Μέσα στη χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου μας, εορτάστηκε πανηγυρικά η μνήμη του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στην ομώνυμη Ιερά Μονή Λόφου Κιλκίς.
Το ιστορικό Μοναστήρι που δεσπόζει στο ψηλότερο σημείο της πόλης κατέχει ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των Κιλκισιωτών, με τον Άγιο να προστατεύει και να φυλάττει το Κιλκίς ως άγρυπνος φρουρός!
Της λαμπρής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, συμπαραστατούμενος από τον Ηγούμενο της Μονής Παν. Αρχιμ. π. Αρσένιο Ιωάννου, τον Πρωτοσυγκελλεύοντα της Ιεράς Μητροπόλεως Παν. Αρχιμ. π. Επιφάνιο Θεοδωρίδη, τους Παν. Αρχιμ. π. Απόστολο Πορτοκαλίδη και π. Βαρθολομαίο Τασιούλη και τους Ιεροδιακόνους του π. Φιλόθεο Τσαμπαζάκη π. Σάββα Αμοιρίδη.
Ανάμεσα στο πυκνό εκκλησίασμα παρέστησαν προσευχητικώς ο εορτάζων Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γεώργιος Γεωργαντάς, ο επίσης εορτάζων Βουλευτής κ. Γεώργιος Φραγγίδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Ανδρέας Βεργίδης, ο Δήμαρχος Κιλκίς κ. Δημήτριος Κυριακίδης, Αντιδήμαρχοι, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και του Στρατού καθώς και πλήθος ευσεβών πιστών, πολλοί εξ αυτών φέροντες το όνομα του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στην Κυριακή του Αντίπασχα, την χαρακτήρισε εξεικόνισμα του μέλλοντος αιώνος αλλά και ημέρα της παρουσίας του Κυρίου ανάμεσα στον κύκλο των έντεκα μαθητών Του, για να πιστοποιήσει την Ανάστασή Του και να άρει κάθε αμφιβολία μέσω της ψηλαφήσεως του αναστημένου σώματός Του. Ταυτόχρονα η παρουσία αυτή μαζί με την ψηλάφηση γίνονται ο τύπος της αιώνιας παρουσίας του Χριστού μέσα στην Εκκλησία Του.
“Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού αποτελεί την πεμπτουσία της πίστεώς μας και είναι το κεντρικό θέμα της λατρείας μας, είναι το θέμα του Πάσχα, αλλά και των Κυριακών όλου του έτους. «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή και η πίστις ημών» (Α΄ Κορ. ιε΄, 44) μας λέγει ο Απόστολος Παύλος.
Ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του Χριστού στους μαθητές Του, φαίνεται ότι αυτό έγινε κατά θεία οικονομία, για να γίνει πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθεί κάθε είδους αμφιβολία. Ο Θωμάς ήταν ένας άνθρωπος προσγειωμένος. Δεν ήταν άπιστος αλλά καλοπροαίρετα δύσπιστος. Οι πατέρες μιλούν για την «καλή απιστία» του Θωμά. Έκανε, ό,τι θα έκανε ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος. Ζήτησε να ερευνήσει την Ανάσταση και να βεβαιωθεί με απτές αποδείξεις. Άλλωστε, η Ανάσταση ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός στην Ιστορία. Είδαν οι μαθητές να ανασταίνει ο Κύριος άλλους ανθρώπους, αλλά όχι και τον εαυτό Του, όπως έγινε με την Ανάστασή Του. Έτσι ο Κύριος, από άπειρη αγάπη, συγκαταβαίνει στην απαίτηση του μαθητή Του. Υποχωρεί και καταδέχεται να ψηλαφηθεί και να προσθέσει μία επί πλέον ισχυρή απόδειξη της Αναστάσεώς Του. Μετά όμως από αυτή την συγκλονιστική εμπειρία, ακολουθεί η θριαμβευτική ομολογία του Θωμά «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Ομολογία όχι μόνον της Αναστάσεως, αλλά και της Θεότητος του Κυρίου.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα, όπως και ο Θωμάς, θέλουν να ελέγξουν με τις αισθήσεις τους και με τη λογική τους το αντικείμενο της πίστεως. Απορρίπτουν ό,τι δεν βλέπουν και ό,τι δεν καταλαβαίνουν. Αλλά, η πίστη είναι πέρα και πάνω από τη λογική. Είναι «πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων» (Εβρ ια,΄2). Η πίστη αρχίζει εκεί που τελειώνει η εμπειρία. Ο Θωμάς δεν ήταν άπιστος, αλλά ούτε και πιστός. Ήθελε επιβεβαίωση με τις αισθήσεις του και ο Χριστός δεν του την αρνήθηκε. Ψηλάφησε τον Κύριο και πίστεψε. Η δυσπιστία του μετετράπη σε πίστη.
Όταν οι αναζητήσεις των ανθρώπων έχουν ειλικρίνεια και τόλμη, ευλογούνται. Και όταν η τόλμη αυτή είναι αποτέλεσμα της δυσπιστίας, που μετά από κάποιον έλεγχο, γίνεται πίστη, τότε δημιουργεί μια αυταπάρνηση, που θεραπεύει τη φιλαυτία. Και τότε ακριβώς μετατρέπεται σε πνευματική δύναμη που νικά τη λογική. Ο Θωμάς γίνεται ο παγκόσμιος μάρτυρας της Αναστάσεως. Παίρνει τη θέση κάθε μελλοντικού αμφισβητία. Έτσι στο μέλλον οι «πιστεύσαντες» δεν χρειάζεται να είναι και «ιδόντες». Ο Θωμάς είδε και ψηλάφησε γι’ αυτούς” είπε ο Σεβασμιώτατος.
Και κατέληξε ο ομιλητής: “Αυτή την εμπειρία πίστεως στην Ανάσταση και στη Θεότητα του Χριστού απέχτησαν και όλοι οι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας, όπως και ο σημερινός εορταζόμενος Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος Γεώργιος, ο οποίος μπροστά στην αγάπη του Αναστημένου Νυμφίου Χριστού, δεν δίστασε να θυσιάσει τα πάντα. Νιάτα και δόξες και πλούτο και αξιώματα και να πιστοποιήσει με το αίμα του μαρτυρίου του τον θείο έρωτα προς το πρόσωπο του Κυρίου, γενόμενος μάρτυρας της εκ νεκρών Αναστάσεώς Του και περνώντας στη μακαριότητα της βασιλείας Του, σύμφωνα με τον Κυριακό λόγο «μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω. κ΄,29).
Γιορτάζουν σήμερα αδελφοί μου, πέρα από τους Γεώργιους και τις Γεωργίες, όχι οι άπιστοι, αλλά όσοι πραγματικά αναζητούν και τελικά ομολογούν. Γιορτάζουν όσοι έχουν την δύναμη να ξεπεράσουν την σύγκρουση μεταξύ λογικής και πίστης. Όσοι τολμούν τελικά να ομολογήσουν με πίστη μέσα από την καρδιά τους στο Σωτήρα Χριστό το «Ο Κύριος μου και ο Θεός μου» (Ιω. κ΄,28). Ελπίζω και εύχομαι όλοι μας να ανήκουμε σ’ αυτή την ομάδα των εορταζόντων!” ευχόμενος Χρόνια πολλά κι’ ευλογημένα!.
Αμέσως μετά ο σεπτός Ποιμενάρχης του Κιλκίς μετέβη στο Στρατόπεδο Καμπάνη του Κιλκίς και παρουσία του Διοικητού της Ταξιαρχίας κ. Αναστασίου Κυριακίδη, των Αξιωματικών και των Οπλιτών καθώς και των εκπροσώπων των Αρχών του Νομού προέστη της Δοξολογίας για τον Άγιο Γεώργιο, Προστάτη του Στρατού Ξηράς και παρακολούθησε την παρουσίαση των οπλικών συστημάτων.