Η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία στα Πιέρια Όρη

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία μετέφερε ο Καθηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής Αρχιμ. Γαβριήλ.

ΤΗ ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκο­λουθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­λουθείτω μοι».

Κυριακή μετά τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπεν­θυ­μίζει καί πάλι τή σημασία τοῦ Σταυ­ροῦ στή ζωή μας. Γιατί ἡ ἑορ­τή τῆς Ὑψώσεως τοῦ ζωο­ποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας δέν ἀπο­τελεῖ μία ἀνάμνηση ἑνός ἱστο­ρι­κοῦ γεγονότος, τῆς ἀνευρέσεως δηλαδή καί τῆς πανηγυρικῆς ὑψώ­σεώς του στά Ἱεροσό­λυμα ἀπό τήν ἁγία Ἑλένη καί ἀργότερα ἀπό τόν αὐ­το­κράτορα Ἡράκλειο. Οὔτε ἀποτελεῖ μόνο μία ἀνάμνη­ση τοῦ κοσμο­σω­τη­ρίου γε­γο­νότος τῆς Σταυ­ρώσεως τοῦ Κυ­ρίου μας, κα­θώς ἡ ἡμέρα φέ­ρει τά ἴσα τῇ Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Παρα­σκευῇ.

Μᾶς τά ὑπενθυμίζει ἀσφαλῶς ὅλα αὐτά, ἀδελ­φοί μου, ἀλλά ἀπο­τελεῖ συγχρόνως καί μία ὑπόμνη­ση πρός ὅλους μας ὅτι, ἐάν θέλου­με νά ἔχει γιά ἐμᾶς, γιά τόν κα­θέ­να μας προσωπικά, σημασία ὁ Σταυ­ρός τοῦ Κυρίου, ἐάν θέλουμε νά ἔχει σω­τηριώδη ἐπίδραση στή ζωή μας, ἕνας τρόπος ὑπάρχει. Αὐτός τόν ὁποῖο ὑποδεικνύει καί πάλι σήμερα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας. «Ὅστις θέ­λει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν ἀπαρ­­νησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολου­θείτω μοι».

Ὅποιος θέλει, λέγει ὁ Χριστός, νά μέ ἀκολουθήσει πιστά, αὐτός πρέ­πει νά ἀπαρνηθεῖ τόν ἑαυτό του, νά σηκώσει τόν σταυρό του καί νά μέ ἀκολουθήσει.

Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος καί ἄλλος δρόμος ἀξιοποιήσεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, οὔτε ὑπάρχει ἄλλος τρόπος γιά νά ἀκο­λουθήσουμε τόν Χριστό, παρά μό­νο ἀπαρνούμενοι τόν ἑαυτό μας καί ἀναλαμβάνοντας τόν δικό μας σταυρό.

Ἡ προϋπόθεση εἶναι διπλῆ καί χρει­άζεται νά τό προσέξουμε αὐτό, ἀδελ­φοί μου, γιατί πολλές φορές θεωροῦμε ὅτι μέ τά προβλήματα, μέ τίς δυσκολίες, μέ τίς ἀσθένειες πού μπορεῖ νά ὑπομένουμε, σηκώ­νουμε τόν προσωπικό μας σταυρό, καί αὐτό ἀρκεῖ.

Βεβαίως ὅλα αὐτά μπορεῖ πράγ­ματι νά εἶναι ὁ σταυ­ρός μας, ἀλλά γιά νά ἔχουμε ὠφέ­λεια ἀπό αὐτόν καί γιά νά μπο­ρέ­σουμε πράγματι νά ἀνταπο­κρι­θοῦμε στήν πρόσ­κλη­ση τοῦ Χρι­στοῦ νά τόν ἀκο­λου­­θήσουμε, ὥστε νά μᾶς ὁδηγή­σει στή σωτηρία, χρειάζεται νά ἀπαρνηθοῦμε καί τόν ἑαυτό μας. Χρειάζεται νά ἐγ­κα­­ταλείψουμε συ­νήθειες, ἀδυ­να­μίες καί πάθη πού μᾶς κρατοῦν μακριά ἀπό τόν Χριστό ἤ καί μᾶς χωρίζουν ἀπό αὐτόν. Χρειάζεται νά ἀξιοποιή­σου­με πνευματικά τήν εὐκαιρία πού μᾶς δίδει ὁ σταυρός πού ση­κώ­νουμε γιά νά καθάρουμε τήν ψυχή μας καί νά ἁγιασθοῦμε.

Γιατί δέν ἀρκεῖ μόνο νά σηκώ­νουμε ἕνα σταυρό, ἐάν αὐτός δέν μᾶς φέρνει πιό κοντά στόν Χριστό. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά σηκώνουμε ἕνα σταυρό καί συγχρόνως νά δυσα­να­σχετοῦμε γιατί τόν σηκώνουμε καί νά ἀγανακτοῦμε ἔναντι τοῦ Θεοῦ. Ὁ σταυρός πού καλούμεθα νά ση­κώ­σουμε δέν εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἶναι ἡ εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρει νά συμμετάσχουμε στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, νά οἰ­κει­οποιηθοῦμε τήν ἄφεσητῶν ἁμαρ­τιῶν μας πού μᾶς προσέφερε Ἐκεῖ­νος μέ τή δική του Σταύρωση, ἀπαρνούμενοι τόν παλαιό ἄνθρω­πο.

Αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν καί οἱ ἅ­γιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, σηκώ­νο­ντας ὁ καθένας τόν δικό του σταυ­ρό. Ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Εὐφημία τήν ὁποία τιμοῦμε σήμερα, σήκω­σε τόν σταυρό τοῦ μαρ­τυ­ρίου, καί ὁ ὅσιος Δαβίδ ὁ ἐν Εὐ­βοίᾳ, τοῦ ὁποίου ἔχου­με καί σή­μερα τήν εὐλογία νά ὑποδεχό­μεθα μέ συγ­κίνηση καί κα­τάνυξη τήν χα­ριτό­βρυτο καί θαυματουργό κά­ρα, σή­κωσε τόν σταυρό τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ὁλο­κληρωτικῆς ἀπαρνή­σεως τοῦ ἑαυτοῦ του.

Καί ἀποτελεῖ ἰσχυρή παρότρυν­ση γιά ὅλους μας, ἀδελφοί μου, ἡ εὐ­λογία τῆς παρουσίας τῆς τιμίας κά­ρας του αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἡμέ­ρα, τήν Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ τιμίου Σταυροῦ, γιά νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἀνά­γκη τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, τήν ἀνάγκη τῆς ἀπαρνήσεως τοῦ κα­κοῦ ἑαυτοῦ μας, τῶν ἀδυναμιῶν καί τῶν παθῶν μας, προκειμένου νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, ση­­κώνοντας ὁ καθένας τόν δικό του σταυρό, πού εἶναι ὁπωσδήποτε ἐλαφρύτερος ἀπό αὐτόν πού σή­κω­σαν οἱ ἅγιοί μας.

Γι᾽ αὐτό καί ὀφείλουμε ἄπειρες εὐχαριστίες στόν πανοσιολογιώ­τα­­το καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μο­νῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος, τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, ἀρχιμανδρίτη  π. Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος μέ πολλή ἀγάπη καί καλωσύνη μετέφερε καί φέ­τος, ὅπως καί κατά τά προη­γού­μενα ἔτη, στόν ἱερό αὐτό ναό τῶν Ριζωμάτων πού τιμᾶται στήν ἁγία Ἄννα καί στόν ὅσιο Δαβίδ, τήν τιμία καί χαριτό­βρυ­το κάρα τοῦ ὁσίου Δαβίδ ἀπό τήν Ἱερά Μονή του, ἡ ὁποία ἀπό τόν πε­ρασμένο Νοέμβριο ἔχει διπλῆ τήν εὐλογία, γιατί ἀνέδειξε δύο μεγάλους ἁγί­ους, καθώς τό Οἰκου­με­νικό μας Πα­τριαρ­χεῖο ἀποφάσισε καί τήν ἐπί­σημη ἁγιο­κα­τάταξη τοῦ Γέρο­ντος Ἰακώβου τοῦ Τσαλίκη, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἡγού­μενός της.

Εὔχομαι, λοιπόν, ἀδελφοί μου, διά πρεσβειῶν τοῦ ὁσίου Δαβίδ καί τῆς ἑορταζομένης ἁγίας Εὐφημίας, νά ἀνταποκριθοῦμε καί ἐμεῖς στήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ἀξιωθοῦμε, αἴροντας τόν σταυρό μας καί ἀκολουθώντας τόν Χριστό νά φθάσουμε στόν οὐρανό, ὅπου μᾶς περιμένουν καί οἱ ἅγιοί μας.