Η νηστεία ως ελευθερία
Ας εισέλθουμε στην περίοδο της νηστείας έχοντας αυτό κατά νού, όχι μετρώντας τη νηστεία με το τι και το πόσο τρώμε, αλλά με μέτρο το αποτέλεσμα που έχει στη ζωή μας, κατά πόσο η νηστεία μας ελευθερώνει, ή κατά πόσο γινόμαστε υπηρέτες της.
Μητροπολίτη Σουρόζ Αντώνιου Bloom
Ο Απόστολος Παύλος επιμένει στο γεγονός ότι η νηστεία δεν συνίσταται απλά στο να στερεί κάποιος τον εαυτό του από το ένα ή το άλλο φαγητό, ούτε αν τηρείται αυστηρά, με υπακοή, με λατρεία· αν μας δίνει αφορμή να υπερηφανευόμαστε, να είμαστε ικανοποιημένοι και ασφαλείς, επειδή σκοπός της νηστείας δεν είναι να στερήσει το σώμα μας από ένα είδος φαγητού περισσότερο από ένα άλλο, αλλά σκοπός της νηστείας είναι να επιτύχουμε την κυριαρχία στο σώμα μας και να το κάνουμε τέλειο όργανο του πνεύματος. Τον περισσότερο καιρό, είμαστε υπηρέτες του σώματος, γοητευόμαστε από όλες τις αισθήσεις μας από την μία ή την άλλη απόλαυση, αλλά από μιάν απόλαυση που πηγαίνει πολύ πέρα από την αγνότητα που προσδοκά από εμάς ο Θεός.
Κι έτσι η περίοδος της νηστείας μας προσφέρει τον χρόνο που δεν μπορούμε να πούμε ότι θα βασανίσουμε το σώμα μας, ότι θα περιορίσουμε τον εαυτό μας σε υλικά πράγματα, αλλά τον χρόνο που θα γίνουμε ξανά κύριοι του σώματος μας, κάνοντάς το ένα τέλειο όργανο. Μου έρχεται στο νού ο τρόπος που κουρδίζουμε ένα μουσικό όργανο· αυτό είναι και η σημασία της νηστείας, να κατακτήσουμε τη δύναμη όχι μόνο να προστάζουμε το σώμα μας, αλλά επίσης να του δώσουμε τη δυνατότητα ν’ ανταποκριθεί σε όλες τις απαιτήσεις του πνεύματος.
Ας εισέλθουμε λοιπόν στην περίοδο της νηστείας έχοντας αυτό κατά νού, όχι μετρώντας τη νηστεία με το τι και το πόσο τρώμε, αλλά με μέτρο το αποτέλεσμα που έχει στη ζωή μας, κατά πόσο η νηστεία μας ελευθερώνει, ή κατά πόσο γινόμαστε υπηρέτες της.
Αν νηστεύουμε ας μην είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό, επειδή μας αποδεικνύει απλά ότι ίσως περισσότερο σε σχέση με ένα άλλο πρόσωπο χρειαζόμαστε περισσότερα πράγματα για να κατακτήσουμε κάτι στην φύση μας. Και εάν γύρω μας οι άλλοι άνθρωποι δεν νηστεύουν ας μην τους κατακρίνουμε, επειδή ο Θεός έχει δεχθεί εκείνους όσο και τους άλλους, επειδή κοιτάζει την καρδιά του ανθρώπου.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
