Κατηγορώ της Ι. Συνόδου για τους «διαχειριστές του δημοσίου χρήματος» που προκάλεσαν αυτοκτονίες
«Αποτρόπαια συνέπεια των σφαλμάτων των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος» χαρακτηρίζει τις αυτοκτονίες Ελλήνων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης με ανακοινωθέν της προς τον ελληνικό λαό, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Λουδάρος Ανδρέας
«Αποτρόπαια συνέπεια των σφαλμάτων των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος» χαρακτηρίζει τις αυτοκτονίες Ελλήνων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης με ανακοινωθέν της προς τον ελληνικό λαό, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
«Ο ανέλπιστος αριθμός των αυτοκτονιών Ελλήνων πολιτών αδελφών μας βαραίνει στις συνειδήσεις όλων μας» τονίζει η Ιερά Σύνοδος που σημειώνει πως κανείς δεν είχε φανταστεί πως η οικονομική κριση «θα εξελίσσετο σε μια εξουθενωτική δοκιμασία και για πολλούς μάλιστα σε τραγική περιπέτεια μέχρι και αυτού του θανάτου».
Σε μια προσπάθεια να τονώσει την ψυχολογία των Ελλήνων, η Εκκλησία υπενθυμίζει την προσφορά της στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και ζητά από τους Έλληνες να μην βάλουν το κεφάλι κάτω.
«Δεν ταιριάζει σε μας τους Έλληνες και μάλιστα στους Χριστιανούς, να κατεβάσουμε τα κεφάλια μας από απογοήτευση και ηττοπάθεια» σημειώνεται στο συνοδικό ανακοινωθέν στο οποίο καλούνται οι Έλληνες να φανούν δυνατοί.
«Είναι καιρός πλέον όλοι εμείς, ως παιδιά της ιστορικής μας πατρίδος, της Ελλάδος, ενωμένοι και εφευρετικοί, σε ισότιμη συνεργασία και με άλλους λαούς, να υφάνουμε τον κοινωνικό ιστό της πατρίδος μας, ώστε να την παραδώσουμε αυτάρκη στις γενεές που έρχονται».
Αξίζει να σημειωθεί πως η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου ήταν μια εισήγηση του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμου, ο οποίος ανήκει στην μερίδα των μητροπολιτών που θεωρούν πως η Εκκλησία θα πρέπει να έχει πιο ισχυρή φωνή στα κοινωνικά πράγματα.
ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την σημερινή Συνεδρία αυτής, συζήτησε και πάλι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως, η οποία μαστίζει το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού και αποτελεί το κύριο θέμα των μέσων ενημερώσεως και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας κατά την τελευταία τετραετία.
Η γενική διαπίστωση του Μακαριωτάτου Προέδρου και των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Ιεραρχών είναι ότι ουδείς είχε την αίσθηση ότι η απ’ αρχής προβλεπομένη κρίση στον τομέα της οικονομίας θα εξελίσσετο σε μια εξουθενωτική δοκιμασία και για πολλούς μάλιστα σε τραγική περιπέτεια μέχρι και αυτού του θανάτου.
Ο ανέλπιστος αριθμός των αυτοκτονιών Ελλήνων πολιτών αδελφών μας βαραίνει στις συνειδήσεις όλων μας ως μια αποτρόπαια συνέπεια των σφαλμάτων των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος. Χωρίς να αποσιωπώνται οι ευθύνες όλων μας, ως λαού, αφού πέσαμε στη φιλοχρηματία, στην απληστία και στην αδάπανη καλοπέραση.
Αυτό που βαραίνει σήμερα στις συνειδήσεις όλων μας, και ιδίως των ταγών της ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι αφού πάθαμε, και κατά συνέπεια και μάθαμε, άρα πρέπει να σταθούμε όρθιοι, και δυνατοί και δημιουργικοί.
Δεν ταιριάζει σε μας τους Έλληνες και μάλιστα στους Χριστιανούς, να κατεβάσουμε τα κεφάλια μας από απογοήτευση και ηττοπάθεια. Η αιώνια προτροπή του Κυρίου Ιησού Χριστού μας διαφωτίζει όλους. «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε• αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16,33). Και η προτροπή του Αποστόλου των Εθνών Παύλου ενισχύει τις καλές προθέσεις μας για να ξεπεράσουμε την δοκιμασία. «Λοιπόν αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ’ υμών» (Β’ Κορ. 13,11). Μόνο με αυτόν τον πνευματικό οπλισμό μπορούμε να ξεπεράσουμε την μεγάλη περιπέτεια της κρίσεως, που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και βαθύτατα ηθική.
Επιπλέον, είναι ανάγκη να αποδεχθούμε ότι η Εκκλησία μας σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα με τον θεσμό των συσσιτίων, με την διανομή ειδών διατροφής, με τα ενδύματα, και αυτά ακόμη τα φάρμακα, συνεχίζει να προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη. Χιλιάδες μερίδες φαγητού καθημερινά προσφέρονται στους αδελφούς μας στους Ιερούς Ναούς. Και η ηθική στήριξη που προσφέρεται από τους κληρικούς μας είναι σημαντική.
Την προσπάθεια αυτή της Εκκλησίας μιμήθηκαν πολλοί Δήμοι, οργανισμοί, σύλλογοι και ιδιωτικές πρωτοβουλίες, με καλά αποτελέσματα, και είναι γι’ αυτό αξιέπαινοι. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, πορευόμαστε στο δύσβατο δρόμο υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σφιγμένη καρδιά, εξαιτίας των επαχθών καταστάσεων που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες κατά την τελευταία τετραετία.
Αδελφοί μας, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα. Είναι η διαφορά μεταξύ πλουσίων και πτωχών. Αυτό το ζήτημα είναι υπαρκτό σε όλες τις κοινωνίες από αιώνων. Η υπ’ αριθμόν «ένα» διδασκαλία του Ιησού Χριστού υπέρ των πτωχών και κατά των αμετανόητων πλουσίων είναι παγκοσμίου αποδοχής. Ο δε πλουτισμός δια της κλοπής υπόσχεται κόλαση.
Και επιπλέον, υπάρχουν πλούσιοι η ευκατάστατοι συμπολίτες μας, οι οποίοι προσφέρουν για την κάλυψη των αναγκών αυτών, που είναι εμπερίστατοι.
Οξύτερο είναι το πρόβλημα των συμπολιτών μας ανδρών η γυναικών, οι οποίοι υπέστησαν τις μεγάλες μειώσεις αποδοχών στους μισθούς η στις συντάξεις. Η πλέον προβληματική περίπτωση είναι των απολυθέντων ανέργων και αυτών των τεθέντων σε διαθεσιμότητα υπαλλήλων.
Είναι απόλυτη ανάγκη, ως Έλληνες πολίτες και άνθρωποι του Θεού, όλοι μαζί ως παιδιά της ίδιας μάνας πατρίδος, με νόμιμους τρόπους, να προσπαθήσουμε να πείσουμε όλους τους παράγοντες του δημοσίου βίου και τους προνομιούχους επαγγελματίες, ώστε να συμπαρασταθούμε σε όσους μετέπεσαν στην κατάσταση της φτώχειας. Θα είναι ευχής έργο να έχουν και οι υποσχέσεις των πολιτικών μας ανδρών για την διόρθωση και την διάρθρωση των κοινωνικών αδικιών, τα καλύτερα αποτελέσματα.
Είναι καιρός πλέον όλοι εμείς, ως παιδιά της ιστορικής μας πατρίδος, της Ελλάδος, ενωμένοι και εφευρετικοί, σε ισότιμη συνεργασία και με άλλους λαούς, να υφάνουμε τον κοινωνικό ιστό της πατρίδος μας, ώστε να την παραδώσουμε αυτάρκη στις γενεές που έρχονται.
Ας μη διστάσουμε, ας μην αδρανήσουμε, ας μην παραδοθούμε στην ηττοπάθεια. Η νίκη θα είναι ελληνική και ορθόδοξη. Ας ακούσουμε την αγιογραφική διαβεβαίωση : «Παν το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον• και αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α Ἰω. 5,4).
