Ὁ πόθος ἀποκτήσεως θησαυρῶν συνδέεται μέ κάτι βαθύτερο, μέ τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας, τῆς ἄνεσης, τῆς ἀξιοπρέπειας. Ὁ Κύριος ὅμως ἐξηγεῖ, τήν ἀσφάλεια πού ζητᾶτε δέν τήν προσφέρουν οἱ θησαυροί αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἐδώ στή γῆ «ὁ σκόρος καί ἡ σαπίλα τούς καταστρέφουν καί οἱ διαρρῆκτες τούς κλέβουν».
Βέβαια ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει σημαντικά. Οἱ ἄνθρωποι βρῆκαν καλύτερους τρόπους ἐξασφαλίσεως τῶν ἀγαθῶν τους. Σήμερα ὑπάρχουν ἀσφαλιστικές ἑταιρεῖες, καταθέσεις σέ Τράπεζες, «ἐπενδύσεις» σέ ἐπιχειρήσεις. Ἀλλά καί οἱ κλέφτες ἔγιναν ἐμπειρότεροι καί ἀνακάλυψαν νέα συστήματα καί μεθόδους. Ὃμως ἐξακολουθοῦν νά ὑπάρχουν ὁ σκόρος καί ἡ σήψη. Ποτὲ τελικά δέν μπορεῖ νά εἶναι κανείς ἀπόλυτα ἀσφαλής. Ἕνας πόλεμος, μιὰ πολιτικὴ ἀναστάτωση καὶ τὰ πάντα ἀνατρέπονται. Ἀκολουθεῖ μία οἰκονομικὴ κρίση καὶ περιουσίες μεγάλες ἐξανεμίζονται. Μεταβάλλονται τά οἰκονομικά δεδομένα καί τὸ ἐμπόριο ὁδηγεῖ σὲ χρεωκοπία. Ἀλλὰ κι ὅταν δὲν συμβοῦν αὐτά, συχνὰ αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὁ θησαυρισμὸς συνδέεται μὲ τόση ἀγωνία καὶ ὑπερένταση, ὥστε ἐκμηδενίζονται ἡ ἀξία καὶ ἡ ἄνεση ποὺ δῆθεν προσφέρει. Δὲν εἶναι λίγο τὸ ἂγχος στὴν ἐποχή μας ποὺ σχετίζεται μὲ τὸ κυνήγι τῶν θησαυρῶν.
Ὑπάρχουν περιπτώσεις, στὶς ὁποῖες οἱ γήινοι θησαυροὶ δὲν ἔχουν ἀξία: ἀθεράπευτες ἀρρώστιες, βαρειὲς μελαγχολίες, νευροπάθειες, οἰκογενειακὲς τραγωδίες, ἀτυχήματα, θάνατοι προσφιλῶν προσώπων, πού δέν θεραπεύονται μέ τό χρῆμα. Ὁ Κύριος ἐπισημαίνει: «Ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σου». Συγκεντρῶστε θησαυροὺς πνευματικοὺς, αὐξῆστε τὴν περιουσία τῆς πίστεως, πολλαπλασιάστε τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, φροντίστε νὰ αὐξάνει συνεχῶς ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς σας, ἡ ἁγνότητα, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ εἰλικρίνεια καὶ ἡ τιμιότητα. Δῶστε τροφή στόν πεινασμένο, στέγη στόν ξένο, στοργή στόν ἄρρωστο, συμπαράσταση στόν ἀβοήθητο.
Συγχωρεῖστε μέ ὅλη τήν καρδιά σας ὅσους σᾶς πίκραναν, σᾶς ἀδίκησαν, σᾶς ἔβλαψαν. Ἔτσι θά κερδίσετε τόν πιό ἀνεκτίμητο θησαυρό: τή συγχώρηση, τήν υἱοθεσία τοῦ «Πατρός τῶν οἰκτιρμῶν».
Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ αὔριο, αὐτὸ τὸν σκοπὸ ἔχει: νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐπανεξετάσουμε σοβαρὰ τὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Ποῦ ἔχουμε στραμμένη τὴν προσοχή μας; Σ’ αὐτὰ ποὺ γίνονται αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ εὐτελίζουν τὸν ἄνθρωπο ἢ στὰ σεμνὰ, τὰ δίκαια, τὰ ὑγιῆ, τά ἁγνά ποὺ διδάσκει ἠ Ἐκκλησία μας; Θησαυρίζουμε: «θησαυρούς ἐπί τῆς γῆς» ἤ «ἐν τῷ