Η εορτή του Αγίου Νικολάου στην Αρχόντισσα των Κυκλάδων (ΦΩΤΟ)
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων.
Το πρωί της Τρίτης, 6ης Δεκεμβρίου, τελέστηκε με λαμπρότητα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη της Σύρου, Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία για τον πολιούχο και προστάτη της νήσου, Άγιο Νικόλαο τον Θαυματουργό, παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, σπουδαστών της Ακαδημίας του Εμπορικού Ναυτικού Σύρου και πλήθους ευσεβών πιστών.
Στο λαμπρό Συλλείτουργο προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος και ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου, Δήλου και Μυκόνου κ. Δωρόθεος, ο οποίος ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς για τη συμμετοχή τους.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τόν μέγαν ἀρχιποίμενα καί ἱεράρχην ἅπαντες, τόν πολιοῦχον τῆς Σύρου, Νικόλαον εὐφημοῦμεν».
Παραλλάσσοντας τόν στίχο τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, εὐφημοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, κατά τήν πανηγυρική ἀρχιερατική θεία Λειτουργία, τόν μεγαλώνυμο πολιοῦχο τῆς πρωτευούσης τῶν Κυκλάδων, τῆς Σύρου, καί τῶν εὐσεβῶν κατοίκων της, τόν ἅγιο Νικόλαο, ἀρχιεπίσκοπο Μύρων τῆς Λυκίας, τόν θαυματουργό, καί προστάτη τῶν ναυτιλλομένων.
Μέ πολλή χαρά ἀνταποκριθήκαμε στήν εὐγενῆ καί φιλάδελφο πρόσκληση τοῦ σεπτοῦ, στοργικοῦ καί ἀεικινήτου ποιμενάρχου σας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας, Μυκόνου καί τῶν λοιπῶν νήσων τῆς κυκλαδικῆς δωδεκάδος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως, κυρίου Δωροθέου, καί συμπανηγυρίζουμε ἀπό χθές ἀπό κοινοῦ καί μέ τόν Σεβασμιώτατο καί προσφιλῆ ἐν Χριστῷ ἀδελφό Ἅγιο Κηφισίας κύριο Κύριλλο, τόν μεγάλο ὄντως καί θαυματουργό ἱεράρχη, τόν πρόεδρο τῶν Μυρέων καί μυροβλύτη ἅγιο Νικόλαο.
Μέ αἰσθήματα σεβασμοῦ καί ἀγάπης καταθέτουμε τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν εὐχαριστία μας πρός τόν μέγα Ἱεράρχη, τόν δικό σας πολιοῦχο καί ἔφορο τῶν ἐν θαλάσσῃ πλεόντων, ἀλλά καί ἀνύστακτο φρουρό καί περιλάλητο προστάτη τῶν κλυδωνιζομένων στή θάλασσα τοῦ παρόντος βίου καί δοκιμαζομένων ὑπό παντοίων ἀναγκῶν καί θλίψεων.
Πανηγυρίζουμε καί τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Νικολάου στόν περικαλλέστατο καί ὑπέρλαμπρο αὐτόν ναό τῆς Ἑρμουπόλεως, τόν ἀφιερωμένο στή χάρη τοῦ κλεινοῦ πολιούχου τῆς Σύρου καί τῶν φιλευσεβῶν οἰκιστῶν της, τοῦ καυχήματος καί τοῦ ἀγλαΐσματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί πάντων τῶν εἰς Χριστόν πιστευόντων, δίδοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν αὐτονόητη ἀπάντησή μας στήν ἐρώτηση τήν ὁποία διατυπώνει ὁ ἱερός ὑμνογράφος λέγοντας: «τίς γάρ ἐξ ὅλης πίστεως, μόνον ἐπεκαλέσατο τό ἅγιόν σου ὄνομα καί οὐκ εὐθύς εἰσηκούσθη, θερμόν προστάτην εὑρών σε;»
Συγχρόνως ὅμως διατρανώνουμε καί τή βεβαιότητά μας ὅτι ὁ ἅγιος καί θαυματουργός πατήρ ἡμῶν Νικόλαος σέ κανέναν δέν ἀρνεῖται τή βοήθειά του, ἀλλά σπεύδει πάντοτε γιά νά σώσει καί νά λυτρώσει ὅποιον τόν ἐπικαλεῖται μέ πίστη καί αἰτεῖται τή χάρη καί τή σωστική ἐπέμβασή του.
Μάρτυρες αὐτοῦ τοῦ γεγονότος ὅσοι ἀνά τούς αἰῶνες ἀπήλαυσαν τά θαύματά του, ὅσοι εἶδαν τήν ἱερά καί σεβασμία μορφή του ἐνώπιόν τους, μόλις τά χείλη τους πρόφεραν τό ὄνομά του· ὅσοι εἶδαν τό χέρι του νά κρατᾶ τό τιμόνι τοῦ πλοίου τους καί νά τό καθοδηγεῖ εἰς λιμένα γαλήνιο· ὅσοι τόν εἶδαν νά διαλύει τήν καταιγίδα καί τήν ταραχή τῶν κυμάτων μέ τήν ἐμφάνισή του· ὅσοι τόν εἶδαν νά διώχνει τά νέφη καί νά συγκρατεῖ τούς ἐναντίους ἀνέμους.
Μάρτυρες τῶν θαυμάτων του εἶναι καί ὅσοι συρρέουν κατ᾽ ἔτος γιά νά τιμήσουν τήν παμφαῆ μνήμη του, γιά νά λιτανεύσουν τήν ἱερά του εἰκόνα καί τά χαριτόβρυτα λείψανά του στίς ὁδούς καί τίς πλατεῖες πού φέρουν τά ὀνόματα τῶν ἡρωικῶν καπετάνιων τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι τίποτε δέν εἶχαν πιό ἱερό μετά τό ὄνομα τῆς Παναγίας Παρθένου ἀπό τό ὄνομα τοῦ ἁγίου τῶν θαλασσῶν, τοῦ προστάτου τους ἁγίου Νικολάου.
Μάρτυρες τῶν θαυμάτων του εἶναι καί ὅσοι κατακλύζουν τόν ναό του γιά νά λάβουν χάρη ἀπό τή χάρη του καί νά συνεχίσουν τή ζωή καί τήν πορεία τους μέσα ἀπό τίς συμπληγάδες τοῦ κόσμου, μέσα ἀπό τόν κλύδωνα τῶν προβλημάτων τῆς καθημερινότητος, μέσα ἀπό τήν τρικυμία πού προκαλοῦν στήν κοινωνία μας καί στίς ψυχές μας εἰκόνες καί πράξεις βίας, ἀδικίας καί ἀνομίας, συγκρούσεις καί ἀναταραχές, ἐπαναστάσεις καί πόλεμοι, πού συμβαίνουν γύρω μας καί μᾶς ἀπειλοῦν, μέσα ἀπό τήν ταραχή πού δημιουργοῦν στήν ψυχή μας ἀδυναμίες καί πάθη, ἐγωισμοί καί ζήλειες, ἀντιπαραθέσεις καί ἀνταγωνισμοί.
Διότι σέ κάθε ἀνάγκη προστρέχει ὁ μέγας Νικόλαος ὡς ἐπιδέξιος κυβερνήτης, ὡς καλός πλοηγός, ὡς στοργικός προστάτης, ὡς θησαυρός τῶν πενήτων, ὡς παραμυθία τῶν θλιβομένων, ὡς ἰατρός τῶν νοσούντων, ὡς στήριγμα τῶν ἀδυνάτων καί συνήγορος τῶν ἀδικουμένων.
Ἄς μήν ἀμφιβάλλει κανείς γιά τήν ἄμεση ἐπέμβασή του. Ὁ ἅγιος Νικόλαος ἔχει παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι εὐαρέστησε ἐνώπιόν του μέ τή ζωή του, μέ τήν πίστη του, μέ τήν εὐσέβεια καί τήν πραότητά του, μέ τούς ἀγῶνες του γιά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἀλλά καί ὡς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί πιστός θεράπων, ὅπως τόν ἀποκαλεῖ στό ἐγκώμιό του ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, δέν εἶναι δυνατόν νά μήν περιβάλλει μέ τήν ἀγάπη του ὅλους ὅσους προσφεύγουν σέ αὐτόν καί ζητοῦν τή βοήθειά του.
Γνωρίζει καί κατανοεῖ ὁ τιμώμενος ἅγιος καί θαυματουργός Νικόλαος ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πορεία ἐν μέσῳ παγίδων πολλῶν, εἶναι ταξίδι μέ ἀδύναμο σκαρί στό ἀνοικτό πέλαγος, πού εἶναι εὔκολο νά χάσει τόν προορισμό του, ἐάν δέν ἔχει πυξίδα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ· πού εἶναι εὔκολο νά παρασυρθεῖ, ἐάν δέν ἔχει τιμόνι τήν ἀκράδαντη πίστη· πού εἶναι εὔκολο νά ἀνατραπεῖ, ἐάν γιά πανιά του δέν ἔχει τήν προσευχή καί τήν ἀγάπη· πού εἶναι εὔκολο νά βυθισθεῖ, ἐάν τά ὕφαλά του δέν τά προστατεύει ἡ ταπείνωση καί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.
Ὅμως ὁ ἅγιος Νικόλαος εἶναι παρών γιά χάρη κάθε ναυτιλλομένου, τόσο αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ταξιδεύουν στίς θάλασσες τοῦ κόσμου, τιμώντας τήν ἑλληνική ναυτοσύνη, ὅσο καί ἐκείνων, ὅλων μας δηλαδή, οἱ ὁποῖοι διερχόμεθα τή θάλασσα τοῦ βίου μέ προορισμό τόν ἀκύμαντο λιμένα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι παρών ὁ ἅγιος Νικόλαος γιά νά μᾶς κατευθύνει καί νά μᾶς καθοδηγήσει ὡς κανών πίστεως.
Εἶναι παρών γιά νά καταπαύσει τήν ὁρμή καί τήν τρικυμία μέσα μας καί γύρω μας ὡς εἰκόνα πραότητος.
Εἶναι παρών γιά νά μᾶς προστατεύσει ἀπό τίς συγκρούσεις πού προκαλεῖ ὁ ἐγωισμός καί ἡ ὑπερηφάνειά μας μέ τό παράδειγμα τῆς ταπεινοφροσύνης του.
Εἶναι παρών γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν προοδεύει, δέν δοξάζεται καί δέν τιμᾶται ἐπιδεικνύοντας τίς ἱκανότητές του, ὑπαρκτές καί ἀνύπαρκτες, οὔτε διαφημίζοντας καί προωθώντας τόν ἑαυτό του εἰς βάρος τῶν ἄλλων, χρησιμοποιώντας τεχνάσματα ἀδικίας καί πονηρίας, ἀλλά μπορεῖ νά κερδίσει, ὅπως ὁ ἅγιος Νικόλαος, «τῇ ταπεινώσει τά ὑψηλά» καί «τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια», ἄν ἀγωνίζεται καί προσπαθεῖ νά ζεῖ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ἄν ἀκολουθεῖ μέ συνέπεια στή ζωή του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἄν ἐπικαλεῖται τήν χάρη του καί τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων του καί ἄν ἔχει πάντοτε προσηλωμένο τό βλέμμα τῆς ψυχῆς του στόν ἀληθινό προορισμό τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἡ κορυφή τῆς ἀνθρωπίνης δόξης, οὔτε τοῦ ὑλικοῦ πλούτου καί τῶν κατά κόσμον ἀπολαύσεων, ἀλλά ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, αὐτός ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναμένει ὅλους στόν οὐρανό, ἐφόσον ἀγαπήσουμε τόν Χριστό καί διαπλεύσουμε τό πέλαγος τῆς ζωῆς μας μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας.
Εἶναι τά ἀγαθά, τά ὁποῖα «ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» καί ἀπολαμβάνει ὁ ἅγιος Νικόλαος, καί τά ὁποῖα ταπεινῶς εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του νά χαρίσει σέ ὅλους σας ὁ Θεός.
Σήμερα ὅμως, τιμώντας τόν ἅγιο καί θαυματουργό Νικόλαο ὡς πολιοῦχο καί προστάτη τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλαγίου λαοῦ τῆς Σύρου καί ἔφορο τῶν ναυτιλλομένων, τοῦ ἀπευθύνουμε καί τήν ὁλοκάρδιο δέησή μας, νά φυλάττει καί νά ἐνισχύει πρωτίστως τόν ἀκάματο καί ἀκαταπόνητο ποιμενάρχη σας, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας, Μυκόνου κ. Δωρόθεο, ἐν θαλάσσῃ καί ἀέρι πλέοντα, γιά νά καλύψει μέ τήν παρουσία του κάθε ἀνάγκη πνευματική καί ποιμαντική τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῶν Κυκλάδων, τόν ὁποῖο τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστός, ἀλλά καί γιά νά εἶναι παρών καί χαίρων μετά τῶν χαιρόντων καί ἑορταζόντων ἀδελφῶν του ἀρχιερέων.
Ἰδιαιτέρως σήμερα θά ἤθελα νά τοῦ ἐκφράσω καί ἐκ μέρους τοῦ συλλειτουργοῦντος ἀδελφοῦ, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας κ. Κυρίλλου τίς εὐχαριστίες καί τήν ἄπειρο εὐγνωμοσύνη μας, γιά τήν τιμή τήν ὁποία μᾶς ἐπεφύλαξε νά συμμετάσχουμε στόν πάνδημο αὐτόν ἑορτασμό τοῦ προστάτου τῆς ἀρχοντικῆς Σύρου.
Κατακλείοντας τίς ταπεινές αὐτές σκέψεις δανειζόμεθα καί πάλι τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί παρακαλοῦμε τόν μέγα Νικόλαο καί γιά τόν εὐσεβῆ αὐτόν λαό, γιά τούς ναυτικούς μας καί γιά ὅλον τόν κόσμο λέγοντας: «Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, ἐξελοῦ ἡμᾶς τῆς ἐνεστώσης ἀνάγκης καί σῶσον τήν ποίμνην σου ταῖς ἱκεσίαις σου». Ἀμήν.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
