Καλύμνου Παΐσιος: Ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό ζει ένα δράμα
Ας δούμε όμως και τη στάση του Πατέρα. Η μετάνοια είναι μαγνήτης που ελκύει την αγάπη και το έλεος του Θεού. Ο πατέρας όταν γυρίζει μετανιωμένος ο υιός δεν είναι σκληρός ούτε αυστηρός ούτε καν βλοσυρός απέναντί του. Δεν περιμένει ακίνητος στη θέση του για να έρθει κοντά του το παιδί του, δεν τον βλέπει αφ’ υψηλού, δεν του κάνει παρατηρήσεις αλλά τρέχει πρώτος κοντά του, σκύβει και τον φιλά σφίγγοντάς τον στην αγκαλιά.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Σήμερα στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ακούσαμε από τον Κύριό μας την παραβολή του Ασώτου ή αλλιώς του ευσπλαχνικού πατέρα. Βαδίζοντας σιγά σιγά προς την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή ο Κύριος θέλει εξ αρχής να μας ετοιμάσει και να μας δώσει τα κατάλληλα εφόδια όπου θα δοκιμαστούμε στο στάδιο των αρετών και των παθών. Και αφού μας δίδαξε την ταπείνωση ως αρχή της πνευματικής ζωής, σήμερα μας λέει πως Εκείνος θα είναι πάντα δίπλα μας, με την αγκαλιά Του διαρκώς ανοιχτή να μας περιμένει, όσο και αν έχουμε φύγει από κοντά Του εξαιτίας των αμαρτωλών επιλογών μας, αρκεί να έλθουμε «εις εαυτόν» και εν μετανοία να προστρέξουμε σ’ Εκείνον.
Ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό ζει ένα δράμα καθώς περιπλανιέται σε δρόμους της αμαρτίας και της διαφθοράς όπως ο άσωτος υιός. Μπορεί αυτή η ζωή να φαίνεται γλυκιά και όμορφη αφού κυριαρχεί η ηδονή και οι σωματικές ευχαριστήσεις, η ψυχή όμως του ανθρώπου πνίγεται και δυσανασχετεί καθώς το υπαρξιακό κενό του ανθρώπου δεν γεμίζει με υλικά αγαθά και εφήμερα.
Και η ψυχή μας επειδή είναι πλασμένη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού δεν αναπαύεται στην αμαρτία. Δυσανασχετεί η ψυχή μας, όπως ο οργανισμός μας είναι πλασμένος να αναπνέει καθαρό αέρα και οξυγόνο και όταν μπούμε σε έναν κλειστό χώρο που έχει δυσοσμία και δεν αερίζεται επαρκώς, δυσανασχετούμε, έτσι είναι και η ψυχή του ανθρώπου μέσα στην αμαρτία, ταλαιπωρείται, πονά, υποφέρει. Παρόλο όμως που υποφέρει και ταλαιπωρείται, εν τούτοις δεν ελευθερώνεται εύκολα διότι αιχμαλωτίζεται, γιατί ο άνθρωπος με τις εφάμαρτες επιλογές του γίνεται δέσμιος της αμαρτίας.
Ας δούμε όμως και τη στάση του Πατέρα. Η μετάνοια είναι μαγνήτης που ελκύει την αγάπη και το έλεος του Θεού. Ο πατέρας όταν γυρίζει μετανιωμένος ο υιός δεν είναι σκληρός ούτε αυστηρός ούτε καν βλοσυρός απέναντί του. Δεν περιμένει ακίνητος στη θέση του για να έρθει κοντά του το παιδί του, δεν τον βλέπει αφ’ υψηλού, δεν του κάνει παρατηρήσεις αλλά τρέχει πρώτος κοντά του, σκύβει και τον φιλά σφίγγοντάς τον στην αγκαλιά.
