Καισαριανής Δανιήλ: «Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται, Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου».
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βύρωνος, Καισαριανής και Υμηττού κ. Δανιήλ
Υποδεχόμενοι ευφροσύνως με χαρά και πνευματική αγαλλίαση τη μητρόπολη των εορτών της θείας επιφανείας, εορτάζουμε την σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που εισήλθε στην αθλιότητα της ζωής μας στην οποία κυριαρχούσαν τα πάθη της αμαρτίας για να μας χαρίσει με την επίσκεψή Του την ειρήνη, την δικαιοσύνη και την ελευθερία.
Ο απόστολος Παύλος με καθαρό λόγο περιγράφει την ηθική κατάσταση του ανθρώπου πριν την έλευση του Ιησού Χριστού στον κόσμο, που οφείλετο στην ενσυνείδητη άγνοια του Θεού: «Κι αφού το θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, τους παρέδωσε ο Θεός στη μωρία τους, κι έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα. Είναι γεμάτοι από κάθε είδους αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία. Είναι γεμάτοι φθόνο, φόνο, φιλονικία, απάτη και κακοήθεια. Κακολογούν και κατηγορούν ο ένας τον άλλο, μισούν το Θεό, είναι κακοποιοί, υπερήφανοι, αλαζόνες, σκέφτονται μόνο πώς θα βλάψουν τους άλλους, είναι ανυπάκουοι στους γονείς τους. Άνθρωποι χωρίς σύνεση, δεν κρατούν το λόγο τους, δεν έχουν στοργή, διαλλακτικότητα και έλεος. Κι ενώ γνωρίζουν καλά τη θεϊκή προειδοποίηση, πως όσοι συμπεριφέρονται έτσι είναι καταδικασμένοι σ’ αιώνιο θάνατο, όχι μόνο κάνουν όλα όσα αναφέραμε, αλλά και επιδοκιμάζουν όσους βλέπουν να συμπεριφέρονται έτσι», (Προς Ρωμαίους α΄, 28-32).
Ο λόγος των Προφητών προανήγγειλε το έργο που πραγματοποιήθηκε από τον σεσαρκωμένο Λόγο του Θεού.
α΄. «Χριστός εστί η ειρήνη ημών»
Η υμνολογία της εορτής των Χριστουγέννων πανηγυρικά διαπιστώνει: «Θεός ων ειρήνης, Πατήρ οικτιρμών, της μεγάλης βουλής σου τον Άγγελον, ειρήνηνπαρεχόμενον, απέστειλας ημίν·» (ειρμός ε΄ ωδής Κανόνος Χριστουγέννων).
Ο Χριστός με την διδασκαλία Του κατήργησε κάθε αφορμή διαιρέσεων και διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων, όπως διακηρύττει ο απόστολος Παύλος «πάντες γαρ υμείς εις εστέ» (Προς Γαλάτας γ΄, 28). Ενώπιον του Θεού Πατέρα, όσοι πιστεύουμε λογιζόμεθα «υιοί Θεού κατά χάριν» (Προς Ρωμαίους δ΄, 4), που οφείλουμε να ζούμε με αγάπη και κατανόηση. Όταν τα πάθη μας απειλήσουν την μεταξύ μας αγάπη, οι σχέσεις αυτές αποκαθίστανται με την ανοχή και την συγχωρητικότητα που δίδαξε ο Κύριός μας.
Ο Ιησούς Χριστός πολέμησε τα πάθη που δημιουργούν εχθρότητες: τον εγωισμό, την πλεονεξία, το μίσος, την αδιαφορία, την αρπαγή, την ανηθικότητα και μας καθάρισε, ώστε να αποτελούμε λαόνευλογημένον, όπως διδάσκει ο απόστολος Παύλος. «Αυτός έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, ίνα λυτρώσηται ημάς από πάσης ανομίας και καθαρίσηεαυτώλαόνπεριούσιον, ζηλωτήν καλών έργων» (Προς Τίτον β΄, 14). Κατά τον απόστολο Παύλο, επίσης, Αυτός «ελθών ευηγγελίσατοειρήνην υμίν τοις μακράν και τοις εγγύς» (Προς Εφεσίους β΄, 17).
β) Η δικαιοσύνη
Κατά τον απόστολο Παύλο ο δικαιοκρίτης Θεός αποδίδει την δικαιοσύνη και αναγνωρίζει ποιος είναι δίκαιος (Προς Ρωμαίους α΄, 17). Ο Χριστός με τις εντολές Του επιφέρει την δικαιοσύνη στην κοινωνία. «Εξ αυτού δε υμείς εστέ εν Χριστώ Ιησού, οςεγενήθη ημίν σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις» (Προς Κορινθίους Α΄, α΄, 30).
γ) Η ελευθερία
Ο Ιησούς Χριστός ήλθε για να μας απελευθερώσει από την δουλεία των παθών. Ο απόστολος Παύλος με σαφήνεια διδάσκει ότι: «ουκ οίδατε ότι ω παριστάνετε εαυτούς δούλους εις υπακοήν, δούλοι εστέ ω υπακούετε, ήτοι αμαρτίας εις θάνατον ή υπακοής εις δικαιοσύνην;» (Προς Ρωμαίου στ΄, 16) και ότι: «ω γαρ τις ήττηται, τούτω και δεδούλωται» (Β΄ Πέτρου β΄, 19).
Για την αληθινή ελευθερία επιχειρηματολογεί ο απόστολος Παύλος που διδάσκει, ότι ο άνθρωπος που υπακούει στα πάθη του γίνεται δούλος της αμαρτίας. Ο Χριστός μας ελευθέρωσε από την αμαρτία και οφείλουμε να μείνουμε ελεύθεροι από τα πάθη, κατά την αποστολική προτροπή: «τη ελευθερία ουν, η Χριστός ημάς ηλευθέρωσε, στήκετε, και μη πάλινζυγώ δουλείας ενέχεσθε»(Προς Γαλάτας ε΄, 1).
«Ταύτας ουν έχοντες τας επαγγελίας, αγαπητοί, καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντεςαγιωσύνην εν φόβω Θεού» (Προς Κορινθίους Β΄, ζ΄, 1).
Επειδή απομακρυνθήκαμε από τον Θεό Πατέρα μας, η κοινωνία μας και η ζωή μας φθείρεται από τα πάθη. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας φώτισε να ζήσουμε «σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς» (Προς Τίτον β΄, 12).
