Η Κυριακή των Αγίων Πάντων στην Ιερισσό
Στον πολυφροντισμένο Ενοριακό Ιερό Ναό τον Ποιμενάρχη μας υπεδέχθη ο καλός Εφημέριος του Χωριού Αιδ. π. Δημήτριος Δημητρίου, ο Αντιδήμαρχος Πολυγύρου κ. Δημήτριος Ζαγγίλας και ο Τοπικός Πρόεδρος κ. Στυλιανός Κωστάρας, επικεφαλής του Λαού της πανέμορφης Περιοχής που και φιλόχριστος είναι και φιλάγιος αποδεικνύεται.
Μια Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, ημέρα λαμπρή που η Εκκλησία ζωοπαρόχως πλουτίστηκε από την Αγιοπνευματική Χάρη, η Ορθόδοξη Παράδοση τοποθετεί την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Δηλαδή, μετά την κατάρδευση της Εκκλησίας από το Ζωοποιό Άγιο Πνεύμα, οι Άγιοι Πατέρες εμφαντικώτατα ζωγραφίζουν και παρουσιάζουν τους καρπούς αυτού του συστατικού για την Εκκλησίας γεγονότος. Και όντως οι πιο πολύτιμοι, εύχυμοι και φανεροί ‘’καρποί’’ αυτού του φαινομένου είναι τα φωτόμορφα πρόσωπα των Αγίων μας μέσα στον Κόσμο· αυτών που εγκατέλειψαν τα πάντα και ακολούθησαν τον Κύριο (Ματθ. ιθ΄ 27).
Έτσι, την Κυριακή των Αγίων Πάντων, 11η Ιουνίου τ.έ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ακολουθούμενος από του Διακόνους του π. Νικόδημο Κωτινούδη και π. Νικόλαο Τσεπίση, μετέβη στον περικαλλή Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου προς τιμήν των Φίλων του Κυρίου, που ανέβλυσαν ως άνθη εύοσμα από το Γεώργιο της Εκκλησίας, ξαναγεννήθηκαν στην Κολυμβήθρα της Εκκλησίας και έφθασαν στο ύψος του θεοειδούς όντως ανθρώπου, μέσα από την Εκκλησία και διά της Εκκλησίας.
Στον πολυφροντισμένο Ενοριακό Ιερό Ναό τον Ποιμενάρχη μας υπεδέχθη ο καλός Εφημέριος του Χωριού Αιδ. π. Δημήτριος Δημητρίου, ο Αντιδήμαρχος Πολυγύρου κ. Δημήτριος Ζαγγίλας και ο Τοπικός Πρόεδρος κ. Στυλιανός Κωστάρας, επικεφαλής του Λαού της πανέμορφης Περιοχής που και φιλόχριστος είναι και φιλάγιος αποδεικνύεται.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος κάνοντας μνεία και του Αποστολικού Αναγνώσματος (Εβρ. ια΄33 – ιβ΄2) και της Ευαγγελικής Περικοπής (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30), παρεκάλεσε το Πλήρωμα της Εκκλησίας να στρέψη το βλέμμα του στην ιστόρηση – εικόνες των Αγίων μας που κοσμούν τόσο το Τέμπλο όσο και ιστορούν τα τοιχία και τα διαζώματα του Ιερού Ναού, όπως παραδείγματος χάριν στην Εικόνα του Αγίου Ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, ο οποίος σε διακεκριμένο πινάκιο βαστάζει την αποτετμημένη κεφαλή του, ως να λέγη στον Κύριο: «Σου προσφέρω Κύριε το αίμα και την κεφαλή μου, ως αντίδωρο της περίσσειας της Αγάπης και της Χάριτος, με τα οποία Συ με Εβάπτισες»! Και όντως οι Εικόνες των Αγίων μας, λίγο ή πολύ, εξεικονίζουν και ιστορούν το τι ο καθένας κατέθεσε ως ατίμητο αντίδωρο στον Θρόνο της Χάριτος για να περιβληθή το δώρο της Χάριτος του Τριαδικού Θεού!
Ο χριστιανός είναι ο άνθρωπος που ζη δια του Χριστού, εν Χριστώ και για τον Χριστό, τόνισε ο Επίσκοπος. Ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς, συνέχισε, θα πη ότι στα χριστοφόρα πρόσωπα των Αγίων, στα πληρωμένα ‘’δια Χριστού του Θεού’’, η Ζωή του Κυρίου επαναλαμβάνεται, λίγο ή πολύ, κατά τούτο ή εκείνον τον τρόπο. Ή καλύτερα, η αγιοζωή είναι η Ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των Αγίων· είναι η ζωή του Σαρκωθέντος Λόγου του Θεού, ο Οποίος γι’ αυτό κι έγινε άνθρωπος, για να μας δώση, μεταδώση και παραδώση ως άνθρωπος τη Θεία Του ζωή· για να αγιάση, να απαθανατίση και να αιωνιοποιήση με τη δική Του ζωή ως Θεός, τη δική μας ζωή πάνω στη γη.
Περάτωσε δε την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τονίζοντας: «Η ζωή των Αγίων είναι στην πραγματικότητα η ίδια η ζωή του Χριστού, που διοχετεύεται σε όσους Τον ακολουθούν και βιώνεται απ’ αυτούς μέσα στην Εκκλησία Του. Είναι οι ζωντανές μαρτυρίες για το Ευαγγέλιο του Χριστού, ως νέας και χαριτωμένης ζωής, ως αγίας και θεανδρικής, άρα θαυματουργικής και αληθινής ζωής, όπως αληθινή και θαυματουργική είναι η ίδια η ζωή του Χριστού· στα εξαϋλωμένα πρόσωπά τους συνεχίζεται η ζωή του Χριστού η θεανθρώπινη από γενεά σε γενεά μέχρι της συντέλειας του αιώνος. Είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού που συνεχίζεται δια μέσου όλων των αιώνων του ανθρώπινου γένους»!
Τα Αναλόγια του Ιερού Ναού, πέραν του τακτικού Ιεροψάλτου κ. Αθανασίου Ματθαίου, ετίμησε, προσκεκλημένος από τον μαθητή του, ο πολιός διδάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής κ. Πασχάλης Ξιουπάς, πράγμα που συνετέλεσε στην πνευματική ανάταση του Εκκλησιάσματος και προσέφερε όντως στιγμές πνευματικής ευφορίας και χαράς εν Χριστώ!
