Η σταυρική θυσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δεν περιορίζεται στην επίγεια και εγκόσμια σημασία της. Αποτελεί το κέντρο της πνευματικής ζωής μας εδώ στη γη και συγχρόνως θα είναι το κέντρο της λατρείας μας στον ουρανό για πάντα. Με αυτό τον τρόπο λαμβάνει ένα καθολικό χαρακτήρα και μια παγκόσμια λυτρωτική διάσταση με κοσμοσωτήρια αποτελέσματα για τον άνθρωπο, ιδιαίτερα δε το πιστό, που είναι μέλος ενεργό στην Εκκλησία μας.
Οι άγιοι Απόστολοι διδάσκουν ότι το άγιο Σώμα και τίμιο αίμα του Χριστού που θυσιάσθηκε κατά τον άδικο εκούσιο θάνατό Του, μάς αποκαθιστά, μάς δικαιώνει ενώπιον του Θεού και στην αιώνια πνευματική βασιλεία Του. Με το τρόπο αυτό, ενισχύει και δυναμώνει το πιστό που τον λατρεύει ως σύμβολο με αυτές τις προϋποθέσεις αλλά και με αυτές τις προοπτικές.
Ούτε η συνήθως «πτωχή» αξία μας, ούτε τα ματαιόδοξα έργα μας, ούτε η «επώνυμη» καταγωγή μας μπορούν να μας αποκαταστήσουν στην πνευματική και αιώνια βασιλεία του Θεού “Χάριτι εστέ σεσωσμένοι” (Εφεσίους β΄ 5), θα κηρύξει μεγαλοφώνως ο Απόστολος Παύλος.
Η σταυρική θυσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι ότι ο επί του Σταυρού θάνατος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η λυτρωτική θυσία Του θα είναι το κέντρο της αιώνιας λατρείας των σεσωσμένων πιστών Του που τον δοξολογούν και το λατρεύουν: “Δεν είδα ναό σ’ αυτή την πολιτεία, γιατί ναός της είναι ο Κύριος, ο Θεός ο παντοκράτορας, και το Αρνίο” (βλ. Αποκαλύψεως κα΄ 22).
Η μόνη αυθεντική και ειλικρινής λατρεία μας είναι η σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού, Αυτή την σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού βιώνουμε μυστικά, όταν τελούμε στην γη την θεία λειτουργία (βλ. ευχή της Αναφοράς: «Μεμνημένοι τοίνυν της σωτηρίου ταύτης εντολής και πάντων των υπέρ ημών γεγενημένων του σταυρού, του τάφου, της τριημέρου αναστάσεως, της εις ουρανούς αναβάσεως, της εκ δεξιών καθέδρας, της δευτέρας και ενδόξου πάλιν παρουσίας. Τα σα εκ των σων, σοι προσφέρομεν κατά πάντα και διά πάντα».
Ο άνθρωπος σε όλες τις εποχές διψά για την αληθινή ζωή. Επιθυμεί να ζήσει αυθεντικά κατά Θεόν. Λαχταρά να κορέσει την άσβεστη δίψα του για ζωή σύμφωνα με τις εντολές και το θείο θέλημα του Θεού και Σωτήρος του. Πολλοί όμως απατώνται εδώ στη γη και μένουν διψασμένοι με την ψευδαίσθηση ότι ζουν. Αυτοί είναι οι πεινώντες και διψώντες κατά τον λόγο του Κυρίου “οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην” (Ματθαίου ε΄ 6).
Ο απόστολος Παύλος στο χριστολογικό ύμνο του της προς Φιλιππησίους επιστολής του, συνδυάζει την ταπείνωση του Ιησού Χριστού κατά την σταυρική θυσία Του και την αιώνια δόξα Του: “Να υπάρχει μεταξύ σας το ίδιο φρόνημα που είχε κι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος, αν και ήταν Θεός, δε θεώρησε την ισότητα του με τον Θεό αποτέλεσμα αρπαγής, αλλά τα απαρνήθηκε όλα, πήρε μορφή δούλου κι έγινε άνθρωπος και, όντας πραγματικός άνθρωπος, ταπεινώθηκε θεληματικά, υπακούοντας μέχρι θανάτου, και μάλιστα θανάτου σταυρικού. Γι΄ αυτό και ο Θεός τον ανέβασε πολύ ψηλά και τού χάρισε το όνομα που είναι πάνω απ’ όλα τα ονόματα. Κι έτσι, στο όνομα του Ιησού, όλα τα επουράνια, τα επίγεια και τα υποχθόνια θα προσκυνήσουν και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι ο Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, για να δοξάζεται έτσι ο Θεός Πατέρας” (Προς Φιλιππησίους β΄ 5-11).
Η αήττητη και νικητήρια δύναμη της σταυρικής θυσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και οι πιστοί θα νικήσουν τον διάβολο και την αμαρτία του θανάτου, καταλυτικά και αιώνια.
Αυτός που εξήλθε στο Γολγοθά “νικών και ίνα νικήση” (Αποκαλύψεως στ΄ 2) είναι ο Νικητής που υπόσχεται αιώνιες νίκες και έπαθλα σ’ όλους τους νικητές που είναι ή καλούνται να γίνουν μαθητές Του, όπως αναφέρεται στους Αγγέλους των επτά Εκκλησιών της Αποκαλύψεως (βλ. Αποκαλύψεως β΄ 7, β΄ 11, β΄ 17, β΄ 26, γ΄ 5, γ΄ 12, γ΄ 21, ιβ΄ 11).
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός οδηγήθηκε εθελούσια, υποτασσόμενος στο θέλημα του Πατρός Του κατά την επίγεια ζωή Του, ως άκακο πρόβατο στην σφαγή, για να χαρίσει αιώνια λύτρωση και δόξα σ’ όσους πιστέψουν σ’ Αυτόν και εφαρμόσουν στη ζωή τους την γνήσια διδασκαλία Του. Αλλά, αυτή η ακακία θα μεταβληθεί σε αδυσώπητη οργή στην αιωνιότητα που θα στρέφεται εναντίον εκείνων που περιφρόνησαν και αρνήθηκαν την παρεχομένη σ’ αυτούς δυνατότητα της σωτηρία τους ή και πολέμησαν με λύσσα και απαράμιλλο σθένος την Εκκλησία, που είναι η κιβωτός της σωτηρίας.
Το αρνίο είναι σύμβολο πραότητας, ανεξικακίας και ταπεινώσεως. Όμως, στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης περιγράφει την οργή του Εσφαγμένου Αρνίου, του Σταυρωθέντος Κυρίου κατά της άπιστης και αντίθεης ανθρωπότητας, που έχει απορρίψει τον Ιησού Χριστό από τη ζωή της. Σ’ αυτό το σύμβολο της ακακίας θα συντρίβονται όσοι αγάπησαν και υπηρέτησαν την ματαιότητα της αμαρτίας. Σύμφωνα με το απόσπασμα που παραθέτουμε από το βιβλίο της Αποκαλύψεως: “Είδα τότε το Αρνίο ν’ ανοίγει την έκτη σφραγίδα. Τότε έγινε σεισμός μεγάλος, ο ήλιος έγινε μαύρος σαν πένθιμο ρούχο, το φεγγάρι έγινε ολόκληρο κόκκινο σαν αίμα, και τ’ αστέρια του ουρανού έπεσαν στην γη σαν τα άγουρα σύκα, που τα ρίχνει η συκιά, όταν την φυσάει δυνατός άνεμος· ο ουρανός εξαφανίστηκε όπως τυλίγεται μεμιάς ένα κυλινδρικό χειρόγραφο, κι όλα τα βουνά και τα νησιά μετακινήθηκαν από την θέσης τους. Τότε οι βασιλιάδες της γης και οι κυβερνήτες, οι στρατηγοί, οι πλούσιοι, οι δυνατοί και όλοι, δούλοι κι ελεύθεροι, κρύφτηκαν στις σπηλιές και στα βράχια των βουνών και είπαν στα βουνά και στα βράχια: Πέστε πάνω μας και κρύψτε μας απ’ αυτόν που κάθεται στον θρόνο κι από την οργή του Αρνίου. Έφτασε η μεγάλη ημέρα της οργής του· ποιος μπορεί να την αντέξει;” (Αποκαλύψεως στ΄ 12-17).
Αυτή η οργή Του θα τρομάζει τους βασιλείς της γης, τους μεγιστάνες και τους χιλιάρχους, τους πλουσίους και τους ισχυρούς και κάθε δούλο και κάθε ελεύθερο θα τους αναγκάσει να τραπούν σε φυγή και να ζητήσουν καταφύγιο στα σπήλαια τη γης και να λένε στις πέτρες: “Πέστε πάνω μας και κρύψτε μας απ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο κι από την οργή του Αρνίου. Έφτασε η μεγάλη ημέρα της οργής του· ποιος μπορεί να την αντέξει;» (βλ. Αποκαλύψεως στ΄ 17).
Ζήστε στη ζωή σας και στην αιωνιότητα με τον Σταυρωμένο Κύριο Ιησού Χριστό.