Το Σάββατο 30 Ιουλίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεροίας.
Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας τελέστηκε η κουρά (ρασοευχή) της δόκιμης Ζωής Παλατίου η οποία έλαβε το όνομα Εφραιμία.
Την κουρά τέλεσε ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ι.Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ, ο οποίος μετείχε και της θείας Λειτουργίας.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του τόνισε:
«Ἐπαινετός, Κρήσκης τε καί Σιλουανός, Σίλας καί Ἀνδρόνικος, αἰνείσθωσαν ἅμα», μᾶς προέτρεψε σήμερα ὁ ἱερός Συναξαριστής.
Καί τήν ἡμέρα αὐτή κατά τήν ὁποία ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή μνήμη πέντε ἁγίων ἀποστόλων ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα καί συνεκδήμων τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων μάλιστα, ὁ ἀπόστολος Σίλας, τόν συνόδευε κατά τήν ἐπίσκεψή του στή Βέροια καί παρέμεινε στήν πόλη μας καί μετά τήν ἀναχώρησή του, εὐδόκησε ὁ Θεός μετά ἀπό πολυετῆ δοκιμασία νά ἐνδυθεῖς τό μοναχικό τριβώνιο καί νά συγκαταριθμηθεῖς μέ τή μοναχική σου κουρά, τίς εὐχές τῆς Ἐκκλησίας μας καί τήν εὐχή τοῦ Ἁγίου Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου π. Ἐφραίμ, καί ἐπισήμως στήν Ἱερά αὐτή Ἀδελφότητα, μέ τήν ὁποία ἀπό πολύ νεαρή ἡλικία συνεδέθης καί στούς κόλπους τῆς ὁποίας ἀσκήθηκες καί ἐνηλικιώθηκες πνευματικά τά τελευταῖα χρόνια ὡς δόκιμη μοναχή.
Ἡ σημερινή ἡμέρα ἀποτελεῖ γιά σένα καί γιά τή ζωή σου μία ὄντως μεγάλη ἡμέρα. Εἶναι ἡ ἡμέρα πρός τήν ὁποία ἀπό ἐτῶν προσέβλεπες καί τήν ὁποία εἶμαι βέβαιος ὅτι διακαῶς ἐπιθυμοῦσες.
Μήν θεωρήσεις ὅμως, παιδί μου, οὔτε γιά μία στιγμή ὅτι ἐπέτυχες τόν σκοπό σου, ὅτι ἔφθασες δηλαδή στόν προορισμό σου καί ὁλοκλήρωσες τόν δρόμο σου, διότι ὁποιαδήποτε τέτοια σκέψη εἶναι ἐπικίνδυνη καί καταστροφική.
Ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀδελφή μου, ἡ ἡμέρα τῆς μοναχικῆς σου κουρᾶς, εἶναι ἡ ἀφετηρία ἑνός νέου δρόμου, μιᾶς νέας πορείας, γιά τήν ὁποία προετοιμαζόσουν ἐντατικά καί μέ ζῆλο μέχρι σήμερα καί δοκιμαζόσουν γι᾽ αὐτήν. Ἀπό σήμερα ὅμως καλεῖσαι νά βαδίσεις τή στενή ὁδό τῆς μοναχικῆς πολιτείας, ἡ ὁποία ὅμως ἀπάγει τόν μοναχό καί τή μοναχή στόν Χριστό, τόν ὁδηγεῖ σέ Ἐκεῖνον τόν ὁποῖο ἐπόθησε ἡ ψυχή του καί ἐπέλεξε νά ἀκολουθήσει.
Αὐτή τήν ὁδό, ἡ ὁποία θά σέ ὁδηγήσει ἀπό αὐτόν τόν ἐπίγειο παρθενώνα στόν οὐράνιο νυμφώνα, ἐκεῖ ὅπου «ἦχος καθαρός ἑορταζόντων», τῶν ἁγίων Πάντων, τῶν ἐφόρων καί προστατῶν τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Ἀδελφότητος, ἐκεῖ ὅπου ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου εὐφραίνει διά παντός ὅσους τόν ἀγάπησαν καί ἀφιερώθηκαν σέ Αὐτόν, θά βαδίζεις ἀπό σήμερα, ἔχοντας ὡς συνοδοιπόρους ὅλες τίς ἀδελφές συμμονάστριές σου, ἔχοντας βοηθούς καί ὁδηγούς στόν δρόμο τῆς μοναχικῆς ζωῆς τή Γερόντισσά σου καί τόν πνευματικό σου πατέρα, π. Παῦλο.
Βάδισέ την μέ ἀφοσίωση καί αὐταπάρνηση. Βάδισέ την μέ ἀποστολικό ζῆλο, ὅπως καί οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι, τούς ὁποίους ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Βάδισέ την μέ τή διάθεση νά ἀγωνισθεῖς γιά νά ἀντιμετωπίσεις ὅποια ἐμπόδια καί ὅποιους πειρασμούς συναντήσεις, ὅπως τό ἔκανε ὁ μέγας ὅσιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, καί ὁ ὁμώνυμός του νέος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης, τόν ὁποῖο εἶχα τήν εὐλογία νά γνωρίσω καί ἐκ τοῦ σύνεγγυς, διότι ἀσκήτευε πλησίον τῆς Σκήτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, καί τόν ὁποῖο οἱ πάντες ἐθαύμαζαν γιά τήν ὑπακοή του, ἡ ὁποία τόν ἁγίασε καί τόν κατέταξε στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας· ὄχι, παιδί μου, τά πτυχία, ἀλλά ἡ ὑπομονή, ἡ ταπείνωση καί ἡ ὑπακοή στούς Γεροντάδες του τόν χαρίτωσε, τῶν ὁποίων θά φέρεις καί σύ ἀπό σήμερα τό ὄνομα.
Ἡ ὁδός τῆς μοναχικῆς ζωῆς δέν εἶναι ζωή ἀνέσεως. Εἶναι ἀγώνας καί προσπάθεια, πού πρέπει νά γίνεται μέ τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις, ὥστε νά φθάσει ὁ μοναχός, μέ τή χάρη βεβαίως τοῦ Θεοῦ, στό ποθητό τέρμα.
Ἡ πρώτη προϋπόθεση εἶναι νά ἔχει στραμμένο τό βλέμμα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος στόν Χριστό. «Ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν», μᾶς συστήνει ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ Χριστός εἶναι αὐτός στόν ὁποῖο πρέπει νά εἶσαι προσηλωμένη. Σέ αὐτόν καί μόνο νά ἀποβλέπεις. Ἀπό αὐτόν νά ἀντλεῖς δύναμη γιά νά συνεχίζεις τήν προσπάθεια. Σέ αὐτόν νά καταφεύγεις στίς δυσκολίες σου.
Καί ὅταν ἔχεις προσηλωμένη τήν ψυχή καί τό βλέμμα σου στόν Χριστό, τότε οἱ ἄλλες προϋποθέσεις γίνονται πιό εὔκολες. Τότε ἡ ταπείνωση, πού εἶναι ἡ δεύτερη προϋπόθεση, ἐπιτυγχάνεται πιό εὔκολα, γιατί βλέποντας τόν Χριστό ὁ μοναχός συναισθάνεται εὐκολότερα τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί συνειδητοποιεῖ πόσο τήν ἔχει ἀνάγκη προκειμένου νά ἑλκύσει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν».
Διαφορετικά, ὅσο καί νά ἀγωνισθεῖ ὁ μοναχός ἤ ἡ μοναχή, ὅ,τι καί νά ἐπιτύχει, ὅσα καί ἄν κερδίσει στόν πνευματικό του ἀγώνα, κινδυνεύει νά τά χάσει ὑποκύπτοντας στόν πειρασμό τῆς ὑπερηφανείας. Ἡ ταπείνωση εἶναι αὐτή ἡ ὁποία, ὄχι μόνο τόν βοηθᾶ νά προοδεύσει πνευματικά μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί νά διατηρεῖ ὅ,τι κέρδισε, διότι ἡ ταπείνωση κρατᾶ πάντα κλειστό τό θησαυροφυλάκιο τῆς ψυχῆς, ὥστε νά μήν μπορέσει νά εἰσέλθει ὁ ἐχθρός καί νά συλήσει ὅ,τι πολύτιμο περιέχει.
Καί ἡ τρίτη προϋπόθεση εἶναι ἡ ὑπακοή. Ἄν ἀγωνίζεσαι νά ἐπιτύχεις τήν ταπείνωση, τότε εἶναι εὔκολο νά κατανοήσεις πόσο μεγάλη βοήθεια προσφέρει ἡ ὑπακοή, χωρίς τήν ὁποία δέν νοεῖται μοναχική ζωή, δέν νοεῖται ἐν Χριστῷ ζωή καί πνευματική πρόοδος.
Ἡ ὑπακοή στή Γερόντισσα καί στόν Γέροντα, πρωτίστως, ἀλλά καί στόν Ἐπίσκοπο, καθιστᾶ τόν μοναχό ἀπερίσπαστο ἀπό κάθε μέριμνα, ὥστε νά εἶναι προσηλωμένος στόν Χριστό καί νά ζεῖ αὐτό τό ὁποῖο συστήνει, ὅπως εἴπαμε, ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος Παῦλος, «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν», μέχρι νά τόν συναντήσει στόν οὐράνιο νυμφώνα.
Αὐτό ταπεινά καί πατρικά εὔχομαι ἀπό καρδίας νά ἐπιτύχεις καί σύ μέ τή συμπαράσταση καί τή βοήθεια τῆς Γερόντισσας καί τοῦ πνευματικοῦ σου πατρός, π. Παύλου, ἀλλά καί ὅλης τῆς Ἀδελφότητος, καί μέ τήν εὐχή τοῦ Ἁγίου Καθηγουμένου, π. Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος τέλεσε σήμερα τήν κουρά σου καί συμπροσευχήθηκε μαζί μας, καί τίς προσευχές τῶν γονέων σου, οἱ ὁποῖοι μέ τόση διάθεση καί ἀγάπη σέ προσέφεραν καί σένα, ὅπως καί τήν ἀδελφή σου Θεοδώρα, στόν Χριστό, καί νά ἀξιωθεῖς τοῦ οὐρανίου νυμφῶνος, διά πρεσβειῶν καί τῶν δύο ὁσίων, τῶν ὁποίων τό ὄνομα φέρεις, καί πάντων τῶν Ἁγίων, τῶν προστατῶν τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς.