«Αυτό που κάνει ξεχωριστή την ενοριακή ζωή στο νησί είναι το γεγονός ότι ο κόσμος σέβεται και εκτιμά σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Κλήρο. Ο παπάς αποτελεί ακόμα σημαίνον πρόσωπο και χαίρει της αγάπης και του σεβασμού του ποιμνίου του», ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας», ο π. Νεκτάριος Αλεξόπουλος, εφημέριος στον Ι. Ναό Ζωοδόχου Πηγής Νάξου. Ο π. Νεκτάριος μίλησε στην «Κ.τ.Ο.» για τη θέση του ιερέα στην επαρχία και τη ζωή της ενορίας μακριά από τις μεγάλες πόλεις.
– Κ.τ.Ο.: Πώς είναι η ενοριακή ζωή σε ένα νησί; Διαφέρει η σχέση ενοριτών και ιερέα σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις;
– π. Νεκτάριος: Έχοντας υπηρετήσει αρκετά χρόνια σε μεγάλη αστική Μητρόπολη στο λεκανοπέδιο της Αττικής, οφείλω να ομολογήσω πως η ενοριακή ζωή στο νησί της Νάξου έχει αυτή την ομορφιά που υπάρχει γενικότερα στην επαρχία. Σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις, που σε σημαντικό βαθμό είναι απρόσωπες, στο νησί ο ιερέας έχει την ιδιαίτερη δυνατότητα να αναπτύσσει προσωπική σχέση και να έχει συχνή επικοινωνία με όλους τους ενορίτες του, ακόμα και σε πολυάριθμες ενορίες, όπως η ενορία μας του Μητροπολιτικού Ναού της Νάξου, στον οποίο διακονώ. Ο κόσμος της επαρχίας έχει αυξημένο το θρησκευτικό συναίσθημα, είναι περισσότερο συνδεδεμένος με την Εκκλησία και διατηρεί ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας. Ανταποκρίνεται πρόθυμα στο κάλεσμα της Ενορίας στις διάφορες ποιμαντικές δραστηριότητες και συμμετέχει ενεργά σε όλες τις δράσεις. Αυτό που επίσης κάνει ξεχωριστή την ενοριακή ζωή στο νησί είναι το γεγονός ότι ο κόσμος σέβεται και εκτιμά σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Κλήρο. Ο παπάς αποτελεί ακόμα σημαίνον πρόσωπο και χαίρει της αγάπης και του σεβασμού του ποιμνίου του. Αρκεί να σας πω πως, πάμπολλες φορές, επιστρέφοντας στο σπίτι βρίσκω στην εξώπορτα ένα σωρό καλούδια που αφήνουν οι ενορίτες μου από τα αγαθά που παράγουν (οπωροκηπευτικά, φρούτα, κρέας, τυριά και ένα σωρό άλλα), τα οποία απλώς προσφέρουν, χωρίς πολλές φορές να ξέρω και από ποιον είναι, εκφράζοντας έτσι την αγάπη και εκτίμησή τους για τον παπά της ενορίας τους. Φυσικά, παντού υπάρχουν και οι δυσκολίες, όμως αναμφίβολα η ενοριακή ζωή στην επαρχία έχει μια ξεχωριστή ομορφιά και ζεστασιά.
– Κ.τ.Ο.: Ποιες οι νεανικές και φιλανθρωπικές δραστηριότητες που επιτελείτε;
– π. Νεκτάριος: Με την βοήθεια του Θεού, στην Ενορία του Μητροπολιτικού μας Ναού λειτουργούν Κατηχητικές συνάξεις όλων των βαθμίδων. Κάθε Κυριακή, μετά την Θεία Λειτουργία, τα παιδιά συγκεντρώνονται στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού όπου γίνεται το σχετικό μάθημα και οι διάφορες δραστηριότητες. Στην διάρκεια της χρονιάς πραγματοποιούνται διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις, κυρίως στις μεγάλες θρησκευτικές εορτές και τις εθνικές επετείους. Φυσικά, η Ενορία μας συμμετέχει και στην μεγάλη εορτή λήξης των νεανικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιεί η Ιερά μας Μητρόπολη στο τέλος της κατηχητικής χρονιάς. Όσον αφορά το Φιλανθρωπικό έργο της Ενορίας μας, με γνώμονα το «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου», δεν θα αναφέρω πολλά. Θα πω απλώς, πως και εμείς, όπως και όλες οι Ενορίες της Εκκλησίας μας ανά την Ελλάδα, κάνουμε την ταπεινή μας προσπάθεια, όσο μας το επιτρέπει η δύναμή μας, να είμαστε αδιακρίτως δίπλα σε όποιον έχει ανάγκη πάντα προς δόξαν Θεού.
– Κ.τ.Ο.: Ποια η ιστορία του Ναού;
– π. Νεκτάριος: Ο Μητροπολιτικός Ναός Ζωοδόχου Πηγής Νάξου είναι ένας ιστορικός και εμβληματικός Ναός για το νησί. Αποτελεί κτίσμα του 18ου αιώνος. Η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε από τον εκ Φαναρίου καταγόμενο Μητροπολίτη Παροναξίας Νεόφυτο Λαχοβάρη το 1785 και ολοκληρώθηκε το 1787. Για την περίοδο της Ενετοκρατίας, το χτίσιμο ενός τόσο ευμεγέθους και μεγαλοπρεπούς Ορθόδοξου Ναού ήταν πολύ σπουδαίο εγχείρημα, που επετεύχθη χάρη στην ισχυρή προσωπικότητα του Νεοφύτου. Ο Ναός είναι τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και διακρίνεται για τα οξυκόρυφα τόξα που κοσμούν το εσωτερικό της. Κοσμείται από μαρμαρόγλυπτο τέπλο, το μεγαλύτερο της περιφέρειας του Νοτίου Αιγαίου, με περίτεχνες βυζαντινές εικόνες, μαρμαρόγλυπτο άμβωνα και μαρμάρινη Επισκοπική Καθέδρα όπισθεν της Αγίας Τραπέζης. Φιλοξενεί σπουδαία ιστορικά και θρησκευτικά κειμήλια με κορυφαίο την θαυματουργή Ιερά Εικόνα της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας, που ανάγεται στην περίοδο της εικονομαχίας (9ος αιώνας). Ανήκει στις λεγόμενες πλέουσες εικόνες, εκείνες δηλαδή που οι Ορθόδοξοι πιστοί της Κωνσταντινουπόλεως έριχναν στην θάλασσα του Βοσπόρου προκειμένου να τις σώσουν από την καταστροφική μανία των εικονομάχων. Η εικόνα κατέπλευσε στην παρακείμενη του Μητροπολιτικού Ναού παραλία της Γρόττας, έμεινε θαμμένη για πολλά χρόνια και με θαυματουργικό τρόπο ανακαλύφθηκε από τους κατοίκους του νησιού. Τιμάται μεγαλοπρεπώς την 21η Νοεμβρίου, στην εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου ως πολιούχος της Πόλης της Νάξου. Ο Μητροπολιτικός ναός συνδέεται με σημαντικά ιστορικά γεγονότα του νησιού. Ένα από αυτά είναι η ενσωμάτωση της Νάξου στον απελευθερωτικό αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας, που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαΐου 1821 όταν, παρουσία των κατοίκων του νησιού, ο Μητροπολίτης Παροναξίας, Ιερόθεος Αριστάρχου, ύψωσε την σημαία της Επαναστάσεως στον Μητροπολιτικό Ναό. Χωρίς αμφιβολία, ο Μητροπολιτικός μας Ναός αποτελεί κόσμημα για το νησί της Νάξου και αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης των επισκεπτών του νησιού όλο το χρόνο αλλά και ιδιαίτερα την τουριστική περίοδο του καλοκαιριού. Προσωπικά αισθάνομαι ιδιαίτερη την ευλογία που τον υπηρετώ ως Εφημέριος.
Η Συνἐντευξη δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»