Τα σωτήρια λόγια, που ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δίδαξε, ως «ο μόνος σοφός Θεός», είναι πνευματικοί μαργαρίτες και πολύτιμα διαμάντια, που όποιος τα δέχεται αυτά και τα φυλάττει στη καρδιά του, εκείνος θησαυρίζει μέγα και ανεκτίμητο θησαυρό στον ουρανό και στην γή.
Αυτούς τους πνευματικούς μαργαρίτες και τα πολύτιμα διαμάντια τους λόγους του Κυρίου Ιησού Χριστού πρέπει να ακούει μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας ο άνθρωπος της κάθε εποχής προκειμένου να κερδίσει την αιώνιο ζωή και βασιλεία των ουρανών. «Είπεν ο Κύριος – Ο λύχνος του σώματος εστιν ο οφθαλμός».
Οι θείοι αυτοί λόγοι του Κυρίου είναι παραβολικοί και εικονικοί πού ο Κύριος και Διδάσκαλος δια του εξωτερικού νόμου της όρασης καθοδηγεί τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο στον εσωτερικό νόμο της νοήσεως, στην μόνη πηγή σωτηρίας.
Ο λύχνος του σώματος ο οφθαλμός, όταν είναι απλούς, υγιής, δηλαδή καθαρός, δέχεται το ηλιακό φως και φωτίζει όλο το ανθρώπινο σώμα και τότε ο άνθρωπος εργάζεται τις σωματικές εξωτερικές εργασίες προς όφελός του. Έτσι και η ψυχή εσωτερικώς έχει λύχνο που φωτίζει και εργάζεται τις πνευματικές εργασίες του φωτισμένου, χάριτι θεία, ανθρώπου του Θεού και τον οδηγεί στην οδό της σωτηρίας.
Ο λύχνος αυτός της ψυχής είναι η νοητική αυτή δύναμη που λαμβάνει την νόηση και την αληθινή γνώση εκ του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος και φωτίζει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, όπως ο οφθαλμός φωτίζεται έξωθεν από το ήλιο.
Αλλά ό,τι συμβαίνει με το σωματικό οφθαλμό, το ίδιο γίνεται και με τον ψυχικό οφθαλμό. Και όπως δεν είναι πάντες οι οφθαλμοί καθαροί και υγιείς, έτσι και η ψυχή δεν είναι πάντοτε καθαρή και δεκτική του θείου φωτισμού.
Η ψυχή είναι υγιής και δεκτική του θείου φωτισμού όταν η καρδιά είναι καθαρή από πάσης κακίας και επιθυμίας πονηράς και λέγει την αλήθεια και εργάζεται την δικαιοσύνη. Εάν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί καλώς τα θεόδοτα αυτά χαρίσματα, εάν καλλιεργεί με την χάρη του Θεού και το φως του ευαγγελίου την ψυχή του, τότε προχωρεί συνεχώς στον δρόμο της αρετής και εξελίσσεται χάριτι θεία σε μία προσωπικότητα σεβαστή από τους ανθρώπους και αγαπητή στον Θεό.
Ψυχή εγωιστική, υπερήφανος, φίλαυτος, άδικη, φιλάργυρος, φθονερή, άσωτος, και εμπαθής είναι αδύνατο να φωτιστεί από του θείου φωτός κι έτσι πορεύεται στο σκότος το εξώτερο «εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων». Τα πάθη και οι κακιές επιθυμίες, η αδικία, η ανομία, το ψέμα και η απιστία είναι τα νοσήματα που φθείρουν τον έσω κόσμο, δηλαδή, την όλη ύπαρξη του ανθρώπου με αποτέλεσμα αυτής της όλης ψυχικής διαστροφής να υπάρχει το ηθικό σκοτάδι, που κωλύει την ψυχή από τον θείο φωτισμό.
Σ’ αυτό τον άνθρωπο της κάθε εποχής απευθύνει ο Κύριος την τρομερή ερώτηση «εάν το φως που σου έδωκε ο Θεός, έγινε εξ υπαιτιότητός σου σκοτάδι, τότε το ηθικό σκοτάδι της ψυχής σου πόσον πυκνόν και αδιαπέραστον είναι;».
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο Κύριος με την σημερινή ευαγγελική περικοπή μας διδάσκει ότι οφείλουμε να διατηρήσουμε το λύχνος της ψυχής μας με την καθαρότητα της καρδιάς μας και με αγιότητα στην ζωή μας και να βαδίζουμε στον δρόμο της χάριτος – εν Χριστώ Ιησού-. Ο απόστολος Παύλος λέγει – αδελφοί – «ως τέκνα φωτός περιπατείτε». ΑΜΗΝ.
+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος