Η Β΄ Κυριακή των Νηστειών στη Σύμη
Ὁ Σεβασμιώτατος στό εὐαγγελικό του κήρυγμα, ἀνεφέρθη στὸ μεγάλο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ, ὁ ὁποῖος χάριν στήν φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔτυχε τῆς συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν καί ἐν συνεχείᾳ ἀνέκτησε καί πάλι τό πολυπόθητο δῶρο τῆς ὑγείας. Ἐπίσης, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, ἔκανε λόγο γιά τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὸν 14ο αἰ. καὶ ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς σοφότερους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλη του ἡ ζωὴ ὑπῆρξε ἕνας μεγάλος ἀγώνας γιὰ τὴν ὀρθὴ διδασκαλία τῆς Πίστεως καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸ μεγάλο κεφάλαιο τῆς θεολογίας μας ποὺ ἀφορᾶ τὴν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὴν τελικὴ ἕνωση μαζί του, τήν θέωση.
Σήμερα 31η Μαρτίου 2024, Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἐνοριακό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σύμης, μέ συλλειτουργό του τόν π. Γεώργιο Κακακιό, Ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ, ἐνῶ τό ἱ. ἀναλόγιον διακόνησε ὁ Ἱεροψάλτης κ. Ἐλευθέριος Ξηράκης μεθ’ ἑτέρων. Μεταξύ τῶν ἐκκλησιαζομένων ἦταν ὁ Δήμαρχος Σύμης κ. Ἐλευθέριος Παπακαλοδούκας, ὡς καί ὁ Διοικητής Δ.Α.Ν. Σύμης Συνταγματάρχης κ. Παναγιώτης Βρανᾶς.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό εὐαγγελικό του κήρυγμα, ἀνεφέρθη στὸ μεγάλο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ, ὁ ὁποῖος χάριν στήν φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔτυχε τῆς συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν καί ἐν συνεχείᾳ ἀνέκτησε καί πάλι τό πολυπόθητο δῶρο τῆς ὑγείας. Ἐπίσης, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, ἔκανε λόγο γιά τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὸν 14ο αἰ. καὶ ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς σοφότερους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλη του ἡ ζωὴ ὑπῆρξε ἕνας μεγάλος ἀγώνας γιὰ τὴν ὀρθὴ διδασκαλία τῆς Πίστεως καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸ μεγάλο κεφάλαιο τῆς θεολογίας μας ποὺ ἀφορᾶ τὴν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὴν τελικὴ ἕνωση μαζί του, τήν θέωση.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος καταπολέμησε τὴν αἱρετικὴ διδασκαλία τῆς δυτικῆς χριστιανοσύνης, ἡ ὁποία μὲ τὸ ὀρθολογιστικὸ-σχολαστικιστικὸ πνεῦμα της ἀποφαινόταν, ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει καμμιὰ πραγματικὴ-ὀντολογικὴ ἕνωση μὲ τὸν Θεό, ἐπειδὴ ἡ οὐσία του εἶναι ἀμέθεκτη καὶ ἀπρόσιτη (ἀπλησίαστη). Οἱ ἀπόψεις αὐτὲς ἐκφράζονταν κυρίως ἀπὸ τὸν μοναχὸ Βαρλαὰμ τῆς Καλαβρίας, ποὺ ὑπὸ τὴν ἐπίδραση τῆς λατινικῆς θεολογίας ἔλεγε, ὅτι ὁ μόνος τρόπος νὰ γνωρίσουμε τὸν Θεὸ εἶναι ἡ λογική.
Στὴ θέση αὐτὴ ἡ ὀρθόδοξη θεολογία ἀντιπαραθέτει τὴν πνευματικὴ ἐμπειρία, τὴ βιωματικὴ γνώση ποὺ ἀποκτᾶται μὲ τὴν κάθαρση τῆς καρδιᾶς ἀπὸ τὰ πάθη, τὴν ὁποία ἀκολουθεῖ ὁ φωτισμὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ στὴν συνέχεια ἡ θεοπτία, ἡ θέα δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ. Ἡ θεοπτικὴ ἐμπειρία δὲν εἶναι θέα καὶ ἕνωση μὲ τὴν ἀπροσπέλαστη οὐσία τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μὲ τὶς θεῖες καὶ ἄκτιστες (ἄυλες) ἐνέργειες ποὺ ἐκπέμπονται μὲ φυσικὸ τρόπο ἀπὸ τὴν θεία οὐσία, ὅπως οἱ ἀκτίνες ἀπὸ τὸν ἥλιο.
Ἡ ἕνωση αὐτὴ μὲ ἀπόλυτο τρόπο ἔγινε γιὰ πρώτη φορὰ στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Μὲ τὴν ἐνσάρκωσή του ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ φανέρωσε ἀκριβῶς πῶς εἶναι ὁ τέλειος ἄνθρωπος, ποὺ ἀπὸ τὸ «κατ’ εἰκόνα» φτάνει στὸ «καθ’ ὁμοίωσιν» Θεοῦ. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἀποτυπώνονται ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, φαίνεται καθαρὰ ποιὸς εἶναι ὁ αὐθεντικὸς ἄνθρωπος καὶ ποιὸς εἶναι ὁ προορισμός του. Ὁ Χριστὸς ἔδειξε ὅτι ἡ ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ εἶναι ἀπολύτως ἐφικτή, ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος κατασκευάστηκε μὲ πρότυπο τὸν Χριστό. Τήν μεγάλη αὐτή ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἐπιβεβαιώνουν μέ τόν πλέον ἀναμφισβήτητο τρόπο ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τόν προσωπικό τους ἀγῶνα, ἔφθασαν στήν θέωση καί ἀποτελοῦν τούς ἀσφαλεῖς ὁδοδείκτες καί στήν δική μας πορεία πρός τήν οὐράνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
