Την Τρίτη 14 Ιουνίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού Βεροίας της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, με την ευκαιρία της εορτής του Προφήτου Ελισσαίου.
Ο κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Χθές ἑορτάσαμε τήν ἑορτή τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο ἐπιφοίτησε κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς στούς μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ καί ἔκτοτε παραμένει στήν Ἐκκλησία καί μεταδίδεται στούς πιστούς διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων της.
Ὅμως τό ἅγιο Πνεῦμα δέν ἐμφανίσθηκε στόν κόσμο μετά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου μας. «Ἦν μέν ἀεί καί ἔστι καί ἔσται», ψάλαμε χθές. Ὑπῆρχε, δηλαδή, ἐξ ἀρχῆς στόν κόσμο, ἐφόσον ὡς τό τρίτο πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος εἶναι καί αὐτό «ἄναρχο», καί ὑπάρχει καί θά ὑπάρχει πάντοτε. Τό Πνεῦμα τό ἅγιο ἦταν αὐτό πού ἐμφανίσθηκε μαζί μέ τά ἄλλα δύο πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος στόν πατριάρχη Ἀβραάμ, ἦταν αὐτό πού καθοδηγοῦσε καί ἐνέπνεε τούς προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Καί ἕναν τέτοιο προφήτη, πνευματοφόρο, ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, μαζί μέ ἄλλους ἁγίους. Ἑορτάζει τόν προφήτη Ἐλισαῖο, τή μνήμη τοῦ ὁποίου τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα στόν ἱερό αὐτό ναό, πού εἶναι ἀφιερωμένος στόν ἄλλο μεγάλο προφήτη, τόν προφήτη Ἠλία, καθώς τά δύο αὐτά ἱερά πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους.
Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε ὁ προφήτης Ἠλίας ἦταν ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος συνάντησε τόν προφήτη Ἐλισαῖο νά ἐργάζεται στά κτήματα τοῦ πατέρα του καί τόν κάλεσε νά τόν ἀκολουθήσει. Καί ὁ Ἐλισαῖος, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς κανένα δισταγμό, ἐγκατέλειψε τήν ἐργασία του, τόν ἀκολούθησε καί ἔγινε μαθητής του.
Καί ἦταν τόσο στενός ὁ σύνδεσμός τους καί τόσο μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ πρός τόν μαθητή του, ὥστε, πρίν νά ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς, ὁ προφήτης Ἠλίας τοῦ εἶπε νά τοῦ ζητήσει ὅ,τι θέλει. Καί ὁ προφήτης Ἐλισαῖος τοῦ ἀπήντησε: «Γενηθήτω τό πνεῦμα τό ἐπί σοί δισσῶς ἐπ᾽ἐμοί». Ζήτησε, δηλαδή, νά ἔχει διπλάσια χάρη ἀπό αὐτήν πού εἶχε ὁ προφήτης Ἠλίας. Καί ὁ προφήτης τοῦ ἀπήντησε ὅτι, παρότι αὐτό πού ζητοῦσε ἦταν πολύ μεγάλο, ἄν τόν δεῖ νά ἀναλαμβάνεται στόν οὐρανό, θά ἐκπληρωθεῖ τό αἴτημά του.
Καί πράγματι ὁ προφήτης Ἐλισαῖος εἶδε τόν προφήτη Ἠλία νά ἀναλαμβάνεται σέ πύρινο ἄρμα στόν οὐρανό καί ἔλαβε ὄχι μόνο τή μηλωτή του ἀλλά καί διπλῆ χάρη ἀπό ἐκεῖνον, μέ τήν ὁποία θαυματουργοῦσε, ἐνισχύοντας τήν πίστη τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀλλά καί θεραπεύοντας τίς ἀσθένειές τους.
Ἡ σημερινή, λοιπόν, μνήμη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ προφήτου, τοῦ προφήτου Ἐλισαίου, ἀποτελεῖ μία εὐκαιρία γιά ἐμᾶς, γιά νά διδαχθοῦμε ἀπό τή ζωή του καί νά προσπαθήσουμε νά τήν μιμηθοῦμε.
Τί ἦταν αὐτό πού ἔκανε τόν προφήτη Ἐλισαῖο νά διακριθεῖ καί νά ξεχωρίσει;
Ἦταν, γράφει ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, ἡ ὑποταγή στόν Κύριο καί ἡ ταπεινοφροσύνη του. «Ὁ τῶν ἁγίων βίος ἐν ταύταις φαιδρύνεται μεγαλυνθείς». Ἡ ζωή τῶν ἁγίων λαμπρύνεται ἀπό τίς δύο αὐτές ἀρετές καί ἀποδεικνύεται ἔτσι μεγάλη καί θαυμαστή.
Ὑπετάγη ὁ ἅγιος Ἐλισαῖος στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτό ἐξεφράσθη μέ τήν πρόσκληση τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ νά τόν ἀκολουθήσει. Ὑπετάγη στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀκολουθώντας τόν προφήτη Ἠλία, χωρίς νά σκεφθεῖ ὅτι ἐγκατέλειπε τά πλούτη καί τήν περιουσία τοῦ πατέρα του καί ξεκινοῦσε μία ζωή πού δέν γνώριζε ποῦ θά τόν ὁδηγήσει. Τόν ἀκολούθησε, ὅπως ἀκολούθησαν καί οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ τόν Κύριο, ὅταν τούς κάλεσε κοντά του, χωρίς ἐνδοιασμούς, καί τόν διακόνησε μέ ταπεινοφροσύνη.
Καί ὁ μισθός τῆς ὑποταγῆς καί τῆς ταπεινοφροσύνης πού ἔδειξε ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἦταν ἡ χάρη πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό, χάρη πολλαπλάσια αὐτῆς πού εἶχε ὁ προφήτης Ἠλίας, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
«Διά ταύτης», συνεχίζει ὁ ἅγιος Ἐφραίμ, «τήν μηλωτήν καί χάριν ἐδέξατο τοῦ ἑαυτοῦ διδασκάλου», διότι ὁ Θεός ὑπόσχεται ὅτι ὑψώνει τούς ταπεινούς καί τούς δίδει τή χάρη του· «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν», λέγει.
Καί ἐάν ἡ ὑποταγή τοῦ ἁγίου Ἐλισαίου στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἦταν τό ἕνα στοιχεῖο, τό ὁποῖο τόν ἔκανε νά διακριθεῖ, τό δεύτερο ἦταν τό αἴτημά του πρός τόν προφήτη Ἠλία καί δι᾽ αὐτοῦ πρός τόν Θεό.
Ὁ ἅγιος Ἐλισαῖος ζήτησε χάρη, ζήτησε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί τό ἔλαβε, γιατί ὁ Χριστός μᾶς ὑπόσχεται ὅτι «ὁ αἰτῶν λαμβάνει, καί ὁ ζητῶν εὑρίσκει», καί περιμένει ἀπό ἐμᾶς νά τοῦ ζητοῦμε τή χάρη του, γιά νά μᾶς τήν δώσει. Δέν μᾶς τήν δίδει, ἐάν δέν τήν ζητοῦμε, ἀλλά τήν δίδει πλούσια, ἐφόσον ἐμεῖς τήν ζητοῦμε ἐπανειλημμένα καί ἐπίμονα, καί κυρίως, ὅταν συνοδεύουμε τό αἴτημά μας μέ ταπείνωση καί ὑποταγή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἑορταζόμενος προφήτης Ἐλισαῖος.
Τιμώντας τον, λοιπόν, σήμερα, ἄς μήν περιορισθοῦμε μόνο στήν τιμή, ἀλλά ἄς μιμηθοῦμε καί τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή του. Καί ἀκόμη ἄς ζητοῦμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τόν φωτισμό τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γιά νά μᾶς τήν δώσει ὁ Θεός καί νά ὁδηγήσει καί ἐμᾶς δι᾽ αὐτῆς στή σωτηρία. Δύο πράγματα, λοιπόν, εἶναι ἐπιβεβλημένα γιά νά ὁδηγηθοῦμε στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Νά ζητοῦμε μέ ταπείνωση νά μᾶς εὐλογεῖ καί νά μᾶς ἁγιάζει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.