Στόν ὁμώνυμο Ναό του τίμησε ἡ Στρατονίκη τόν φωτιστή καί ἒξοχο πνευματικό της Ὃσιο Μητροφάνη, μαζί βεβαίως μέ τόν Γέροντά του Ὃσιο Διονύσιο τόν Ρήτορα. Ἡ Μικρά Ἁγία Ἂννα εἶναι ἐξάρτημα τῆς Μεγάλης Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἂννης καί εὑρίσκεται μεταξύ αὐτῆς καί τῶν Κατουνακίων σέ βραχώδη κατωφέρεια τοῦ γεραροῦ Ἂθωνος, ὑπαγομένη στήν κυρίαρχη Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας. Οἱ δύο αὐτοί Ὃσιοι, προερχόμενοι ἀπό μετόχι τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τοῦ Στουδίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐγκαταστάθηκαν σύμφωνα μέ γραπτές μαρτυρίες καί τήν παράδοση κατά τόν 16ο αἰῶνα στήν περιοχή αὐτή, ἀπόζητώντας τόπο ἣσυχο καί ἀπόμακρο, γιά νά ἐπιδοθοῦν στίς χριστοπόθητες ἀσκήσεις τους.
Ὁ Ἃγιος Διονύσιος, τιμημένος ἀπό τή Μεγάλη Ἐκκλησία μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ρήτορος, προικισμένος μέ λιπαρά μόρφωση καί πνευματικός ἂνθρωπος, ἒγινε μαγνήτης καί τράβηξε κοντά του πολλούς ἀνθρώπους, τούς ὁποίους στήριξε, ἐνθάρρυνε καί πνευματικά ποδηγέτησε. Ἀνάστημά του ὁ Ἃγιος Μητροφάνης πού διέπρεψε ὡς ὑποτακτικός του καί ἐκδαπανήθηκε κυριολεκτικά ὡς πνευματικός στά χωριά τῆς Χαλκιδικῆς, τά ὁποῖα κάτω ἀπό τή σπάθη τῆς Ὁθωμανικῆς τυραννίας στέναζαν ἀργοπεθαίνοντας.
Καί οἱ δύο τιμῶνται ὡς φωτιστές τῆς Χαλκιδικῆς, πού μέ ἓδρα τόν τότε Ἲσβορο, τή σημερινή Στρατονίκη, ἀνέπλασαν πνευματικά καί πότισαν χριστονοσταλγικά τόν ραγιᾶ. Εἶναι μιά ἀκόμα ἰσχυρά ἀπόδειξις τῆς ἀκοίμητης μέριμνας τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας γιά τό ποίμνιό της, δηλαδή τόν ἁπανταχοῦ Ρωμηό, τή δύσμοιρη Ρωμηοσύνη.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Κυριακή 9η Ἰουλίου τ.ἔ., τοῦ πανηγυρικοῦ Ὂρθρου καί τῆς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν Μικραγιαννανίτη Παν. Ἱερομόναχο π. Θεοδόσιο, τους Παν. Ἀρχιμ. π. Εὐλόγιο Τσαλαπατάνη, π. Κυριακό Χολέβα καί π. Εύστράτιο Λιασσῆ, τον λαμπρό Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας, τούς Διακόνους του π. Ἀθανάσιο Σφουγγάρο και π. Νικόλαο Τσεπίση καί τόν Ὁσιώτατο Μικραγιαννανίτη Μοναχό π. Εὐθύμιο. Κατ’ ἐτος οἱ Ἁγιοι Πατέρες ἀπό τήν Μικρά Ἁγία Ἄννα, λαμπρύνουν τήν πανήγυρη μέ τή συμμετοχή τους τιμῶντας τούς προκατόχους τους στό Ἃγιον Ὂρος, προσκαλεσμένοι ἀπό τόν καλό Ἐφημέριο τῆς ἐνορίας. Τοῦ πολυπληθοῦς Ἐκκλησιάσματος πρός τιμήν τῶν Ἁγίων ἐπικεφαλῆς προσῆλθαν ὡς προσκυνητές ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικῆς κα Αἰκατερίνη Ζωγράφου, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Στυλιανός Βαλιάνος, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Νικόλαος Κεφαλᾶς, ὁ Πρόεδρος τῆς Στρατονίκης κ. Νικόλαος Ἀντωνίου, ὁ Διοικητής Ἀστυνομικοῦ Τμήματος Ἀρναίας κ. Ἀνατσάσιος Καραπαντᾶς κ.ἄ.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ ἔπλεξε τό ἐγκώμιο τῶν Ἁγίων, συνεδύασε τήν Ἑορτή τῶν Μικραγιαννανιτῶν Πατέρων μέ τήν Εὐαγγελική Περικοπή τῆς Κυριακῆς (Ε΄ Ματθαίου), τήν ἀναφερομένη στούς δαιμονιζομένους τῶν Γεργεσηνῶν, ἀπό τούς ὁποίους ὁ Κύριος ἐξέβαλε τόν μισόκαλο διάβολο. Χαρακτηριστικά ὁ ὁμιλητής παρετήρησε ὅτι καί οἱ ἑορτάζοντες Ἅγιοι καί ὁ Κύριος στή θαυματουργική Του παρέμβαση ὑπέρ τῶν δαιμονιζομένων, ἔνα πολέμησαν: τόν διάβολο.
Καί κατέληξε ὁ Ἐπίσκοπός μας, ἀναλύοντας διεξοδικά ὅτι ὁ διάβολος εἶναι προσωπική ὕπαρξη, κηρυγμένος ἀντίπαλος τοῦ Θεοῦ, μισάνθρωπος καί θεομάχος, θεοκτόνος καί ἀνθρωποκτόνος μαζί, πατέρας τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης, ἔνα παράσιτο πού περιπαίζει καί πειράζει τή σύνολη δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί τόν ἄνθρωπο. Προέτρεψε δέ τό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νά μάθη καί νά θέλη νά πολεμᾶ τά τεχνάσματα τοῦ διαβόλου, ἐπιλέγοντας ζωή μέ Θεό καί ὅχι ζωή χωρίς Αὐτόν!