Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας του κόσμου, ο Σωτήρας της ζωής μας, ο Σωτήρας της ψυχής μας, ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων. Στην Αγία Γραφή αναφέρονται περιπτώσεις ανθρώπων που ποθούσαν να σωθούν και ο Κύριος Ιησούς Χριστός τους πρόσφερε την ευκαιρία να σωθούν. Συνεπώς, ο Θεός δεν αδιαφορεί για την σωτηρία των ανθρώπων.
α΄. Οι Μάγοι.
Πολλά αστέρια υπήρχαν στον ουρανό, όμως ένας «αστήρ προεπορεύετο αυτών, έως ελθών εστάθη επάνω όπου ήτο το παιδίον» (Ματθαίου β΄ 9). Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν ειδωλολάτρες, είχαν όμως πνευματικές ανησυχίες και αναζητούσαν την αλήθεια και το φως. Ο Θεός δεν τους άφησε στην άγνοιά τους, τους οδήγησε με ένα θαυμαστό τρόπο, με το υπέρλαμπρο αστέρι μπροστά στο Λυτρωτή για να Τον προσκυνήσουν και να πιστέψουν σ’ Αυτόν. Ο Θεός που γνωρίζει την πρόθεση κάθε ανθρώπου, που ποθεί την σωτηρία του και επιθυμεί να γνωρίσει την αλήθεια, ουδένα θα αγνοήσει, αλλά θα ανταποκριθεί στην επιθυμία της καρδιάς του.
β΄. Η αιμορροούσα.
Μέγα πλήθος ανθρώπων «συνέθλιβεν τον Ιησού», καθώς Εκείνος περιόδευε στην Γαλιλαία, όμως η αιμορροούσα γυναίκα Τον πλησίασε με πίστη «μεταξύ του όχλου». Ξεχώρισε Εκείνο τον Κύριο «και ήγγισε το ιμάτιον αυτού και ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής, και έγνω τω σώματι ότι ίαται από της μάστιγος» (Μάρκου ε΄ 29). Από το περιστατικό της αιμορροούσας συνάγεται ότι ο Κύριος που γνώριζε την πίστη της γυναίκας, τον σεβασμό της και την μεγάλη επιθυμία της να θεραπευθεί, ανταποκρίθηκε και της εχάρισε και την θεραπεία και την σωτηρία.
γ΄. Οι Έλληνες προσκυνητές.
Τις ημέρες των εορτών του Ιουδαϊκού Πάσχα συνέρρεαν πολλοί προσκυνητές στην Ιερουσαλήμ απ’ όλες τις περιοχές και εκτός της τότε Παλαιστίνης. Μαζί με τους εκ γένους Ισραηλίτες, μετέβαιναν και οι εξ ειδωλολατρών, είτε εδιδάσκοντο την Ισραηλιτική θρησκεία και ζωή, είτε τηρούσαν τον Μωσαϊκό Νόμο και είχαν υποστεί την περιτομή. Οι αναφερόμενοι στην γνωστή περικοπή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, ανήκαν σ’ αυτή την κατηγορία, οι οποίοι όταν είδαν τον ενθουσιασμό των Ιουδαίων που υποδέχθηκαν τον Κύριο Ιησού Χριστό την Κυριακή των Βαΐων στα Ιεροσόλυμα, ζήτησαν την άλλη μέρα να Τον γνωρίσουν.
Συνάντησαν τους μαθητές πρώτα, όμως δεν ικανοποιήθηκαν απ᾿ αυτούς. Το επίμονο αίτημά τους ήταν «θέλομεν να ίδωμεν τον Ιησούν» (Ιωάννου ιβ΄ 21). Η επικοινωνία με τον Κύριο φαίνεται, ότι ικανοποίησε και αυτούς και τον Κύριό μας, ο Οποίος, γνωρίζοντας τις απόκρυφες διαθέσεις της πνευματικής ηγεσίας των Ιουδαίων που Τον απέρριπταν, διεκήρυξε ότι θα δοξασθεί με την πίστη και αποδοχή των ειδωλολατρών.
δ΄. Ο πατέρας του σεληνιαζομένου νέου.
Ο βασανισμένος και απογοητευμένος Πατέρας του νέου εκείνου απευθύνθηκε και αλλού για την σωτηρία του γιού του. Παρακάλεσε και τους μαθητές του Κυρίου. Όμως, «δεν ηδυνήθησαν» να θεραπεύσουν τον γιό του. Έτσι, «γονυπέτησε» στον Κύριο και Τον επικαλέσθηκε: «Κύριε, σπλαχνίσου το γιό μου, γιατί είναι επιληπτικός και υποφέρει και πολλές φορές μάλιστα πέφτει στη φωτιά και στο νερό» (Ματθαίου ιζ΄ 15).
Συνεχώς οι άνθρωποι απογοητεύονται όταν αυτοί στους οποίους αναζητούν βοήθεια και σωτηρία αδυνατούν να ανταποκριθούν. Ο Χριστός, όμως, κανέναν δεν απωθεί, κανέναν δεν απογοητεύει, κανενός δεν διαψεύδει τις ελπίδες.
Όταν ο Κύριός μας ανοίξει οδό σωτηρίας στην ζωή μας, μη διστάσουμε να την βαδίσουμε, γιατί θα σε οδηγήσει με ασφάλεια και βεβαιότητα στην σωτηρία.
- Ζήτησε και συ από τον Χριστό την σωτηρία σου, διότι:
α΄. ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας που μας χαρίσθηκε από τον Θεό, όπως βεβαιώνει ο απόστολος Παύλος: «Από κανέναν άλλο δεν μπορεί να προέλθει η σωτηρία ούτε υπάρχει άλλο πρόσωπο κάτω από τον ουρανό δοσμένο στους ανθρώπους με το οποίο να μπορούμε να σωθούμε» (Πράξεων δ΄ 12).
β΄. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μεσιτεύει για μας στον ουράνιο θρόνο του Θεού: «Γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός» (Α΄ Τιμόθεον β΄ 5).
γ΄. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που τελειοποιεί-στεφανώνει τον δικό μας αγώνα, είναι ο Αρχηγός της πίστεως και η Κεφαλή της Εκκλησίας: «Ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί. Αυτόν που, αντί για τη χαρά που θα μπορούσε να έχει, υπέμεινε το σταυρικό θάνατο, περιφρονώντας την ατίμωση, και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού» ( Προς Εβραίους ιβ΄ 2).
δ΄. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θυσιάσθηκε για όλους μας.
Αυτός έπαθε για τις αμαρτίες μας και ανέστη για την δικαίωσή μας: «Ο Ιησούς παραδόθηκε στο θάνατο για τις ανομίες μας κι αναστήθηκε για τη σωτηρία μας» (Προς Ρωμαίους δ΄ 25).