Τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας, με την ευκαιρία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία με την ευκαιρία του εορτασμού της ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ ψαυέτω μηδαμῶς χείρ ἀμυήτων».
Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἑορτή κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει καί τιμᾶ τήν πρώτη δημόσια, θά λέγαμε, ἐμφάνιση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅταν οἱ γονεῖς της, οἱ εὐσεβεῖς Ἰωακείμ καί Ἄννα, τήν ὁδήγησαν στόν ναό τοῦ Σολομῶντος γιά νά τήν προσφέρουν στόν Θεό σέ ἡλικία τριῶν μόλις ἐτῶν. Καί τήν προσέφεραν μέ ἕνα τρόπο πού εἶναι φυσικό νά μᾶς ξενίζει, γιατί ὄχι ἁπλῶς προσέφεραν στόν Θεό τή θυγατέρα πού ἀπέκτησαν μετά ἀπό πολλά χρόνια προσευχῆς, ἀλλά καί τήν παρέδωσαν στούς ἱερεῖς γιά νά παραμείνει καί νά ζήσει ἐκεῖ, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων.
Εἶναι ἄγνωστο τί εἶπαν οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς τῆς Παρθένου Κόρης στούς ἱερεῖς. Εἶναι ἄγνωστο πῶς ἐκεῖνοι δέχθηκαν νά παραμείνει ἕνα μικρό παιδί, μία τριετίζουσα κόρη, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Ἀλλ᾽ «ὅπου βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις». Ὁ Θεός εἶχε τό δικό του σχέδιο γι᾽ Αὐτήν, τήν ὁποία προόριζε ὡς Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, σχέδιο ἀπροσπέλαστο στήν ἀνθρώπινη λογική καί ἀκατάληπτο γιά τόν ἄνθρωπο.
Ὅμως ἡ εἴσοδος καί ἡ παραμονή στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ὅπου φυλασσόταν ἡ θεία κιβωτός καί ἀπαγορευόταν ἡ εἴσοδος σέ κάθε ἀμύητο, τῆς τριετίζουσας θυγατέρας τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης δέν εἶναι τό μόνο παράδοξο καί ἀπρόσιτο στόν χοϊκό ἄνθρωπο. Ἀπρόσιτο μυστήριο εἶναι καί ἡ ἴδια ἡ Παρθενομήτωρ Κόρη, πού δέν μποροῦμε νά τό κατανοήσουμε.
Ἔμψυχος κιβωτός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Παναγία Παρθένος, καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος προειδοποιεῖ νά μήν ἐπιχειρήσει «χείρ ἀμυήτων» νά τήν ἀγγίσει, γιατί εἶναι ἱερώτερη καί ἁγιώτερη καί ἀπό τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Γιατί ἐκεῖ ἐφυλάσσοντο τά αἰσθητά στοιχεῖα τῆς παρουσίας καί τῶν θαυμάτων τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ μέσα στά σπλάγχνα τῆς Παναμώμου Παρθένου θά ἐνοικήσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Ἀπρόσιτο τό μυστήριο, τό ὁποῖο θά διακονήσει ἡ θεόπαις Μαριάμ, καί γι᾽ αὐτό προετοιμάζεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων.
Ἀπρόσιτο καί τό μυστήριο πού ἀφορᾶ τήν ἴδια. Πῶς παρθένος θά γίνει Μητέρα καί θά παραμείνει παρθένος; Πῶς ἄνθρωπος θά χωρέσει στά σπλάγχνα της τόν ἀχώρητο Θεό; Πῶς ταπεινή Κόρη θά ἀναδειχθεῖ ὑψηλοτέρα καί τιμιωτέρα τῶν οὐρανῶν;
Ἄν ὅμως δέν μποροῦμε νά ψαύσουμε τό ἀκατάληπτο μυστήριο τῆς ζωῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν εἴσοδο τῆς ὁποίας εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων κατά τή σημερινή ἑορτή ἀκόμη καί οἱ ἅγιοι ἄγγελοι «ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο», ἔχουμε τή χάρη νά βλέπουμε καί νά ζοῦμε καί νά αἰσθανόμεθα τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία μας. Ἰδιαιτέρως ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες αἰσθανόμεθα αἰῶνες τώρα τήν προστασία καί τή βοήθειά της.
Ἀμέτρητες εἶναι οἱ φορές κατά τίς ὁποῖες ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐπενέβη σωστικά γιά νά ἀποτρέψει ὅσους ἄδικα ἐπιβουλεύοντο τήν πατρίδα μας. Ἀμέτρητες εἶναι οἱ φορές πού οἱ πρόγονοί μας τήν εἶδαν ἀπό τόν οὐρανό νά τούς σκέπει καί νά τούς προστατεύει ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν βαρβάρων. Ἀμέτρητες εἶναι οἱ φορές πού οἱ ἀλλόπιστοι ἐχθροί μας δοκίμασαν τή δύναμή της καί εἶδαν τά πλοῖα τους νά βυθίζονται καί τά ὅπλα τους νά ἀδρανοῦν ἀπροσδόκητα καί νά μήν ἐπιτυγχάνουν τόν στόχο τους.
Γι᾽ αὐτό καί οἱ πατέρες μας, πού πολύ νωρίς ὀνόμασαν τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, δέν διαψεύστηκαν ποτέ. Καί τότε καί σήμερα ὅσοι ἀγωνίζονται γιά νά ὑπερασπισθοῦν τά δίκαια τοῦ Ἔθνους μας, ὅσοι νύκτα καί ἡμέρα ἀγρυπνοῦν γιά νά φυλάξουν καί τήν τελευταία σπιθαμή τῆς πατρώας γῆς καί τήν πιό ἀπομακρυσμένη βραχονησίδα πού κάποιοι μπορεῖ νά ἀμφισβητοῦν ἤ καί νά ἐποφθαλμιοῦν, αἰσθάνονται τήν Παναγία Παρθένο δίπλα τους, σέ στεριά, σέ θάλασσα καί σέ οὐρανό.
Τήν βλέπουν, γιατί γνωρίζουν ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ προστάτιδα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς πατρίδος μας, εἶναι ἡ ἰσχυρή βοηθός τους καί ἀκαταίσχυντη δύναμή τους. Τήν βλέπουν, γιατί πιστεύουν στήν προστασία της καί ἐμπιστεύονται τή μητρική της ἀγάπη. Τήν βλέπουν, γιατί τήν ἐπικαλοῦνται καί τήν τιμοῦν, γιατί ἀγωνίζονται καί μέ τή δική της δύναμη ἐναντίον ὅσων δέν τήν σέβονται καί δέν τήν ἀναγνωρίζουν. Τήν βλέπουν, γιατί πιστεύουν ἀκράδαντα ὅτι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους μας, ἡ Παναγία Παρθένος, εἶναι πάντοτε μαζί μέ ἐκείνους πού προστατεύουν τό δίκαιο, πού τιμοῦν τήν ἀλήθεια, πού πιστεύουν καί ἀγαποῦν τόν Υἱό της.
Αὐτό μᾶς διδάσκει ἡ ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας καί γι᾽ αὐτό τιμοῦμε τήν Ἀειπάρθενο Κόρη καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας πάντοτε ὡς τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό μας.
Καί σήμερα, ἑορτή τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς πατρίδος μας, ἐπικαλούμεθα τή χάρη της, γιά νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς κατευθύνει σέ καιρούς δύσκολους γιά τόν κόσμο μας, γιά νά προστατεύει καί νά ἐνισχύει τούς ἀκοίμητους φρουρούς τῆς χώρας μας καί νά χαρίζει στήν πατρίδα μας καί στόν κόσμο τήν εἰρήνη, ὥστε νά τήν τιμοῦμε καί νά τήν δοξάζουμε πάντοτε μέ εὐγνωμοσύνη καί ἐμπιστοσύνη ὡς μητέρα καί Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους μας.