνευματικές.
Στην συνέχεια απάντησε στο ερώτημα «τί είναι τα θαύματα;». Ανέφερε ότι θαύμα δεν είναι η άρση των λεγομένων φυσικών νόμων, γιατί τότε θα φαινόταν ότι ο Θεός αναιρεί αυτά που ο Ίδιος έθεσε, αλλά σημαίνει ότι ο Θεός κάποια στιγμή θέλει να ενεργήσει κατά ένα διαφορετικό τρόπο, αφού Αυτός διευθύνει τον κόσμο με τις άκτιστες ενέργειές Του.
Έπειτα, ανέπτυξε το θέμα ότι το μεγαλύτερο θαύμα είναι η σωτηρία και η αναγέννηση των ανθρώπων. Είπε ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν έγινε άνθρωπος για να κάνει θαύματα – θεραπείες ασθενειών, αλλά έκανε θαύματα για να φανερώσει ότι είναι Αυτός για τον οποίον μιλούσαν οι Προφήτες, ότι θα έλθει για να σώσει τον κόσμο από τον διάβολο, την αμαρτία και τον θάνατο.
Ως παράδειγμα, ανέλυσε το θαύμα της θεραπείας του παραλυτικού. Πρώτα συγχώρησε τις αμαρτίες του και όταν οι Γραμματεία αμφισβήτησαν ότι έχει αυτή την δυνατότητα, τότε είπε: «Για να δείτε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί τις αμαρτίες είπε στον παραλυτικό: σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Το πραγματικό θαύμα είναι η συγχώρεση των αμαρτιών. Η θεραπεία είναι απόδειξη ότι συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες του.
Ακόμη θαύματα έγιναν από τον Χριστό για να επιβεβαιωθεί η διδασκαλία Του, ή έχουν εσχατολογικό νόημα, δηλαδή δείχνουν την ανάσταση των νεκρών.
Επί πλέον, ανέφερε ότι η Θεία Λειτουργία πρέπει να γίνεται κατά τον λόγο του Χριστού για την ανάμνησή Του και ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι, όταν μετέχουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού διακηρύσσουμε τον θάνατο του Χριστού.
Ο ιερός Νικόλαος Καβάσιλας ερμηνεύει ότι τελώντας την Θεία Λειτουργία δεν ενθυμούμαστε τα θαύματα του Χριστού, αλλά τα Πάθη Του, τον Σταυρό Του, διότι τα Πάθη του Χριστού είναι «ποιητικά τῆς σωτηρίας ἡμῶν» και χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να αναστηθεί ο άνθρωπος, ενώ τα θαύματα είναι «ἀποδεικτικά μόνον», δηλαδή έγιναν τα θαύματα για να πιστευθεί ότι ο Κύριος είναι αληθινά ο Σωτήρ.
Ο κ. Ιερόθεος κατέληξε ότι πρέπει να δώσουμε σημασία και προτεραιότητα στην αναγέννησή μας, την θεραπεία μας από τα πάθη. Το μεγάλο θαύμα είναι το πώς ο άνθρωπος από εμπαθής μπορεί να θεραπευθεί και να μετάσχει με καθαρή καρδία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και πώς θα γνωρίσει τον Θεό εν Πνεύματι Αγίω το οποίο θα έχει αιώνιες συνέπειες.
Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Χριστιανικής Ενώσεως Αγρινίου κ. Σπυρίδων Παπαθανασίου και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, η Αντιδήμαρχος κα Μαρία Παπαγεωργίου, ως εκπρόσωπος του Δημάρχου Αγρινίου, η Πολιτευτής κα Γεωργία Μπόκα και πλήθος πιστών, καθώς το Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Αναργύρων είναι ιδιαίτερα αγαπητό στους κατοίκους του Αγρινίου.
Μετά την Θεία Λειτουργία, ο Τοποτηρητής κ. Ιερόθεος επισκέφθηκε το Γηροκομείο που διατηρεί η Χριστιανική Ένωση και εφέτος συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής και προσφοράς στην τρίτη ηλικία. Ξεναγήθηκε στους χώρους του ιδρύματος, προσκύνησε στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Μεγάλου Βασιλείου και ενημερώθηκε για την λειτουργία του από τον Πρόεδρο κ. Σπυρίδωνα Παπαθανασίου, ενώ συνομίλησε με τους τροφίμους στην τραπεζαρία.
Επίσης ανακάλεσε στην μνήμη του αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, καθώς το Γηροκομείο συνδεόταν στενά με το Οικοτροφείο που διέμενε ο ίδιος στο Αγρίνιο και με το Θεραπευτήριο που διατηρούσε η Χριστιανική Ένωση την εποχή εκείνη, το οποίο διηύθυνε η αείμνηστη Παρασκευή Καραγιάννη, θεία του Σεβασμιωτάτου. Έτσι ο ίδιος από παιδί του Δημοτικού επισκεπτόταν τους χώρους αυτούς και διατηρεί ζωντανές αναμνήσεις. Επίσης στο Γηροκομείο συναντήθηκε με την κα Γεωργία Λούφου, την τελευταία εν ζωή από τις αδελφές που διακονούσαν το Θεραπευτήριο και το Γηροκομείο την εποχή εκείνη.