Ηγούμενος Εσφιγμένου: Ζούμε με τη βεβαιότητα της Αναστασεως
Το απόγευμα της Κυριακής 25 Μαρτίου, τελέσθηκε εν πληθούση Εκκλησία ο μεθεόρτιος εσπερινός της μεγάλης εορτής του Ευαγγελισμού, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Λαρίσης, στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος, ο οποίος και καλοσώρισε δια θερμών λόγων στην πόλη του Αγίου Αχιλλίου τον εκλεκτό ομιλητή, τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής του Εσφιγμένου, από το Αγιώνυμο Όρος της Παναγίας μας, Αρχιμανδρίτη π. Βαρθολομαίο, ο οποίος ανέπτυξε με πολλή σοφία και με την ευφράδεια, που τον διακρίνει το θέμα : «Μετάβαση από την ελπίδα στη βεβαιότητα της Αναστάσεως».
Ο λόγιος ομιλητής και Καθηγούμενος της εν Αγίω Όρει Ιεράς Μονής του Εσφιγμένου, π.Βαρθολομαίος, αναφέρθηκε με πολύ διάκριση στα θέματα της αγάπης, της φιλαδελφίας, της ταπείνωσης και της υπομονής, που πρέπει να συναντιώνται και να συνυπάρχουν στις καλλιεργημένες καρδιές των πιστών χριστιανών, που αγωνίζονται μέσα σε αυτόν εδώ τον στίβο της ζωής, που περισσότερο ομοιάζει με κοιλάδα του κλαυθμώνος, παρά με πηγή ανέσεως και καλοπέρασης. Ο χριστιανός τόνισε ο Γέροντας, δεν πρέπει να αισθάνεται ποτέ μόνος και ανυπεράσπιστος, διότι υπάρχει, ζει και κινείται πάντοτε όχι απλώς με την ελπίδα της αιωνίου ζωής, αλλά και με την βεβαιότητα της Αναστάσεως! Ο σύγχρονος άνθρωπος όμως δυστυχώς καθημερινά βιώνει το αίσθημα της μοναξιάς, της απομόνωσης και της απογοήτευσης, καθώς είναι καταδικασμένος όταν ζει μακρυά από τον Θεό, να στερείται την θεία χάρη και έτσι να ζει μόνος και έρημος κι ας βρίσκεται ανάμεσα σε πολλούς…
Ο πνευματικός όμως άνθρωπος τα άνω φρονεί και όχι τα κάτω, τα ουράνια νοσταλγεί και όχι τα επίγεια, επιζητεί δε δια της ηρεμίας, της νήψεως, του αγώνος και της προσευχής, τις θείες εμπειρίες, που τον οδηγούν σε άλλες διαφορετικές καταστάσεις, στην πρόγευση της μελλούσης μακαριότητος και σε αυτόν τον ίδιο τον Χριστό, που είναι η σωτηρία του και ο αγιασμός του.
Στο τέλος της ιεράς ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε εκ μέρους των πατέρων και των ευλαβών χριστιανών, τον Πολυσέβαστο Άγιο Καθηγούμενο π. Βαρθολομαίο, διότι όπως είπε έκλεισε με αυτήν την πνευματική ομιλία του, την σειρά των πνευματικών ομιλιών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ωφέλησε ιδιαίτερα το χριστεπώνυμο πλήρωμα τόσο με την αναφορά του στις υψοποιές αρετές που πρέπει να στολίζουν τις ανθρώπινες καρδιές, όσο και με τα ζωντανά παραδείγματα των συγχρόνων μεγάλων αγιορειτών πατέρων, που έφτασαν από το κατ΄εικόνα , στο καθ΄ομοίωσιν και τώρα πρεσβεύουν και για όλους εμάς από την εν Ουρανοίς Θριαμβεύουσα Εκκλησία.
