Η τίμια χείρα της Οσίας Σοφίας της Κλεισούρας θα μεταφερθεί από το μοναστήρι της στην Καστοριά, όπου και φυλάσσεται.
Το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί κατά την παραμονή της τίμιας χείρας της Οσίας Σοφίας της Κλεισούρας, στον Ιερό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, είναι το ακόλουθο:
Δευτέρα 28 Μαρτίου, στις 5.30 το απόγευμα, υποδοχή της τιμίας χειρός στα προπύλαια του Ναού , από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης,κ.Ιγνάτιο,το ιερατείο και τους ευσεβείς χριστιανούς. Ακολούθως θα τελεστεί δέηση και δοξολογία για την άφιξη .
Στις 6 μ.μ. η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου.
Το βράδυ στις 9.30 θα τελέσουμε Ιερά Αγρυπνία(όρθρο,ώρες και εσπερινό με Προηγιασμένη Θ.Λειτουργία).
Τρίτη 29 Μαρτίου στις 11.30 το πρωί θα τελεστεί Παράκληση και Αγιασμό.
Στις 6 το απόγευμα το Μέγα Απόδειπνο και
Στις 7.30 το βράδυ την Παράκληση του Αγίου Λουκά.
Τετάρτη 30 Μαρτίου στις 7.30 το πρωί θα τελεστεί η Ακολουθία(όρθρο και ώρες Α΄,Γ΄ και ΣΤ΄).
Στις 11.30 το πρωί Παράκληση.
Στις 6 το απόγευμα Προηγιασμένη Θ.Λειτουργία και
Στις 8 το βράδυ, το Μέγα Απόδειπνο και θα αναχωρήσει η τιμία χείρα για την Καστοριά.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο Ναός θα είναι ανοιχτός καθημερινά από 7.30 το πρωί έως 10 το βράδυ.
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ
Η Μονή του Γεννεθλίου της Θεοτόκου όπου ασκήτευσε η Γερόντισσα Σοφία, βρίσκεται σε υψόμετρο 970 μέτρα στα όρια των νομών Καστοριάς και Φλώρινας και απέχει 35 χιλ. από την Καστοριά, 70 χιλ. από την Φλώρινα και 22 χιλ. από την Πτολεμαΐδα. Ιδρύθηκε περίπου στα 1314 μ.Χ. από τον Κλεισουριώτη ιερομόναχο Νεόφυτο και ανακαινίστηκε το 1813 μ.Χ. από τον Κλεισουριώτη ιερομόναχο της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους Ησαΐα Πίστα μετά από όραμα της Παναγίας.
Είναι ρυθμού τρίκλιτης ξυλοστέγης τρουλαίας βασιλικής με νάρθηκα και περιβάλλεται από ένα τεράστιο ορθογώνιο φρουριακό συγκρότημα, εντός του οποίου είναι κτισμένο το καθολικό. Κοσμείται με αξιόλογες τοιχογραφίες, έργα των Χιοναδιτών αγιογράφων Γεωργίου και Γεωργίου. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο χρυσώθηκε το 1772 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο Κτίπα από το Λινοτόπι.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα η Μονή φιλοξένησε και περιέθαλψε πολλούς Μακεδονομάχους με πρώτο τον Παύλο Μελά, αλλά και κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε κρησφύγετο όλων ταλαιπωρημένων από τους Γερμανούς κατοίκων της περιοχής. Όταν το 1903 μ.Χ. οι Τούρκοι έκαψαν το γειτονικό χωριό Βαρικό πολλοί κάτοικοί του βρήκαν καταφύγιο στο μοναστήρι. Από το 1993 μ.Χ. λειτουργεί ως γυναικεία κοινοβιακή Μονή με ηγουμένη τη γερόντισσα Ανυσία, που μαζί με την υπόλοιπη μοναστική αδελφότητα προσπαθούν να «αναστήσουν» το σημαντικό αυτό λατρευτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας.
Στα χρόνια που στη Μονή δεν υπήρχε μοναστική αδελφότητα και οργανωμένη κοινοβιακή ζωή, ασκήτευσε η γερόντισσα Σοφία που καταγόταν από τον Πόντο. Ήρθε νέα και δούλευε πολύ ως τα βαθιά γεράματά της και την αγαπούσανε όλο το χωριό.