Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν κατά τη διάρκεια των κατανυκτικών Ακολουθιών πολλοί Ιερείς και Διάκονοι, ενώ παράλληλα συνεχιζόταν και Προσκύνημα της πανσεβάσμιας και περισπούδαστης ιερής εικόνας της Παναγίας Σουμελά και των Σεπτών Λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου, όπου πλήθος πιστών προσερχόταν για να τα ασπαστεί και να λάβει την Χάριν και την Ευλογίαν τους.
Στη σύντομη ομιλία του, προ της Απολύσεως, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στα διαχρονικά μηνύματα αγάπης και αιώνιου ζωής που πηγάζουν μέσα από το Μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ιστορία της Θεσσαλονίκης, ενώ τόνισε και την αναγκαιότητα της εφαρμογής του Θελήματος του Θεού στην καθημερινότητα μας, προτρέποντας τους παρισταμένους να έχουν Χριστομίμητο βίο, έχοντας τον Θεό στην καρδιά τους, γενόμενοι συμπολίτες με τους Αγίους και ζώντας συνεχώς μέσα στη χαρά του Παραδείσου.
Καταλήγοντας εξέφρασε εκ μέσης καρδίας λόγους ευχαριστίας προς τον οικείο Ποιμενάρχη για την ευλογία που του παρείχε, ώστε να προστεί της σημερινής Ιεράς Αγρυπνίας, η οποία και εντάσσεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των λατρευτικών εκδηλώσεων προς τιμήν του Πολιούχου και Εφόρου των Θεσσαλονικέων, καθώς επίσης και τον Ιερατικό Προϊστάμενο του ως άνω Ναού Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Πέτικα, για τη φιλοξενία και την πρόσκληση που του απηύθυνε.