Την Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου, εορτή του Αγίου Τρύφωνος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας στο ομώνυμο δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Βέροιας.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ευλόγησε το κόλλυβο του εορταζομένου Αγίου και τέλεσε τον καθιερωμένο αγιασμό για τους αγρούς.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Τρυφῆς μεθέξειν ἀξίωσόν με Τρύφων».
Ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε σήμερα τή μνήμη ἑνός μεγαλομάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας μας. Τιμοῦμε τόν ἅγιο Τρύφωνα, ἕνα νεαρό χριστιανό ἀπό τή Λάμψακο, πού ἀπό μικρός, προκειμένου νά ἐξασφαλίζει τά πρός τό ζῆν, ἔβοσκε χῆνες καί καλλιεργοῦσε τή γῆ.
Ἐπειδή ὅμως εἶχε μεγάλο ζῆλο γιά νά μορφωθεῖ ἀλλά καί νά προοδεύσει πνευματικά, παράλληλα μέ αὐτή τήν ταπεινή ἐνασχόλησή του, μελετοῦσε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, μελετοῦσε τήν ἁγία Γραφή, καί ἔτρεφε μέ αὐτή τήν ψυχή του. Ἔτσι, ὅταν ἄρχισε ὁ διωγμός τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου, καί ὁ ἅγιος συνελήφθη ὡς χριστιανός καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τῶν ἀρχόντων, δέν δίστασε οὔτε γιά μία στιγμή, δέν δειλίασε καί δέν σκέφθηκε τί θά μποροῦσε νά ἀπολογηθεῖ καί πῶς θά μποροῦσε νά ἀντιμετωπίσει τούς δικαστές καί τούς διῶκτες του.
Καί ὄντως αὐτός ὁ ταπεινός καί ἀσήμαντος κατά κόσμον χριστιανός ἀξιώθηκε ἀπό τόν Θεό, πού ὑποσχέθηκε ὅτι αὐτός «δώσει στόμα καί σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν», νά κατατροπώσει μέ τέτοιο τρόπο τούς δικαστές του καί νά ὁμολογήσει μέ τόσο θάρρος καί παρρησία τήν πίστη του, ὥστε οἱ πάντες ἐξεπλάγησαν, ὅπως ἐξεπλάγησαν καί ἀπό τή γενναιότητα καί τήν καρτερία μέ τήν ὁποία ὁ ἅγιος ὑπέμεινε τά σκληρά καί ἐπώδυνα βασανιστήρια στά ὁποῖα τόν ὑπέβαλαν οἱ διῶκτες του, γιά νά λάβει ἔτσι τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί νά ἀπολαμβάνει εἰς τούς αἰῶνες τήν τρυφή τῆς οὐρανίου μακαριότητος κοντά στόν Θεό.
Γι᾽ αὐτή του τήν ὁμολογία καί τό μαρτύριο ἔλαβε ὁ ἅγιος Τρύφων ἀπό τόν Θεό τή χάρη τῶν θαυμάτων καί ἀνεδείχθηκε προστάτης ὅλων ὅσων ἐργάζονται καί καλλιεργοῦν τή γῆ, καί ἰδίως τῶν ἀμπελουργῶν. Ἀξιώθηκε αὐτή τή χάρη, γιατί καί ὁ ἴδιος μόχθησε καί κοπίασε ὄχι μόνο γιά νά καλλιεργήσει τή γῆ, προκειμένου νά ἐξασφαλίζει τά πρός τό ζῆν, ἀλλά κυρίως γιατί καλλιέργησε καί τό γεώργιο τῆς ψυχῆς του καί ἀνεδείχθη κλῆμα πολύκαρπο καί καλλίκαρπο, καί προσέφερε αὐτούς τούς καρπούς, καρπούς πίστεως καί εὐσεβείας, θυσία καί ὁλοκαύτωμα στόν Θεό.
Γνώριζε ὁ ἅγιος Τρύφων ὅτι ὅλα ὅσα ἐπέτυχε στή ζωή του, ἀλλά καί ἡ ἴδια ἡ ζωή, εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ καί προέρχονται ἀπό αὐτόν. Γι᾽ αὐτό καί δέν τά ἀντιμετώπισε μέ πλεονεξία ἤ μέ ἀπληστία, ὅπως πολλές φορές κάνουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά μέ εὐγνωμοσύνη καί εὐχαριστία.
Γνώριζε ὁ ἅγιος Τρύφων καί ὅλοι οἱ ἅγιοι ὅτι ὅ,τι εἶχαν καί ὅ,τι ἀποκτοῦσαν εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν ὁποῖο προέρχεται «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειο». Γνώριζε ὅτι ἀκόμη καί ὅσα σπέρνουμε καί φυτεύουμε στή γῆ, εἶναι τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο ἀνήκει καί ἡ γῆ καί ὁ ἀέρας καί τό νερό καί ὁ ἥλιος καί ὅλα ὅσα συμβάλλουν στήν αὔξηση καί τήν καρποφορία τῶν φυτῶν καί τῶν δένδρων μας· ἀλλά καί ὅτι στά δικά του χέρια βρίσκονται καί ὅλα τά φυσικά φαινόμενα πού ἐπηρεάζουν τίς καλλιέργειες καί τούς καρπούς τῆς γῆς. Καί αὐτό ὑπενθυμίζει καί σέ μᾶς ὁ ἅγιος Τρύφων, πού τιμοῦμε σήμερα τή μνήμη του.
Καλλιεργώντας τή γῆ νά μήν λησμονοῦμε τόν Θεό, ἀλλά νά ἐπικαλούμεθα τήν προστασία καί τήν ἐνίσχυσή του καί νά ἀποδίδουμε σ᾽ Αὐτόν τήν εὐχαριστία μας γιά ὅ,τι καλό προέρχεται ἀπό αὐτήν. Παράλληλα ὅμως νά μήν παραλείπουμε νά καλλιεργοῦμε καί τήν ψυχή μας, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Τρύφων, ὁ ὁποῖος μελετοῦσε συστηματικά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τρέφει καί καλλιεργεῖ καί φωτίζει τήν ψυχή μας. Καί ἀκόμη νά φροντίζουμε νά καλλιεργοῦμε τήν ψυχή μας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων της, ἔτσι ὥστε ἐκτός ἀπό τούς ὑλικούς καρπούς νά παράγουμε καί πνευματικούς τούς ὁποίους ἀναμένει ὁ Θεός καί θά μᾶς ζητήσει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ὅτι μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας τό ὑλικό συνδέεται ἀδιάρρηκτα μέ τό πνευματικό. Μέσα στή λειτουργία τό σιτάρι καί τό κρασί, ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος, προσφέρονται στόν Θεό καί μετουσιώνονται σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, καί γίνονται ἁγιασμός γιά τούς μετέχοντες σέ αὐτά, γίνονται σύμβολο τῆς ἑνότητος τοῦ ὑλικοῦ καί τοῦ πνευματικοῦ, τοῦ φυσικοῦ καί τοῦ θείου, καί μᾶς διδάσκουν ὅτι μόνο μέσα ἀπό αὐτήν τήν ἑνότητα μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά προοδεύσει ὄχι μόνο κατά κόσμον ἀλλά καί κατά Θεόν.
Καί αὐτή τήν πρόοδο ταπεινά εὔχομαι νά χαρίσει σέ ὅλους σας καί σέ ὅλους μας ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Τρύφωνος, καί νά εὐλογεῖ πάντοτε τίς προσπάθειες καί τούς κόπους σας.
Σήμερα ἔχουμε τήν εὐλογία, μαζί μέ τήν τιμή τήν ὁποία ἀποδίδουμε ἀλλά καί τή χάρη τήν ὁποία λαμβάνουμε ἀπό τόν ἅγιο Τρύφωνα, νά ἔχουμε ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν τήν κάρα τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, ὁ ὁποῖος ἔρχεται πολλές στήν ἐπαρχία μας χάρη στό γεγονός ὅτι ὁ Ἅγιος Καθηγούμενος εἶναι τέκνο τῆς Μητροπόλεώς μας, καί ὁσάκις τόν παρακαλέσουμε μᾶς φέρνει ἐδῶ τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ ὁσίου Δαβίδ. Εἶναι μία ἐνίσχυση ἡ χάρη τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τῶν ἁγίων μας. Ἔτσι καί ὁ ὅσιος Δαβίδ, ὅποτε ἔρχεται, μᾶς δίνει κουράγιο, μᾶς δίνει δύναμη γιά νά συνεχίσουμε τόν πνευματικό μας ἀγώνα ἀλλά καί τόν ἐν γένει ἀγώνα τόν ὁποῖο ἔχει ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς νά ἀντιμετωπίσει, μέ τά προβλήματα εἴτε τά πνευματικά εἴτε τά σωματικά εἴτε τά παντός εἴδους προβλήματα. Εἴμεθα ὑπόχρεοι στήν ἀγάπη τοῦ Ἁγίου Καθηγουμένου, τοῦ π. Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος εἶναι παρών ἐδῶ καί μαζί μέ τή χάρη τοῦ ἁγίου θά σᾶς μεταφέρει καί τίς εὐχές καί τίς εὐλογίες του.