Ο άνθρωπος προσευχόμενος παρακαλεί τον Θεό Πατέρα για διάφορα θέματα. Ο Θεός απαντάει στην προσευχή μας με τρεις τρόπους.
Ας μελετήσουμε αυτούς τους τρόπους.
Α. Περιπτώσεις που ο Θεός απάντησε «ΝΑΙ».
α´. Όταν ο Πέτρος καταποντιζόνταν και φώναξε στον Κύριο «Κύριε, σώσέ με» (Ματθαίου ιδ΄, 30-31), ο Κύριος έσπευσε και έσωσε τον Πέτρο από τον πνιγμό.
β´. Όταν ένας λεπρός απελπισμένος ζήτησε από τον Κύριο να τον καθαρίσει. «Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις»· ο Κύριος αμέσως τον καθάρισε από την λέπρα «θέλω, καθαρίσθητι, και ευθέως εκαθαρίσθη» (Ματθαίου η΄, 3).
γ´. Όταν ένας απελπισμένος πατέρας παρακάλεσε τον Κύριο· «αλλ’ ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν, σπλαγχνισθείς εφ’ ημάς»· ο Κύριος τον ρώτησε· «ει δύνασαι πιστεύσαι πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» (Μάρκου θ΄, 23), υποδεικνύοντάς του, ότι όταν πιστεύεις, μπορείς να κατορθώσεις τα πάντα.
δ´. Όταν ένας ταλαιπωρημένος πατέρας παρακάλεσε τον Κύριο· «Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν» (Ματθαίου ιζ΄, 15)· ο Κύριος εκπλήρωσε το αίτημά του.
ε´. Όταν οι Σαμαρείτες μετά απ’ όσα τους είπε η γυναίκα «παρεκάλουν αυτόν να μείνη παρ’ αυτοίς» (Ιωάννου δ΄, 40)· ο Κύριος έμεινε εκεί δύο ημέρες.
στ´. Όταν η προφήτιδα Άννα προσευχόταν στον Κύριο και έλεγε· «Κύριε, Κύριε και Θεέ των Δυνάμεων, εάν προσέξεις με ευμένεια στην ταπείνωσι και θλίψι της δούλης σου και με ενθυμηθείς και μου χαρίσεις υιό, θα σου τον αφιερώσω, για να διακονεί ενώπιόν σου» (Α΄ Βασιλειών α΄, 11), ο Κύριος της έδωσε τον Σαμουήλ.
ζ´. Όταν την ημέρα της αναστάσεως οι μαθητές, που επορεύοντο προς Εμμαούς «παρεβιάσαντο αυτόν λέγοντες· μείνον μεθ’ ημών»· ο Κύριος «εισήλθε του μείναι συν αυτοίς» (Λουκά κδ΄, 29).
η´. Όταν οι Γαδαρηνοί, μετά την θεραπεία του δαιμονισμένου, «Τον παρεκάλεσαν ν’ απομακρυνθή απ’ αυτούς» (Μάρκου ε΄, 17), ο Κύριος ανεχώρησε από την χώρα τους.
Συμπέρασμα· Ο Κύριος λέει «ΝΑΙ» στην προσευχή σου όταν·
- Του ζητάς να σε σώσει.
- Προσεύχεσαι για την σωτηρία του παιδιού σου, των οικείων σου ή των αδελφών σου.
- Τον παρακαλείς να σε καθαρίσει πνευματικά.
- Αποζητάς την παρουσία Του.
- Του ζητάς να σου δώσει για να Του το προσφέρεις στο έργο Του.
- Τον καλείς κοντά σου.
Β. Περιπτώσεις που ο Θεός απάντησε «ΟΧΙ».
Αυτό συμβαίνει, όταν το αίτημα είναι έξω από το θέλημά Του. Είπε «ΟΧΙ»·
α´. Στην μητέρα των υιών Ζεβεδαίου, που Του ζήτησε να καθίσουν οι υιοί της στα δεξιά Του και στα αριστερά Του. Δεν ικανοποίησε την φιλοδοξία της (Ματθαίου κ΄, 21).
β´. Στους Μαθητές Του, όταν Του είπαν, «απόλυσον τους όχλους» (Ματθαίου ιδ΄, 15), διώξε τους όχλους, ο Κύριος είπε, ότι οι όχλοι θα μείνουν εδώ. Εγώ θα κάμω το θαύμα και εσείς θα τους υπηρετήσετε.
γ´. Στους απίστους Ιουδαίους, όταν Του ζήτησαν να κάνει θαύμα για να πιστέψουν σ’ Αυτόν, «διδάσκαλε, θέλομεν από σου σημείον ιδείν», ο Κύριος αρνήθηκε και είπε «γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί και σημείον ου δοθήσεται αυτή ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου» (Ματθαίου ιβ΄, 39).
δ´. Στον Γαδαρηνό, όταν Τον παρεκάλεσε να Τον ακολουθήσει για να μένει μαζί Του, του αρνήθηκε και είπε «πήγαινε», «Πορεύθητι και διηγού» (Μάρκου ε΄, 19-19). Σου αναθέτω άλλη αποστολή.
ε´. Στους Μαθητές Του κατά την Μεταμόρφωσι, όταν του είπαν καλό είναι να μείνουμε εδώ, δεν δέχθηκε, αλλά τους κατέβασε από το όρος, σαν να έλεγε κατεβείτε στον κόσμο. Η Εκκλησία έχει έργο (Μάρκου θ΄, 5).
στ´. Σε τρεις μαθητές Του, που ζήτησαν «επίτρεψόν μοι απελθόντι πρώτα», είπε αφήστε τα όλα, και ακολουθήστε με αμέσως. Ο πρώτος Του ζήτησε να τον ακολουθήσει για να βολευτεί στην ζωή του (Λουκά θ΄, 57-58). Ο δεύτερος του ζήτησε πρώτα να πάει να θάψει τον πατέρα του (Λουκά θ΄, 59-60). Ο τρίτος ν’ αποχαιρετήσει τους δικούς του (Λουκά θ΄, 61-62). Οι Ναοί είναι γεμάτοι από πιστούς με μοιρασμένες καρδιές. Απ’ αυτό συμπεραίνεται ότι ο Κύριος ζητεί τέλεια αυταπάρνησι.
ζ´. Στον Πέτρο, που Του συνέστησε να αποφύγει τον θάνατο στο Σταυρό και του είπε· Κύριε, δεν πρέπει να γίνει τούτο σ’ Εσένα. «Κύριε· ου μη έσται σοι τούτο», ο Κύριος αρνήθηκε την προτροπή του και του είπε με αυστηρότητα, φύγε από τον δρόμο μου. «ύπαγε οπίσω μου, σατανά» (Ματθαίου ιστ΄, 22).
η´. Στον απόστολο Παύλο, όταν Τον παρακάλεσε να του πάρει τον σκόλοπα, είπε· «αρκεί σοι η χάρις μου» (Προς Κορινθίους Β΄, ιβ, 9). Δηλαδή, αρκέσου στην χάρι που σου δίνω για να σε ενισχύσω.
Συμπέρασμα· Ο Κύριος λέγει «ΟΧΙ»·
* στις κοσμικές δόξες,
* στην αποξένωσι από τον άνθρωπο,
* στην ηρώδειο περιέργεια και στον πνευματικό αναχωρητισμό,
* στην εκκλησιαστική νωχελικότητα,
* να έχει την δεύτερη θέσι στην ζωή μας,
* στον χριστιανισμό χωρίς σταυρό.
Γ. Περιπτώσεις που ο Θεός απήντησε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» και που σημαίνει, ότι υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ωρίμανση.
α´. Είπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στον ορμητικό Πέτρο, που του ζήτησε άκαιρα το μαρτύριο.
«Λέγει σ’ Αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, που πηγαίνεις; Του απάντησε ο Ιησούς· όπου εγώ πηγαίνω, εσύ δεν μπορείς τώρα να με ακολουθήσεις. Ύστερα δε, αφού τελειώσεις την αποστολή σου, θα με ακολουθήσεις. Του λέγει ο Πέτρος· Κύριε, γιατί δεν μπορώ τώρα να σε ακολουθήσω; Είμαι έτοιμος και την μεγαλύτερη θυσία να προσφέρω και την ζωή μου να θυσιάσω προς χάριν σου, εάν έτσι δεν θα χωρισθώ ποτέ από σε. Του απάντησε ο Ιησούς· την ζωή σου θα θυσιάσεις προς χάριν μου; Σε διαβεβαιώνω ότι αυτή την νύκτα δεν θα λαλήσει ο πετεινός, μέχρις ότου με απαρνηθείς τρεις φορές» (Ιωάννου ιγ΄, 36-38). Ο Κύριος σταυρώθηκε. Ο Πέτρος συνέχισε την αποστολή του και όταν ήρθε η ώρα σταυρώθηκε κι αυτός.
β´. Είπε στον Συμεών «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» με ζωή αγιότητας «και ην κεχρηματισμένον υπό του Πνεύματος του Αγίου μη ιδείν θάνατον πριν η ίδη τον Χριστόν Κυρίου» (Λουκά β΄, 26).
γ´. Είπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στον Μωυσή. Από τότε που νόμιζε, ότι οι αδελφοί του θα τον εδέχοντο ως αρχηγό, μέχρι τότε που του ανέθεσε ο Θεός την αρχηγία, πέρασαν 40 χρόνια (Πράξεων ζ΄, 20-34).
δ´. Είπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στον Κορνήλιο· στις προσευχές του Κορνηλίου μέχρι να στείλει τον Πέτρο, αφού πρώτα τον προετοίμασε (Πράξεων ι΄.).
ε´. Είπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στον πιστό και του συνέστησε την ανάγκη «υιέ μη ολιγώρει παιδείας Κυρίου, μηδέ έκλυου υπ αυτού» (Παροιμιών γ΄, 11).
Ο Ιώβ μέσα από τις δοκιμασίες του προσευχόταν· «Ιδού μακάριος ο άνθρωπος τον οποίο ελέγχει ο Κύριος. Γι’ αυτό, μη καταφρονήσεις την παιδαγωγία του Παντοδύναμου, διότι αυτός πληγώνει και επιδένει, και τα χέρια Του ιατρεύουν» (Ιώβ ε΄, 17,18).
στ´. Ξανάπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στον Δαβίδ, όταν ομολόγησε ότι ατόνησε κράζοντας, ότι ο λάρυγγάς του ξεράθηκε και τα μάτια του απέκαμαν περιμένοντας τον Θεό Του (Ψαλμού ξθ΄, 4).
Ο Δαβίδ δηλώνει ότι, παρά ταύτα, ανέμεινα (εγώ και οι προσευχές μου), με υπομονή τον Κύριο και έδωκε προσοχή σε μένα και άκουσε της κραυγής μου. «Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον, και προσέσχε μοι και εισήκουσε της δεήσεώς μου» (Ψαλμού λθ΄, 1).
Συμπέρασμα· Κάθε απάντηση του Θεού είναι απάντηση αγάπης.