Η εορτή του Αγίου Νικολάου του Κοκοβίτη στο Πολυδένδρι Ημαθίας (ΦΩΤΟ)
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού καθώς και αντίγραφο του μεταλλικού σταυρού του Αγίου Κοσμά που είχε τοποθετήσει ο Άγιος στο δένδρο έξω από τον Ιερό Ναό κατά το πέρασμα του από το Πολυδένδρι για να λυτρώσει τους κατοίκους από λοιμώδη ασθένεια της εποχής.
Την Τετάρτη 9 Αυγούστου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε υπαίθρια Θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου στο Πολυδένδρι Ημαθίας, με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Νικολάου του Κοκοβίτη, ο οποίος καταγόταν από το Πολυδένδρι και μαρτύρησε το 1822 στο Ολοκαύτωμα της Ναούσης.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού καθώς και αντίγραφο του μεταλλικού σταυρού του Αγίου Κοσμά που είχε τοποθετήσει ο Άγιος στο δένδρο έξω από τον Ιερό Ναό κατά το πέρασμα του από το Πολυδένδρι για να λυτρώσει τους κατοίκους από λοιμώδη ασθένεια της εποχής.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἅγιο ἀπόστολο Ματθία, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε ἀρχικά στόν εὐρύτερο κύκλο τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, καί μετά τήν Ἀνάληψή του, σύμφωνα μέ τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ἐπελέγη γιά νά ἀντικαταστήσει στή δωδεκάδα τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου τήν κενή θέση τοῦ Ἰούδα, πού πρόδωσε τόν Διδάσκαλό του.
Μαζί ὅμως μέ τόν ἀπόστολο Ματθία ἡ τοπική μας Ἐκκλησία καί ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας τιμᾶ αὐτή τήν ἡμέρα τόν συντοπίτη σας νεομάρτυρα, τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Κοκοβίτη, τόν ράπτη, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶναι γνωστό, ἀξιώθηκε νά ὁμολογήσει τόν Χριστό καί νά μαρτυρήσει γιά τήν πίστη του σέ Αὐτόν μαζί μέ τούς ἄλλους ἁγίους Ναουσαίους Νεομάρτυρες.
Μνημονεύουμε ὅμως σήμερα καί τή διέλευση ἀπό τήν περιοχή μας τοῦ ἁγίου ἰσαποστόλου καί ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος στά πιό δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας πέρασε καί κήρυξε καί στό Πολυδένδρι, καί μέ τόν ἀποστολικό του ζῆλο καί τήν ἀγάπη του γιά τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους προσπάθησε νά τονώσει τήν πίστη τους στόν Χριστό καί τήν ἐλπίδα τους γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ Γένους. Συγχρόνως ὅμως ἔσωσε μέ τήν προσευχή του τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς ἀπό τή λοιμική ἀσθένεια πού τούς βασάνιζε καί τούς ὁδηγοῦσε στόν θάνατο.
Ἁπτά ἴχνη μάλιστα αὐτῆς τῆς ἀποστολικῆς διελεύσεως τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ εἴχαμε τήν εὐλογία νά ἀποκαλυφθοῦν πρό ἐτῶν, καί ἔτσι νά ἔχουμε καί ἐμεῖς μέ τόν Σταυρό τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, πού βρέθηκε μέσα στόν κορμό τοῦ δένδρου, τήν εὐλογία καί τή χάρη του.
Αὐτή ἡ εὐλογία τῆς διελεύσεως καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ ἀπό τό χωριό τοῦ ἁγίου Νικολάου, τό Πολυδένδρι, τήν παλαιά Κόκοβα, ἐνίσχυσε καί τόν ἅγιο νεομάρτυρα Νικόλαο τόν Κοκοβίτη, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε μαθητής κατά πνεῦμα τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ.
Διότι μπορεῖ ὁ ἅγιος Νικόλαος νά μήν εἶχε γεννηθεῖ, ὅταν κήρυξε ἐδῶ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἄκουσε ὅμως ἀσφαλῶς γιά τό κήρυγμά του καί τό μαρτύριό του στή συνέχεια, καί αὐτό τόν ἐνέπνευσε καί τόν ἐνίσχυσε καί στόν δικό του ἀγώνα, ὅταν ἐνώπιον τοῦ Λουμπούτ πασᾶ στό Κιόσκι τῆς Νάουσας ἔπρεπε ἤ νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό ἤ νά μαρτυρήσει γιά τήν πίστη του. Καί ἐκεῖνος προτίμησε τό δεύτερο, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἀλλά καί πρίν ἀπό πολλούς αἰῶνες καί ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ματθίας, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε κηρύσσοντας τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στήν Αἰθιοπία.
Καί παρότι οἱ τρεῖς ἅγιοι δέν ἔχουν καμία ἄλλη ἐμφανῆ σχέση μεταξύ τους, ἔχουν, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ἕνα κοινό χαρακτηριστικό. Καί αὐτό εἶναι ἡ σχέση τῆς μαθητείαςεἴτε στόν Χριστό καί τή διδασκαλία του ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ματθίας, εἴτε μέ τή διδασκαλία τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, πού ἦταν καί αὐτή διδασκαλία Χριστοῦ, ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Κοκοβίτης.
Καί ἐάν ἐμεῖς δέν μποροῦμε σήμερα νά μιμηθοῦμε τούς τρεῖς ἁγίους στό μαρτύριο τό ὁποῖο ὑπέμειναν γιά τήν πίστη στόν Χριστό, θά πρέπει νά προσπαθήσουμε νά τούς ἀκολουθήσουμε στό παράδειγμα τῆς μαθητείας. Γιατί μέσα στήν Ἐκκλησία εἴμαστε ὅλοι μαθητές. Μόνος διδάσκαλος εἶναι ὁ Χριστός, ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος στούς μαθητές του: «εἷς γάρ ὑμῶν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός». Ἔχουμε, λοιπόν, χρέος νά ζοῦμε καί νά συμπεριφερόμεθα ὡς μαθητές, ἔστω καί ἐάν ὁ Χριστός ὅρισε μέσα στήν Ἐκκλησία, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ποιμένας καί διδασκάλους πρός καταρτισμόν τῶν ἁγίων».
Ὁ ὁρισμός αὐτός τῶν ποιμένων καί τῶν διδασκάλων, δηλαδή τῶν ἱερέων, τῶν ἐπισκόπων κλπ., ἔγινε γιά ἕνα συγκεκριμένο σκοπό, γιά τόν καταρτισμό τῶν ἁγίων, γιά νά μπορέσουν νά διδαχθοῦν δηλαδή τήν πίστη καί οἱ ἄλλοι χριστιανοί ἤ καί οἱ ἀλλόθρησκοι καί νά καταρτισθοῦν σέ αὐτή.
Γι᾽ αὐτό τούς ὅρισε ὁ Χριστός ποιμένες καί διδασκάλους, ἀλλά αὐτό δέν ἀκυρώνει καί γι᾽ αὐτούς τήν ἰδιότητα τοῦ μαθητοῦ.
Ἡ μαθητεία εἶναι ἀναγκαία γιά ὅλους μας καί μάλιστα εἶναι μαθητεία διά βίου, «γηράσκω ἀεί διδασκόμενος», ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· γιατί ὅλος ὁ βίος μας εἶναι ἕνας ἀγώνας, καί χωρίς τή διαρκῆ μαθητεία στήν Ἐκκλησία, στούς πατέρες καί στούς ἁγίους της, δέν θά μπορέσουμε νά νικήσουμε σ᾽ αὐτόν τόν ἀγώνα καί νά ἐπιτύχουμε τόν στόχο μας πού εἶναι ἡ σωτηρία μας καί ἡ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἄς προσπαθήσουμε καί ἄς ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμά τους καί νά ἀγωνισθοῦμε νά ζήσουμε μία ζωή μαθητείας στήν Ἐκκλησία, στούς πατέρες καί διδασκάλους πού ὅρισε ὁ Χριστός, ὥστε νά προοδεύσουμε στήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς οὐρανίου βασιλείας, στήν ὁποία εὐφραίνεται καί ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Κοκοβίτης καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί ὁ ἀπόστολος Ματθίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
