Στην πρωινή συνεδρία συμμετείχαν οι Ιερείς των Αρχιερατικών Περιφερειών Ναούσης, Αλεξανδρείας, Καμπανίας, Ειρηνουπόλεως, Πλατέος, Μελίκης και Αντιγονιδών, ενώ στην απογευματινή συνεδρία συμμετείχαν οι Ιερείς των Αρχιερατικών Περιφερειών Βεροίας, Αποστόλου Παύλου, Βεργίνης, Δοβράς και περιχώρων Βεροίας.
Στην αρχή, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας προλόγισε την εκδήλωση και καλωσόρισε τον προσκεκλημένο ομιλητή και τους Ιερείς.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο Άγιος Χρυσόστομος, Μητροπολίτης Σμύρνης» με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από την Μικρασιατική καταστροφή.
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού Αρχιμ. Δαμασκηνός Κιαμέτης, ο οποίος μίλησε με θέμα: «Η Θεία Λατρεία την εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού».
Ακολούθησε ξενάγηση των Ιερέων στο Παύλειο Κειμηλιαρχείο «ΙΕΡΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ», το οποίο εγκαινίασε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος την 1η Μαΐου 2022 παρουσία πλειάδος Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στο Κειμηλιαρχείο της Ιεράς Μητροπόλεως μας φιλοξενούνται μοναδικά εκθέματα όπως εικόνες, άμφια, σκεύη, κώδικες, ειλητάρια, αλλά και σπαράγματα τοιχογραφιών για τα οποία ομίλησε ο υπεύθυνος του Κειμηλιαρχείου και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.
Εν συνεχεία, στην αίθουσα «Μητροπολίτου Σταυροπηγίου Αλεξάνδρου» προβλήθηκε μία ταινία, παραγωγή του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, με στιγμιότυπα από τη ζωή, τη διακονία και το πρωτοποριακό ποιμαντικό έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου, κατά σάρκα αδελφού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων απένειμε το αναμνηστικό των «ΚΗ´ Παυλείων» στον ομιλητή και εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του για την συμμετοχή του αναφέροντας μεταξύ άλλων: Κατ᾽ ἀρχήν θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω θερμότατα καί ἀπό καρδίας τόν προσκεκλημένο ὁμιλητή μας, τόν πανοσιολογιώτατο ἀρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Κιαμέτη, πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, γιά τήν ἀνταπόκρισή του στήν πρόσκλησή μας καί τήν ὡραία καί ἐμπεριστατωμένη εἰσήγησή του σχετικά μέ μία σύγχρονη κρίση τήν ὁποία καλεῖται νά διαχειρισθεῖ καί νά ἀντιμετωπίσει στίς ἡμέρες μας ἡ Ἐκκλησία, τόσο σέ ἐπίπεδο κεντρικῆς, θά ἔλεγα, διοικήσεως, δηλαδή σέ ἐπίπεδο Μητροπόλεων, ὅσο καί σέ ἐπίπεδο ἐνορίας.
Ἀσφαλῶς σήμερα ἔχουμε στή διάθεσή μας περισσότερα πρακτικά μέσα ἀπό ὅ,τι στό παρελθόν γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τίς κρίσεις. Δέν θά πρέπει ὅμως νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι μία Μή Κυβερνητική Ὀργάνωση. Εἶναι ἕνα θεῖο καθίδρυμα καί τό ἔργο της στηρίζεται στίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου καί ἔχει ἕνα πνευματικό χαρακτήρα.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας προσπαθεῖ μέσα στίς κρίσεις νά θεραπεύσει τίς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά προσπαθεῖ καί μέσα ἀπό τίς κρίσεις νά βοηθήσει καί νά στηρίξει τίς ψυχές, ὥστε νά ὑπάρξει καί πνευματική ὠφέλεια.
Ἔτσι, ἐκτός ἀπό τά πρακτικά μέσα πού χρησιμοποιεῖ γιά τή διαχείριση τῶν κρίσεων, εἶναι ἀνάγκη νά μήν παραβλέπει καί τά πνευματικά. Καί αὐτά εἶναι, ὅπως εἴχαμε τήν εὐκαιρία νά ἀκούσουμε στίς εἰσηγήσεις, ἡ ἀγάπη, ἡ θυσιαστική ἀγάπη πού πρέπει νά ἔχει ὁ κληρικός γιά τό ποίμνιό του, γιά τούς ἀνθρώπους πού πλησιάζουν τήν Ἐκκλησία καί ἔχουν ἀνάγκη ἀπό βοήθεια καί συμπαράσταση.
Εἶναι ἀκόμη ἡ ἑνότητα μέσα τήν Ἐκκλησία. Στήν Ἐκκλησία δέν εἴμαστε αὐτοτελεῖς μονάδες, εἴμαστε «μέλη ἐκ μέρους» τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτή ἡ ἑνότητα εἶναι ἀναγκαία καί ἀπαραίτητη πάντοτε ἀλλά πολύ περισσότερο σέ περιόδους κρίσεως, ὥστε νά ἀντιμετωπισθοῦν αὐτές κατά τόν καλύτερο τρόπο.
Καί εἶναι βεβαίως καί ἡ προσευχή. Οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί δυνατότητες εἶναι πεπερασμένες καί, ὅσο καί ἄν πιστεύουμε ἤ νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας τά προβλήματα, ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη ἀπό τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία πρέπει νά ζητοῦμε διά τῆς προσευχῆς. Πρέπει νά παρακαλοῦμε τόν Θεό καί νά ζητοῦμε τόν φωτισμό του, γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τά προβλήματα πρός τό συμφέρον τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί νά ἐπικαλούμεθα τή βοήθειά του, ὥστε νά ὑπερβοῦμε τήν κρίση καί νά δώσει ὁ Θεός «σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν αὐτοῦ».
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί ἐκφράζοντας γιά ἀκόμη μία φορά τίς εὐχαριστίες μου πρός τόν π. Δαμασκηνό, εὔχομαι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς προφυλάσσει ἀπό τόν πειρασμό τῶν κρίσεων ἀλλά καί, ὅταν τίς ἐπιτρέπει, νά μᾶς βοηθᾶ, ὥστε νά τίς ἀξιοποιοῦμε ὡς εὐκαιρίες πνευματικῆς ὠφελείας καί προόδου καί γιά μᾶς καί γιά τούς ἀδελφούς μας.