Ημερίδα για τη ζωή και το έργο του Δημήτρη Σαράτση
Ημερίδα για τον σπουδαίο γιατρό και πολιτικό Δημήτρη Σαράτση με την πολυδιάστατη συμβολή στην εκπαιδευτική και ευρύτερα πνευματική εξέλιξη του τόπου διοργανώνουν το Κέντρο Πολισμού Ιωλκός, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό φορέα της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος «Μαγνήτων Κιβωτός» για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος, το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το Τμήμα Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής, Ιστορικό Αρχείο Νεοελληνικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 29 Μαρτίου 2025, ημέρα Σάββατο και ώρα 7 μ.μ, στην αίθουσα «Σαράτσης» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και εντάσσεται στο πλαίσιο του θεματικού έτους της «Μαγνήτων Κιβωτός», για την διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος της Μητρόπολης Δημητριάδος, με θέμα «Εκπαίδευση και Πολιτιστική Κληρονομιά».
Η ημερίδα θα περιλαμβάνει τρεις βασικές ενότητες, με τους εισηγητές:
Γεώργιος Κοντομήτρος, φιλόλογος, δρ. στην Ιστορία της Εκπαίδευσης.
«Ο Δημήτρης Σαράτσης και η προσφορά του στην εκπαίδευση».
Βασίλης Φούκας, Καθηγητής Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής, Α.Π.Θ.
“ἄν δὲν ἤμην ἰατρὸς, θὰ ἐπετρέπετο νὰ εἶμαι ἄθεος”: Ο Δημήτρης Σαράτσης και η απολογία του στη δίκη του Ναυπλίου».
Πάνος Σκοτινιώτης,, νομικός και συγγραφέας.
«Στις πολυκύμαντες διαδρομές της πολιτικής και των ιδεών».
Συντονισμός: Μαρίτα Παπαρούση , Καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Διδακτικής της Λογοτεχνίας. Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνει ο Γιάννης Καρτάλης (εγγονός) του Δημήτρη Σαράτση, ενώ τη ημερίδα θα κλείσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος. Η είσοδος είναι ελεύθερη.Ο Δημήτρης Σαράτσης (1871–1951) ήταν γιατρός και πολιτικός από τον Ανω Βόλο με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση, βουλευτής και υφυπουργός. Υπηρέτησε επίσης ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Βόλου. Γεννήθηκε το 1871. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι κατά την περίοδο 1892–1894. Από το 1895 μέχρι το 1899 ήταν διευθυντής του Πολιτικού Νοσοκομείου και τη διετία 1912-13 του Νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού στο Βόλο. Το 1908, και ενώ ήταν δημοτικός σύμβουλος στη θεσσαλική πόλη, εισηγήθηκε την ίδρυση του Παρθεναγωγείου του Βόλου που ιδρύθηκε την ίδια χρονιά. Στην εισηγητική του έκθεση προς το δημοτικό συμβούλιο, εξέθεσε το σύνολο των προβλημάτων που αφορούσαν την εκπαίδευση των κοριτσιών στην πόλη: την απουσία ενδιαφέροντος για τη μέση και ανώτερη γυναικεία εκπαίδευση, την κυριαρχία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και του Αρσακείου, που περιορίζονταν σχεδόν αποκλειστικά στην προετοιμασία των διδασκαλισσών, την μονοπώληση της εκπαίδευσης των κοριτσιών από σχολές ετερόδοξων ιεραποστολών. Το 1908 επίσης ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Βόλου. Ως δημοτικός σύμβουλος θα ζητήσει την οικονομική συνδρομή του δημοτικού συμβουλίου για την ενίσχυση αυτής της πρωτοβουλίας. Θα συμμετάσχει και στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Κατηγορήθηκε μαζί με τον Αλέξανδρο Δελμούζο στην υπόθεση των Αθεϊκών του Βόλου και αθωώθηκε όπως και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι στη δίκη που έγινε στο Ναύπλιο το 1914. Εννιά χρόνια αργότερα εκλέχτηκε βουλευτής Βόλου και το 1932 συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαναστασίου ως υφυπουργός Υγιεινής. Έγραψε Μαθήματα Υγιεινής, Δέκα Υγειονομικά Προβλήματα και άλλα.
