Στίς 30 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ μεγάλου Πατρός καί διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Ἱεράρχου καί πρώτου ἐπισκόπου τῆς νέας πρωτεύουσας τῆς Αὐτοκρατορίας τιμᾶται ὁ ὁμώνυμος μεγαλοπρεπής Ἐνοριακός Ναός τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου. Εἶναι ὁ προστάτης καί πολιοῦχος Ἅγιος τῆς πόλεως, τοῦ ὁποίου τή μνήμη τιμοῦν μέ ξεχωριστή εὐλάβεια ὄχι μόνο οἱ Φαληριῶτες, ἀλλά καί πολλοί χριστιανοί τῶν γειτονικῶν δήμων.
Οἱ ἑορταστικές λατρευτικές ἐκδηλώσεις πού ξεκίνησαν χθές μέ τόν Πανηγυρικό πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό, συνεχίστηκαν τήν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, Τετάρτη 30 Αὐγούστου, μέ τήν τέλεση τοῦ Ὄρθρου καί τῆς πολυαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, πού ἀναμεταδόθηκαν ἀπό τόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (89,5 FM). Προσκεκλημένοι ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών ἦταν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, καί Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἱερώνυμος.
Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ὁ Ὄρθρος ἄρχισε στίς 7.00 π.μ., ὅπου χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, ὁ ὁποῖος καί προέστη τῆς τρισαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας πού ἀκολούθησε, καί ἡ ὁποία τελέστηκε μέ τή δέουσα ἐκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια καί μυσταγωγία σέ ἕναν κατάμεστο ἀπό πιστούς Ναό.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος ἔθεσε ἀρχικῶς τό ἐρώτημα γιά τό πῶς ἀνεδείχθη ὁ ἱεράρχης Ἀλέξανδρος ἕνας τόσο μεγάλος Ἅγιος καί τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στό γεγονός ὅτι ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ὅπως καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ὑπῆρξαν πρωτίστως «μιμηταί Ἰησοῦ Χριστοῦ», φίλοι τοῦ Χριστοῦ, μιμήθηκαν πιστά καί μέ συνέπεια τή ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό καί σήμερα τιμᾶται ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἀπό τή μεγαλώνυμο αὐτή ἐνορία τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου, καθώς ἀγωνίστηκε πνευματικά καί ἀνεδείχθη «τύπος Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Αὐτό πού τόν καθιέρωσε στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας ἦταν καί ἡ πρωτοβουλία του νά ἐνημερώσει τίς κατά τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες γιά τίς ἀποφάσεις τῆς Πρώτης (Α’) Οἰκουμενικῆς Συνόδου στή Νίκαια, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι κτίσμα, ὅπως ἰσχυριζόταν ὁ αἱρετικός Ἄρειος. Ὁ Χριστός εἶναι «Λόγος ἄσαρκος», ἀλλά καί «σεσαρκωμένος ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέρας», ἀφοῦ τά παλιά χρόνια ὁ Θεός μίλησε στούς προπάτορες πολλές φορές καί μέ ποικίλους τρόπους διά τῶν προφητῶν, σ’ αὐτούς ἐδῶ τούς ἔσχατους καιρούς μίλησε σ’ ἐμᾶς μέσω τοῦ Υἱοῦ του.
Κατόπιν ὁ Σεβασμιώτατος ἑστίασε στήν εὐαγγελική περικοπή ἀναφορικά μέ τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο. «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα, δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται», εἶπε ὁ Κύριος. Δηλαδή ἐγώ εἶμαι ἡ θύρα· ὅποιος περάσει ἀπό μένα θά βρεῖ σωτηρία. Περνᾶμε ὅλοι ἀπό τή θύρα, ὅπως καί ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος. Περνᾶμε γιά νά ἐπιβεβαιώσουμε τήν ἀφοσίωσή μας στόν Κύριο. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ θύρα τῆς γνώσεως, καθώς ἀποκαλύπτεται καί παρουσιάζεται στούς ἀνθρώπους, δημιουργεῖ τίς καταστάσεις τῆς πίστεως προκειμένου νά πορεύονται οἱ ἀκολουθοῦντες τόν Ἰησοῦ Χριστό.
«Εἰσελεύσεται καί ἐξελεύσεται, καί νομήν εὑρήσει», δηλαδή θά μπαίνει καί θά βγαίνει καί θά βρίσκει βοσκή. Αὐτό προϋποθέτει τήν ἑκούσια καί ἐλεύθερη εἴσοδο καί παραμονή τοῦ πιστεύοντος, ὁ ὁποῖος διάγει πλέον τόν βίο του μέσα ἀπό τή θύρα αὐτή, ἡ ὁποία λέγεται Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος εἰσῆλθε πραγματικά στόν γνόφο τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί ἔγινε κῆρυξ τῆς πίστεως καί τῶν δογμάτων. «Νομή» εἶναι ἡ θεία Εὐχαριστία. Καθώς μετέχουμε στό μυστήριο τῆς πίστεως, λαμβάνουμε τή νομή, δηλαδή τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου, τοῦ δημιουργοῦ, σωτήρα καί λυτρωτοῦ μας.
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε ὅτι «ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων», ὁ καλός ποιμένας θυσιάζει τή ζωή του γιά χάρη τῶν προβάτων. Ἡ φράση αὐτή ὑποδηλώνει τή λυτρωτική θυσία τοῦ Θεανθρώπου, ἀναλαμβάνοντας τήν ἁμαρτωλή μας κατάσταση καί ὁδηγώντας την στή δικαίωση καί τόν ἁγιασμό. Αὐτό σημαίνει πώς ἔχουμε Ἀρχιερέα πού θυσιάζεται γιά τίς δικές μας ἁμαρτίες. Τό ἴδιο ἔκανε καί ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, συνειδητά καί ἐλεύθερα, ὅπως πράττουν ἐπίσης τό ἴδιο κι ὅσοι θυσιάζονται ὑπέρ τῆς πίστεως. Γι’ αὐτό ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἔγινε ἀληθινός ποιμένας, τύπος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐπεσήμανε τέλος ὁ Σεβασμιώτατος κ. Τιμόθεος τοῦτο: «Καί γινώσκω τά ἐμά καί γινώσκομαι ὑπό τῶν ἐμῶν». Ὅπως ὁ Πατέρας ἀναγνωρίζει τόν Υἱό κι ἐκεῖνος τόν Πατέρα, ἔτσι κι ἐγώ ἀναγνωρίζω τά δικά μου πρόβατα κι ἐκεῖνα ἀναγνωρίζουν ἐμένα. Μᾶς θυμίζει τήν ἔκφραση τοῦ ἀποστόλου Παύλου «νῦν δέ γνόντες Θεόν, μᾶλλον δέ γνωσθέντες ὑπό Θεοῦ», πού σημαίνει πώς τώρα πού γνωρίσατε τόν Θεό, ἤ σωστότερα τώρα πού σᾶς γνώρισε ὁ Θεός. Σκοπός μας εἶναι ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό, νά οἰκοδομοῦμε σχέση μέ τόν Θεό, νά ἐπιβεβαιώνουμε τό μυστήριο τῆς πίστεως, μέ ταυτότητα τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος καταλήγει νά εὐφραίνεται καί νά χαριτώνεται.
Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος ἐβίωσε στό μέγιστο βαθμό τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν ψηλάφησε, τόν γεύθηκε καί τέλος Χριστοποιήθηκε. Ὀφείλουμε κι ἐμεῖς νά νά μάθουμε νά ἀγωνιζόμαστε, ὥστε νά λαμβάνουμε κι ἐμεῖς αὐτά τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου. Κι ὁλοκλήρωσε τήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος κ. Τιμόθεος λέγοντας ὅτι χαιρόμαστε καί δοξάζουμε τόν Θεό πού μᾶς χαρίζει τέτοιους Ἁγίους μέσα στήν Ἐκκλησία, ὥστε νά γινόμαστε ὅλοι μας συνεορταστές. Εὐχήθηκε δέ ὅπως ὁ καλός Θεός εὐλογεῖ, ἁγιάζει καί χαριτώνει τόν καθένα μας, πρεσβεύοντας ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους ἐμᾶς! Εὐχαρίστησε δέ ὁλοθύμως τόν Σεβ. Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών γιά τήν πρόσκλησή του νά παραστεῖ εὐφραινόμενος στήν Πανήγυρη καί νά προστεῖ τῆς θείας Λειτουργίας καί τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας.
Κατά τήν ἀπόλυση ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών ἀπηύθυνε πρός ὅλους -κατά τήν ἑόρτια αὐτή ἡμέρα γιά τό Παλαιό Φάληρο- ὅπως ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου εἶναι πάντοτε μαζί τους. Ἰδιαίτερα δέ ἀπηύθυνε ὁλόθερμες εὐχές πρός ὅσους ἤ ὅσες ἐκ τῶν ἀδελφῶν φέρουν τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου καί ἔχουν τά ὀνομαστήριά τους, νά εἶναι χριστιανικά καί εὐλογημένα τά ἔτη τῆς ζωῆς τους. Τέλος, εὐχαρίστησε θερμῶς ὅλους ὅσοι παρευρέθησαν καί συμμετεῖχαν στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Πανηγύρεως, ἀλλά πρωτίστως θερμές εὐχαριστίες ἀπηύθυνε πρός στούς δύο Σεβασμιωτάτους συλλειτουργούς ἀδελφούς, Σεβ. Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεο καί Καλαβρύτων κ. Ἱερώνυμο γιά τόν φιλόθεο κόπο πού κατέβαλαν ὥστε νά παρευρεθοῦν –χθές καί σήμερα– στήν Πανήγυρη. Τούς εὐχήθηκε νά τούς στηρίζει ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος στήν ἱερωτάτη ἀρχιερατική τους διακονία.
Ἡ προσκύνηση γιά τή μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, θά συνεχιστεῖ καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῆς ἡμέρας καί οἱ ἑορταστικές λατρευτικές ἐκδηλώσεις θά ὁλοκληρωθοῦν τό ἀπόγευμα τῆς Τετάρτης, ὅπου θά τελεσθεῖ ὁ μεθέορτος Ἑσπερινός καί ἡ ἱερά Παράκληση τοῦ Ἁγίου ἀπό τούς ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου.