Κουρά Μοναχού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά

Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά, τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του κ. Κωνσταντίνου Παπαδάμου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχόν Ιάκωβον.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«ἈγαπᾶΚύριος ὁσίας καρδίας, δε­κτοί δέ αὐτῷπάντες ἄμωμοι».

Οἱλόγοι αὐτοί τοῦσοφοῦΣο­­λο­μῶντος, τούς ὁποίους ἐπέλεξαν οἱθειότατοι πατέρες νά διαβάζο­νται μεταξύ ἄλλων στόν Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς τοῦἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυ­σοστόμου, ἀρχιεπισκό­που Κων­­στα­ντινουπόλεως, τοῦμεγά­λου αὐτοῦἱεράρχου καί πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, βρίσκουν ἀπό­λυτη ἐφαρμογή στή ζωή καί τήν ἐπίγεια πορεία του. Διότι ὁἅγιος Ἰωάννης ὁΧρυσόστομος ἦταν ἕνας νέος μέ λαμπρή μόρ­­φω­ση καί παιδεία, ἕνας νέοςἄν­θρωπος μέ πολλά φυσικά καί νοητικά χαρί­σματα, τά ὁποῖα σέ συν­δυ­α­σμό μέ τήν ἀρχοντική του κα­τα­γωγή ἀπο­τελοῦσαν τά ἐχέγ­γυα μιᾶς δια­πρε­­ποῦς σταδιοδρο­μίας ὡς ρήτο­ρος καί νομικοῦ.

Ὅμως ἀντί νά τόν κερδίσουν οἱπερίφημες ρητορικές σχολές τῆς πα­τρίδος του, τῆς Ἀντιοχείας, ἤοἱαἴθουσες τῶν δικαστηρίων, τόν κέρ­δισε ἡμοναχική ζωή, τόν κέρ­δι­­­σεὁΧριστός, ὁὁποῖος «ἀγαπᾶὁσίας καρδίας» καί εἶναι «δεκτοί αὐ­τῷπάντες ἄμωμοι». Ἀγαπᾶ, δη­λαδή, τίς ψυχές πού τόν εὐλα­βοῦ­νται καί τόν σέβονται, τίς ψυχές πού εἶναι ἀφοσιωμένες σέ αὐτόν, καί δέχεται ἐκείνους πού προσέρ­χο­νται κοντά του μέ καθαρή καρ­δία καί διάθεση.

Αὐτά τά χαρακτηριστικά διέθετε ὁτιμώμενος ἱεράρχης, ὁἅγιος Ἰω­άν­νης ὁΧρυσόστομος, σέ μέγιστο βαθμό, ὥστε νά θαυμάζεται καί νά ἐπαινεῖται ὄχι μόνο ἀπό τούς χρι­στιανούς ἀλλά καί ἀπό τούς εἰδω­λο­­λάτρες γιά τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς του καί τήν ἀφοσίωσή του στήν ἀρετή.

Ἀγάπησε τόν Θεό ἐκ νεότητος αὐ­­­­τοῦ, καί ὁΘεός τόν ἀγάπησε καί τόν ἀξίωσε μεγάλων χαρισμάτων, τά ὁποῖα ὁἅγιος Ἰωάννης ὁΧρυ­σόστομος τά ἔθεσε στή δια­κονία τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦποιμνίου του, χωρίς νά ὑπολογίζει τόν ἑαυ­τό του, χωρίς νά παρεκ­κλί­νει σέ ὅλη του τή ζωή ἀπό τόν λιτό καί ἀσκητικό βίο πού εἶχε ἐπιλέξει, καί δόξαζε τόν Θεό «πάντων ἕνε­κεν», ὅπως ἔλεγε, ἀκόμη καί στίς δύσκολες ὧρες πού ἀντιμε­τώ­πιζε τίς κακουχίες καί τίς ταλαι­πωρίες μιᾶς ἄδικης ἐξορίας, στήν ὁποία τόν ἔστειλε ἡαὐτοκράτειρα Εὐ­δοξία, ἐνοχλημένη ἀπό τήν κρι­τι­­κή πού δίκαια τῆς ἀσκοῦσε ὁἅγιος Ἰωάννης ὁΧρυσόστομος γιά τή ἄστατη ζωή της.

Σήμεραὅμως, παραμονή τῆς ἑορ­τῆς μεγάλου αὐτοῦπατρός τῆς Ἐκ­­κλησίας μας καί μεγάλου ἀσκη­τοῦ, ἐάν καί ἔζησε καί ἔδρασε μέσα στόν κόσμο, οἱλόγοι τοῦσοφοῦΣολομῶντος ἐπιβεβαιώνονται γιά μία ἀκόμη φορά στό πρόσωπο τοῦπ. Ἰακώβου, στό πρόσωπό σου, πού πρίν ἀπό λίγο ἔλαβες τό μο­να­χικό ἔνδυμα, ἐπισημοποιώ­ντας τήν ἀπόφασή σου νά ἀφιερώσεις τή ζωή σου στόν Θεό, τόν ὁποῖο ἀγάπησες καί ἀγαπᾶς, καί χάριν τοῦὁποίου διατηρεῖς τήν ψυχή καί τό σῶμα σου «καθαρά ἀπό τοῦκόσμου».

Καί αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀγάπη καί τήν εὐλάβειά σου πρός τόν Θεό, σοῦἀνταποδίδει καί Ἐκεῖνος σήμερα κάνοντάς σε δεκτό κοντά του καί ἐνδύοντάς σε μέ τό τίμιο ράσο τοῦμοναχοῦ, τό ὁποῖο δηλώ­νει τήν ἀφιέρωσή σου σέ Ἐκεῖνον.

Δένἔλαβες ὅμως σήμερα μόνο τό μοναχικό ἔνδυμα, ἔλαβες καί ἕνα νέο ὄνομα, τό ὁποῖο συμβολίζει τή νέα ζωή στήν ὁποία μόλις εἰσῆλ­θες. Καί σοῦἔδωσα τό ὄνο­μα αὐτό πρός τιμήν ἑνός ἀπό τούς νεωτέ­ρους ἁγίους τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας, ἑνός ἀπό τούς ἁγίους πού ἔζησαν στίς ἡμέρες μας καί τόν κατέ­ταξε πρίνἀπό ἕνα χρόνο στή χορεία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας τό Οἰ­κου­με­νικό μας Πατριαρχεῖο.

Ἀπό σήμερα, λοιπόν, θά φέρεις τό ὄνομα τοῦἁγίου Ἰακώβου τοῦΤσαλίκη, τοῦἐν Εὐβοίᾳἀσκήσα­ντος καί ὁσιακῶς τελειωθέντος. Ἑνός ἁγίου ἁπλοῦκαί ταπεινοῦστή ζωή του, ὁὁποῖος γι᾽αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ἀξιώθηκε ἀπό τόν Θεό ὄχι μόνο νά λάβει τό προ­ορατικό χάρισμα, ἀλλά καί νά γί­νεται συχνά θεωρός οὐρανίωνἀπο­καλύψεων.

Αὐτοῦτοῦμεγάλου συγχρόνου ἁγίου φέρεις ἀπό σήμερα τό ὄνο­μα· καί αὐτοῦτοῦμεγάλου ἁγίου, τοῦἁγίου Ἰακώβου τοῦΤσαλίκη, τή ζωή ἔχε πάντοτε ὡς πρότυπο καί γιά τή δική σου ζωή.

Ἀγάπησε τήν ἁπλότητα καί τήν ταπείνωση. Ἀγάπησε τήν ὑπακοή καί τήν ὑπομονή. Ἀγωνίζου νά δια­τηρεῖς τήν καθαρότητα τῆς ψυ­χῆς σου, τόν φόβο τοῦΘεοῦκαί τή συναί­σθηση ὅτι ὁτιδήποτε καί ἐάν ἐπιτυγχάνεις στή ζωή σου, αὐτό εἶναι δῶρο τοῦΘεοῦ.

Ἐάν ἔτσι σκέφτεσαι καί ἐάν ἔτσι ἀγωνίζεσαι καί ἐάν μοναδική σου μέριμνα καί φροντίδα εἶναι νάἐκ­πλη­ροῖς τίς ἐντολές τοῦΘεοῦ, νά προάγεσαι στήν ἀρετή καί τήν ἁγιό­τητα καί νά ἔχεις διαρκῶς τή σκέψη σου προσηλωμένη στόν Θεό διά τῆς προσευχῆς, τότε θά προάγεσαι ὄντως πνευ­ματικά καί θά εὐαρεστεῖς τόν Θεό καί θά ἔχεις τήν εὐλογία καί τή χάρη του, ὥστε νά μπορέσεις νά ἐπιτύχεις τόν σκο­πό τῆς ζωῆς σου, τόν σκοπό τῆς ἀφιερώσεώς σου στόν Θεό.

Καί εὔχομαι πατρικά διά πρεσ­βει­ῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς ἐφό­ρου τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, τοῦπροστάτου σου ἁγίου, τοῦἁγίου Ἰα­κώ­βου τοῦΕὐβοιέως, καί τοῦἑορ­τα­ζομένου ἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυ­σοστόμου, ἀλλά καί μέ τίς εὐ­χές τοῦΚαθηγουμένου, τῶν πα­τέ­ρων, τοῦπνευματικοῦσου καί ὅλων τῶν συμπροσευ­χο­μένων κληρικῶν καί λαϊκῶν, νά προοδεύεις πνευματικά καί νά ἀξιω­θεῖς καί τῆς οὐρανίου βασι­λεί­ας καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, στήν ὁποία εὐφραίνεται καί ὁἅγιος Ἰω­άννης ὁΧρυσόστομος ἀλλά καί ὁἅγιος Ἰάκωβος ὁΤσαλίκης.