Ο ναός ήτο κατάμεστος από τους ευσεβείς κατοίκους της ενορίας οι οποίοι έχουν ιδιαιτέρα παράδοση. Να σημειωθεί ότι στην ως άνω ενορία ψάλλουν την τοπική ψαλτική που είναι εκ των ολίγων ενοριών, που προσπαθούν να κρατήσουν αυτή την παράδοση και ο Σεβασμιώτατος ιδιαίτερα τους συνεχάρη και έκανε μνεία, συγχαίροντας για την επιμονή της διατήρησης αυτής της παράδοσης. Μάλιστα δε ανέφερε το του αποστόλου Παύλου « στήκετε και κρατήτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε » .
Στην ομιλία του αναφέρθηκε σεε μία φράση από το δοξαστικό του εσπερινού « δεύτε ουν φιλέορτοι, φαιδρώς εκτελέσομεν την μνήμην αυτού, λέγοντες. Χαίροις ο τον χιτώνα τοις ασεβείας διαρρήξας, δια της πίστεως, την δε ανδρεία του πνεύματος σε αυτό περιθέμενος ».
Εμπρός λοιπόν αδελφοί, να εορτάσουμε και να τιμήσουμε τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο με τρόπο που αρμόζει στον Άγιο Μάρτυρα. Όχι με εκδηλώσεις εξωτερικές αλλά με την συμμετοχή της ψυχής, της καρδίας και με πίστη θερμή. Ο ιερός υμνογράφος χαιρετίζει τον Μεγαλομάρτυρα, ο οποίος έχοντας το όπλο και τη δύναμη της πίστεως, μέσα στο ζοφερό κλίμα της ρωμαϊκής ειδωλολατρικής αυτοκρατορίας, πολέμησε την ασέβεια, την απιστία και τον χλευασμό του Θεού που προτρέπονταν όλοι οι άνθρωποι από την εξουσία του αυτοκράτορος να ζήσουν χωρίς τον αληθινό Θεό. Ο Άγιος Δημήτριος αυτή την ασέβεια όχι μόνο την περιφρόνησε αλλά και κήρυξε στους πολλούς νέους μαθητές του , την ευσέβεια, την βαθιά πίστη και την ελπίδα στον μοναδικό και αληθινό Τριαδικό Θεό. Και τούτο ακριβώς συντελέστηκε όχι με τα όπλα τα στρατιωτικά τα οποία είχε και διέθετε αλλά με την ανδρεία της ψυχής και του πνεύματος τα οποία κοσμούσαν το νεαρό Δημήτριο. Μπορεί μεν η εποχή της ειδωλολατρίας να γέννησε εκατόμβες μαρτύρων και ηρώων του πνεύματος, αλλά όλοι αυτοί οι μάρτυρες της πίστεως είναι τα σύμβολα αντίστασης που χρειαζόταν οι χριστιανοί οι οποίοι ήταν πιο αδύναμοι στην πίστη τους. Η εκκλησία του Χριστού πολεμήθηκε και τότε και τώρα δια μέσου των αιώνων. Ο Θεός συκοφαντήθηκε και τότε και τώρα από τον λεγόμενο νέο-ειδωλολατρισμό, διότι η νέα τάξη πραγμάτων είναι παρόμοια με την εξουσία των αυτοκρατόρων που η σύγχρονη εξουσία, παγκόσμια διακυβέρνηση, είναι σκληρότερη και έχει όπλα ατυχώς υπουλότερα εκείνων των όπλων της εποχής του Δημητρίου. Αυτό το Θεό του Δημητρίου, τον οποίο επικαλέστηκε και ο μαθητής του Νέστορας, αυτό τον Θεό έχουν προσπαθήσει με σύγχρονες μεθόδους να αποστασιοποιούσουν τους ανθρώπους ώστε να είναι αδύναμοι πνευματικά εφόσον θα λείπει η δύναμη της πίστεως και της ελπίδας. Κηρύσσοντας ότι ο Θεός είναι δημιούργημα των παππάδων και των εκκλησιαστικών ανθρώπων. Δεν είναι όμως έτσι, διότι ο Τριαδικός Θεός, είναι Εκείνος που αποκαλύφθηκε στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, αποκαλύφθηκε στους κατοίκους των Σοδόμων και της Γομόρας, οι οποίοι ζούσαν και κήρυτταν τον σοδομιτισμό και δυστυχώς σήμερα τον σοδομιτισμό και την ποικίλη ασέβεια την προβάλλουν ως ένα γεγονός φυσικό, με ανυπολόγιστη ζημιά στην κοινωνική συνοχή της πατρίδας. Ο Τριαδικός Θεός αποκαλύφθηκε και στη Νέα Διαθήκη και θυσιάστηκε ακριβώς για την αμαρτία του ανθρώπου και την έκπτωσή του από τον Θεό.
Όσοι χριστιανοί έχουν την δύναμη της πίστεως και του πνεύματος, μπορούν να αντιληφθούν τη σύγχρονη πορεία και τον κατήφορο της ανθρωπότητας και τότε εν μετάνοια, μπορούμε να επιστρέψουμε στον αληθινό Θεό να ξανά συγκροτήσουμε την αληθινή ελληνική οικογένεια και παράδοση, τις αξίες τις οποίες μας παρέδωσαν ως πολύτιμο τιμαλφές, για να επανέλθουμε στην χαρά της εν Χριστώ ελευθερίας αποδεσμευμένοι από τα δεσμά του νέου μοντέρνου τρόπου ζωής.
Στο τέλος ευχαρίστησε όχι μόνο για την πολυπληθή παρουσία του κόσμου αλλά και για την εγκάρδια πνευματική συμμετοχή τους.