Ιερά Λιτανεία για τη θερινή πανήγυρη του Οσίου Αντωνίου στη Μητρόπολη Βεροίας
- Dogma
Tο εσπέρας της Δευτέρας, 31ης Ιουλίου, ξεκίνησαν στη Βέροια οι λατρευτικές εκδηλώσεις της θερινής πανηγύρεως του Ιερού Ναού του Οσίου Αντωνίου του Νέου, πολιούχου της πόλεως.
Πριν από την έναρξη του Πανηγυρικού Εσπερινού κλήρος και λαός υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό, ο οποίος μεταφέρθηκε και φέτος από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά Βερμίου με αφορμή την αυριανή εορτή της Προόδου του Τιμίου Σταυρού. Τον Τίμιο Σταυρό μετέφερε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς μας Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά, Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.
Στον Μέγα Πολυαρχιερατικό Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας) και συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων (Οικουμενικό Πατριαρχείο) και ο Ποιμενάρχης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Ακολούθησε λιτανεία των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Αντωνίου του Βεροιέως και του Τιμίου Σταυρού στους δρόμους της πόλεως με τη συμμετοχή των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους ευσεβών πιστών, ενώ της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκε ο Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας και προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Ὡς κοινόν φυλακτήριον, ὡς πηγήν ἁγιάσματος, τόν Σταυρόν τόν τίμιον ἀσπασώμεθα».
Ἑορτή τῆς Προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων παίδων, τῆς μητέρας τους Σολομονῆς καί τοῦ διδασκάλου τους Ἐλεαζάρου αὔριο καί ἡ τοπική μας Ἐκκλησία τήν ἑορτάζει, κατά τήν παράδοση, στόν ἱερό ναό τοῦ πολιούχου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, τόν ὁποῖο τιμᾶ καί αὐτή τήν ἡμέρα.
Τήν ἑορτάζει μεταφέροντας ἀπό τό ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἕνα ἱερό κειμήλιο καί θησαύρισμα τῆς πίστεώς μας ἀλλά καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, τόν Σταυρό τῶν Κομνηνῶν τῆς Τραπεζοῦντος, τόν ὁποῖο ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο, γιά νά μᾶς εὐλογήσει καί νά μᾶς ἐνισχύσει στόν πνευματικό μας ἀγώνα, στόν πνευματικό ἀγώνα στόν ὁποῖο μᾶς καλεῖ ἀπό αὔριο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μέ τή νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τή νηστεία πρός τιμήν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Καί δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τήν ἡμέρα αὐτή, κατά τήν ὁποία ἀρχίζει ἡ νηστεία, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων, ἑπτά νέων, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν 150 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, καί οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν, γιατί ἀρνήθηκαν νά καταλύσουν τήν ἐντολή τῆς νηστείας τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, ἀρνήθηκαν δηλαδή νά δοκιμάσουν τά εἰδωλόθυτα, τό κρέας τῶν ζώων πού θυσίαζαν οἱ εἰδωλολάτρες ἡγεμόνες στούς βωμούς τῶν ψεύτικων θεῶν τους. Ἀρνήθηκαν γιά νά μήν παραβοῦν τήν ἐντολή τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ στόν ὁποῖο πίστευαν καί τόν ὁποῖον λάτρευαν. Καί μαζί μέ τά νέα αὐτά παιδιά, πού δέν ὑπολόγισαν τή ζωή τους, μαρτύρησαν καί ἐκεῖνοι πού τά καθοδήγησαν στήν πίστη καί στήν εὐσέβεια, δηλαδή ἡ μητέρα τους ἁγία Σολομονή καί ὁ διδάσκαλός τους ἅγιος Ἐλεάζαρος, ὥστε νά τιμῶνται ὅλοι μαζί καί νά προβάλλονται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ὡς πρότυπα εὐσεβείας καί σταθερότητος στήν πίστη.
Γνώριζαν οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι ὅτι ἡ νηστεία εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ, αὐτήν πού ἔδωσε στούς πρωτοπλάστους μέσα στόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ. Καί γνώριζαν ὅτι ἡ ἀθέτησή της ἦταν αὐτή πού τούς ἐξεδίωξε καί ἐπέφερε τόσες φοβερές συνέπειες στό ἀνθρώπινο γένος.
Ἄς μήν μᾶς φανεῖ παράξενο, γιατί ὁ Θεός ἔδωσε μία τέτοια ἐντολή καί μάλιστα τῆς ἔδωσε τόση σημασία καί τόση βαρύτητα, ὥστε νά τιμωρήσει τόσο αὐστηρά τούς πρωτοπλάστους πού τήν παρέβησαν.
Ὁ Θεός ἔδωσε τήν ἐντολή τῆς νηστείας, γιατί ἡ νηστεία εἶναι κάτι πού μπορεῖ νά ἐφαρμόσει ὁ καθένας μας καί μέσα στόν κόσμο ἀλλά καί στήν ἔρημο, καί ἡ ἐφαρμογή της ἀποδεικνύει τήν ὑπακοή καί τόν σεβασμό πρός τόν Θεό. Συγχρόνως ὅμως μᾶς ἀσκεῖ στήν ἐγκράτεια καί τήν ἐπιβολή στόν ἑαυτό μας, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀπαραίτητες γιά τόν πνευματικό μας ἀγώνα καί τήν ἀπόκτηση τῶν ἄλλων ἀρετῶν.
Αὐτή τήν ἐντολή τῆς νηστείας ἐφάρμοσε διά βίου καί ὁ πολιοῦχος μας ὅσιος Ἀντώνιος, καί μέ αὐτήν κάθαρε τήν ψυχή του καί ἀνῆλθε ὅλες τίς βαθμίδες τῆς πνευματικῆς κλίμακος, ὥστε νά νικήσει τούς πειρασμούς, νά νικήσει τόν διάβολο καί νά φθάσει στήν ἁγιότητα καί νά λάβει τή χάρη τῶν θαυμάτων διά τῶν ὁποίων θεραπεύει καί τίς δικές μας ἀσθένειες καί ἀδυναμίες.
Αὐτή τήν ἐντολή τῆς νηστείας ἐφάρμοσε καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, πρός τιμήν τῆς ὁποίας νηστεύουμε καί ἐμεῖς αὐτές τίς ἡμέρες, προετοιμαζόμενοι γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς Κοιμήσεώς της, καί μέ τή νηστεία ἀξιώθηκε νά ἀναδειχθεῖ «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ἡλιακῶν», ὥστε νά ἐπιβλέψει ὁ Θεός ἐπ᾽ αὐτήν, νά σκηνώσει στά σπλάγχνα της διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά τήν καταστήσει συνεργό του στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας.
Τιμώντας, λοιπόν, τούς ἁγίους ἑπτά Μακκαβαίους, τή μητέρα τους ἁγία Σολομονή, τόν διδάσκαλό τους ἅγιο Ἐλεάζαρο ἀλλά καί τόν προστάτη καί πολιοῦχο μας ἅγιο Ἀντώνιο τόν νέο, ἄς ἀποφασίσουμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς τήν πίστη τους καί τήν ὑπακοή τους στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἄς ἀποφασίσουμε νά τοῦ δείξουμε καί ἐμεῖς τήν ἀγάπη μας κάνοντας μία μικρή θυσία, νηστεύοντας ἀπό τίς τροφές, προκειμένου νά ἐκφράσουμε καί τόν σεβασμό μας πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποία πάντοτε ἐπικαλούμεθα καί τῆς ὁποίας πάντοτε ζητοῦμε τή βοήθεια καί τήν προστασία.
Καί ἄς συνοδεύσουμε τή νηστεία τῶν τροφῶν καί μέ τή νηστεία τῶν παθῶν, ἀντλώντας δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιά τή δική μας σωτηρία, ὥστε νά ἑορτάσουμε μέ χαρά καί προετοιμασμένοι ψυχικά καί σωματικά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας, τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, ὅπως συνήθως τήν ἀποκαλοῦμε.
Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας καί ἐν εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ τούς δύο Σεβασμιωτάτους καί πολυσεβάστους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐλάμπρυναν μέ τή σεπτή παρουσία τους τήν πανήγυρή μας, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βρυούλων, πολιό ἱεράρχη τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τριπόλεως, ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, ὁ ὁποῖος καί χοροστάτησε στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό.
Τούς εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας γιά τόν κόπο καί τήν ἀγάπη τους ἀλλά καί γιά τήν τιμή νά τούς ἔχουμε σήμερα καί αὔριο συνεορτάζοντες καί προεξάρχοντες στήν πανήγυρη τοῦ ναοῦ τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου.