Η Κυριακή των Αγίων Πατἐρων στη Μητρόπολη Ιερισσού
Αυτή την ημέρα, Κυριακή 28η Μαΐου τ.έ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, έχοντας ως συνοδεία του τους Διακόνους π. Νικόδημο Κωτινούδη και π. Νικόλαο Τσεπίση, μετέβη στην Ενορία Αγίας Παρασκευής Αδάμ και προέστη της Ακολουθίας του Όρθρου και της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας.
Την Κυριακή, η οποία ακολουθεί μετά την Ανάληψη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, η Εκκλησία μας με επιλογή των Αγίων Πατέρων Της την αφιερώνει στη Σύναξη των 318 Θεοφόρων Πατέρων που το 325 μ.Χ. επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου συγκρότησαν την Α΄ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδο, για την αντιμετώπιση του αιρεσιάρχου Αρείου, που δίδασκε ότι ο Χριστός μας δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, δηλαδή Θεάνθρωπος, ο Θεός που έλαβε και ενεδύθη και ανθρώπινη σάρκα χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου, αλλά το τελειότερο κτίσμα του Θεού, διδασκαλία που αναιρούσε αυτήν την ίδια επαγγελία του Θεού και της Εκκλησίας για να γνωρίση ο άνθρωπος τον Θεό και να ενταχθή στη Βασιλεία Του.
Αυτή την ημέρα, Κυριακή 28η Μαΐου τ.έ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, έχοντας ως συνοδεία του τους Διακόνους π. Νικόδημο Κωτινούδη και π. Νικόλαο Τσεπίση, μετέβη στην Ενορία Αγίας Παρασκευής Αδάμ και προέστη της Ακολουθίας του Όρθρου και της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας. Τον υπεδέχθη ο ευλογημένος Λαός της Ενορίας, με επικεφαλής τον εκλεκτό του Εφημέριο Παν. Αρχιμ. π. Γεράσιμο Δασκαλάκη, Αγιορείτη Κληρικό, που επί τριακονταετία διακονεί στην Ιερά μας Μητρόπολη, επιτελώντας θεάρεστο έργο. Μαζί του η Δημοτική Σύμβουλος κα Αναστασία Αδαμούδη , ο Πρόεδρος των Πετροκεράσων κ. Αθανάσιος Καλαφάτης και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου κ. Ευάγγελος Βαζούρας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος προέβαλε την αναγνωσθείσα υπέροχη Περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, τη χαρακτηριζόμενη από την Εκκλησία ως υπερφυά – Αρχιερατική Προσευχή του Κυρίου μας, που την απηύθυνε προς τον Πατέρα Του κατά το εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης, λίγο προ της παραδόσεώς Του στους σταυρωτές Του, υπέρ Εαυτού, υπέρ των Αγίων Αποστόλων Του και υπέρ όσων θα πιστεύσουν σ’ Αυτόν, μέσω της Αποστολικής Διδαχής και Μαρτυρίας (Ιωαν. ιζ΄ 1-26). Πρόκειται για ένα μοναδικό κείμενο, που βγαλμένο από τα εσώψυχα του Θεανθρώπου Κυρίου μας, φανερώνει τη Θεανθρώπινη ιδιότητά Του, το έργο και τον σκοπό της κατά Χριστόν Οικονομίας, των Μεγαλείων, δηλαδή, που επετέλεσε ο Θεός στο Πρόσωπο και με το Πρόσωπο του Υιού Του, Κυρίου δε ημών Ιησού Χριστού, για να συνάξη και πάλι το ανθρώπινο Γένος στην Ουράνια Πατρίδα του, απ’ όπου- λόγω της πτώσης και της αμαρτίας- εξήλθε, γλιστρώντας στον θάνατο, κατά τον Άγιο Διάδοχο Φωτικής. Βεβαίως από το λαμπρό αυτό κείμενο κατά την παρούσα Κυριακή αναγινώσκεται το ήμισυ της εκτάσεώς του (Ιωάν. ιζ΄ 1-13), καθότι πρόκειται για μέγιστο ιερό κείμενο που συνήθως αναγινώσκεται εμμελώς τη Μεγάλη Πέμπτη το εσπέρας, ως πρώτο εκ των δώδεκα Περικοπών (Ευαγγελίων) των Παθών του Κυρίου.
Ο ομιλητής στάθηκε ιδιαιτέρως στο γεγονός της συγκλήσεως της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, από την οποία και καταρτίστηκαν τα πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεώς μας (‘’Πιστεύω εις ένα Θεόν…’’), τα αναφερόμενα στο Πρόσωπο του Κυρίου μας και στην φράση του Θεανθρώπου από την ως άνω Αρχιερατική Του Προσευχή: «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν…», δηλαδή, «Πατέρα μου, αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να αυξάνωνται πνευματικώς οι άνθρωποι συνεχώς με τη ζώσα επικοινωνία μαζί Σου και την απόλαυση των απείρων τελειοτήτων Σου, ώστε να φθάσουν στη γνώση Σού, του μόνου αληθινού Θεού και του Ιησού Χριστού, τον Οποίο απέστειλες στον κόσμο…»!
Στην Αρχιερατική Του Προσευχή ο Κύριος έχει πλήρη αυτοσυνειδησία της Θεανδρικής Προσωπικότητάς Του, ότι, δηλαδή, είναι ο Θεός που ενδύθηκε μέσω της Αειπαρθένου την ανθρώπινη φύση χάριν του ανθρώπου και επετέλεσε μέχρι τέλους με απόλυτη υπακοή το σχέδιο του Θεού και Πατέρα Του. Άλλωστε, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για την Αποκάλυψη του Θεού στον Άνθρωπο, εάν το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δεν Σαρκωνόταν, Δίδασκε, Σταυρωνόταν, Ενταφιαζόταν, Ανασταινόταν και Ανελαμβάνετο εις τους Ουρανούς! Η μόνη δυνατότητα που έχουμε να γνωρίζουμε τον Αληθινό Θεό είναι μέσω του Προσώπου του Χριστού μας, είπε ο Σεβασμιώτατος, και χωρίς την Παρουσία Του αυτή στον κόσμο, αδυνατεί άνθρωπος και σύμπαν να προσεγγίσουν και να γευτούν τον Τριαδικό Θεό! Και ο Ίδιος το τόνισε στην Προσευχή Του: Πάτερ «Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις…», δηλαδή, «Πατέρα μου, εφανέρωσα το Όνομά Σου και έκανα γνωστές τις άπειρες τελειότητές Σου στους ανθρώπους…»!
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «Η Α΄ και Δ΄ Οικουμενικές Σύνοδοι καταγράφουν θεολογικά και κατοχυρώνουν αγιοπνευματικά και αγιοπατερικά την Πίστη της Εκκλησίας στον Χριστό ως τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο – ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ-, Θεό που ‘’προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, γενόμενος άνθρωπος, με σκοπό με την ένωση αυτή να μας θεοποιήση’’, κατά τον Μέγα Αθανάσιο. Έτσι σώζοντας η Ορθοδοξία, δια των Αγίων Πατέρων, την αλήθεια του Χριστολογικού δόγματος, σώζει τις προϋποθέσεις της σωτηρίας μας. Δηλαδή, κραυγάζει η Εκκλησία: ‘’Αν ο Θεός έγινε Άνθρωπος, τότε σώζεται αψευδώς ο άνθρωπος’’! Αυτός ο Ορθόδοξος ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ εγγυάται τη μοναδική δυνατότητα στον άνθρωπο να γνωρίση το Μυστήριο του Τριαδικού Θεού!»
