Η εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κόρινθο
Έξι (6) Ενοριακοί Ι. Ναοί, εκτός Παρεκκλησίων, Εξωκλησίων ή Κοιμητηριακών Ι. Ναών της Μητροπολιτικής μας Επαρχίας είναι αφιερωμένοι στην Μνήμη του Θαυματουργού και λαοφιλούς Αγίου Σπυρίδωνος. Το εσπέρας της 11ης Δεκεμβρίου 2024 ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεώς μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας Πάντων Χαρά, ετέλεσε τον Πανηγυρικό Εσπερινό στον […]
Έξι (6) Ενοριακοί Ι. Ναοί, εκτός Παρεκκλησίων, Εξωκλησίων ή Κοιμητηριακών Ι. Ναών της Μητροπολιτικής μας Επαρχίας είναι αφιερωμένοι στην Μνήμη του Θαυματουργού και λαοφιλούς Αγίου Σπυρίδωνος.
Το εσπέρας της 11ης Δεκεμβρίου 2024 ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεώς μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας Πάντων Χαρά, ετέλεσε τον Πανηγυρικό Εσπερινό στον εορτάζοντα φερώνυμο Ενοριακό Ι. Ναό Λυγιάς Κορινθίας πλαισιούμενος από τους Αιδ. Πρεσβυτέρους π. Βλάσιο Δρούγκα, Εφημέριο Ι. Ναού Αγ. Χαραλάμπους Καλλιθέας και π. Νικόλαο Γκόγκο, Εφημέριο του ως άνω Ι. Ναού, όπου και ομίλησε επίκαιρα.
Το πρωί της 12ης Δεκεμβρίου 2024 ο ίδιος προέστη της Θ. Λειτουργίας στον Ενοριακό Ι. Ναό Αγ. Σπυρίδωνος Πουλίτσας Κορινθίας συλλειτουργούντος του Αιδ. Πρεσβυτέρου π. Νικολάου Γκαραβέλου, Εφημερίου του ως άνω Ι. Ναού, και εκήρυξε τον θείο λόγο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών και Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεώς μας κ. Αγάπιος το πρωί της μνήμης του εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος ετέλεσε τον Όρθρο και την Θ. Λειτουργία στον φερώνυμο Ι. Ναό του χωρίου Φενεός, στην ορεινή Κορινθία. Μετά του αγίου Κεγχρεών, συλλειτούργησαν ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Αθανάσιος Πέζος, τελών χρέη Ηγουμενοσυμβουλίου της Ι. Μονής Αγ. Γεωργίου Φενεού, οι Αιδεσ/τοι Πρωτ/ρος π. Αναστάσιος Ξύδης, Εφημέριος Ι. Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεσσινού και Αρχιερατικός Επίτροπος Φενεού, Πρωτ/ρος π. Αθανάσιος Κοντογιάννης, Εφημέριος Καθεδρικού Ι. Ναού Απ. Παύλου Κορίνθου, Σταυροφόρος-Οικονόμος π. Χρήστος Λάλος, Εφημέριος Ι. Ναού Αγ. Μαρίνης Στενού και οι Διάκονοι π. Χρήστος Χίλιας και π. Άγγελος Σαλάτας.
Ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεώς μας εκήρυξε τον θείο λόγο κάνοντας αναφορά εξ αφορμής της παραστάσεώς του στην ορεινή περιοχή του Φενεού και της κατ᾽ εξοχήν επαγγελματικής ασχολίας των κατοίκων της με την κτηνοτροφία, πολλοί εκ των οποίων δοκιμάστηκαν με την νόσο των αιγοπροβάτων, στην, πριν της Ιερωσύνης, ζωή του θαυματουργού Αγίου. Πως, δηλαδή, Αυτός, όντας ποιμένας προβάτων στην Κύπρο, ενεπνέετο από τα ήμερα και χρήσιμα αυτά ζώα στην συμπεριφορά Του, ώστε με ηρεμία εξωτερική και εσωτερική αντιμετώπισε τις δυσκολίες που Του παρουσιάστηκαν, όπως π.χ. οι θάνατοι σε νέα ηλικία της συζύγου Του και της μοναχοκόρης Του, αλλά και χρήσιμος και μεταδοτικός στις ανάγκες των συνανθρώπων Του ν᾽ αναδειχθεί και πριν την Ιερωσύνη Του, κυρίως όμως όταν «ὁ φωτεινός λύχνος τοποθετήθηκε ἐπί τοῦ λυχνοστασίου» δια της Αρχιερωσύνης και κατέστη Αυτός Ποιμήν λογικών προβάτων.
Η καθημερινή θέα των ακάκων προβάτων Τον συγκινούσε ιδιαιτέρως βλέποντας στο καθ᾽ ένα απ᾽ αυτά το σύμβολο του Χριστού. Επί τρεις αιώνες οι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν προς δήλωση της Πίστεώς τους το σύμβολο του Αμνού και οσάκις ο Άγιος αντίκριζε κάθε ένα πρόβατο έφερε στον νου Του το απολυτρωτικό έργο του Σωτήρος Χριστού για τον Οποίον ο Ησαΐας εκήρυξε˙ «ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν ἤχθη καί ὡς ἀμνός ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τό στόμα. Ἐν τῇ ταπεινώσει ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη˙ τήν δέ γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται ἀπό τῆς γῆς ἡ ζωή αὐτοῦ, ἀπό τῶν ἀνομιῶν τοῦ λαοῦ μου ἤχθη εἰς θάνατον» (νγ’, 7-8).
Ομίλησε ο άγιος Κεγχρεών για τις αρετές της πίστεως και της αγάπης που εστόλιζαν τον Άγιο και πως αυτές εφάνησαν στη διαποίμανση των λογικών προβάτων. Αναφορές σε θαυμαστά γεγονότα από την βιογραφία του Αγίου απέδειξαν την αγάπη Του προς τον συνάνθρωπο αλλά και η συμμετοχή Του στην Α’ Αγία και Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας (325 μ.Χ.) ως και το, κατά παράδοση, αξιοθαύμαστο γεγονός της κεραμίδας εφανέρωσαν την ορθή πίστη Του, αναδεικνύοντας Τον «τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ὑπέρμαχον» και θαυματουργόν! Παρότρυνε δε το εκκλησίασμα να μιμηθούν τις ως άνω αρετές του πολιούχου Αγίου τους, ώστε με την ορθή πίστη τους προς τον Θεόν και την αγάπη τους προς τον συνάνθρωπο να κηρύττουν «ἔργῳ καί λόγῳ» την ιεράρχηση των εντολών που ο Χριστός ορίζει στο Ευαγγέλιο˙ «ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. Αὕτη ἐστί πρώτη καί μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δέ ὁμοίᾳ αὐτῇ˙ ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (Ματθ. κβ’ 37-39).
Μετέφερε, επίσης, ο Θεοφιλέστατος ευχές από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Διονύσιο στους πιστούς για «καλό άγιο Δωδεκαήμερο» με τις πρεσβείες του θαυματουργού Αγίου Σπυρίδωνος.
Στην δε Ι. Μονή Αναστάσεως Χριστού στο Λουτράκι μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ο Εφημέριος της εβδομάδος ετέλεσε Νεκρώσιμο Τρισάγιο επί του τάφου του αοιδίμου Ευεργέτου, της Ι. Μητροπόλεώς μας, Επισκόπου Κανώπου (εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) κυρού Σπυρίδωνος Μηλιώτου.
