Την Κυριακή προ της Χριστού γεννήσεως, 18 Δεκεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Νεόκαστρο Ημαθίας, με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Αγίου Μοδέστου, η μνήμη του οποίου τιμάται ετησίως ιδιαιτέρως στην ενορία.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε: Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως σήμερα, καί καθώς προετοιμαζόμεθα νά ἑορτάσουμε τό μέγα καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, τό μέγα γεγονός τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς παρουσίασε στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τήν κατ᾽ ἄνθρωπο γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ.
Ἀκούσαμε τόν ἱερό εὐαγγελιστή Ματθαῖο νά ἀναφέρει ὅλα ἐκεῖνα τά ὀνόματα τῶν προπατόρων τοῦ Ἰησοῦ, ἀπό Ἀβραάμ μέχρι Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος, τοῦ προστάτου τῆς Παναγίας Παρθένου, γιά νά ἀποδείξει ὅτι ὁ Χριστός, πού γεννήθηκε ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἦταν ὁ Μεσσίας καί λυτρωτής τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος κατά τούς προφῆτες ἐπρόκειτο νά γεννηθεῖ «ἐξ οἴκου καί πατριᾶς Δαβίδ».
Παράλληλα ὅμως μέ αὐτή τήν κατά σάρκα, θά λέγαμε, γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ, ἀκούσαμε καί μία ἄλλη γενεαλογία, αὐτήν πού παρουσιάζει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του, ἀρχίζοντας καί αὐτός ἀπό τόν Ἀβραάμ, ὅπως καί ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος, καί φθάνοντας μέχρι τήν ἐποχή του.
Στήν περίπτωση ὅμως αὐτή οἱ δεσμοί πού συνδέουν τά ἀναφερόμενα πρόσωπα δέν εἶναι δεσμοί αἵματος καί σαρκικῆς συγγενείας ἀλλά δεσμοί πίστεως. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος παρουσιάζει ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι, ἄν καί ἔζησαν σέ διαφορετικές ἐποχές, ἄν καί ἀπέχουν αἰῶνες μεταξύ τους, συνδέονται μέ τήν κοινή πίστη στόν ἀληθινό Θεό, συνδέονται μέ τούς κοινούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς πίστεως καί τῆς εὐσεβείας, συνδέονται μέ τό βραβεῖο τό ὁποῖο ὅλοι ἀναμένουν νά λάβουν κατά τή μέλλουσα κρίση. Ὅλοι αὐτοί, οἱ πατριάρχες, οἱ δίκαιοι, οἱ ὅσιοι, οἱ μάρτυρες, ἀπαρτίζουν μία ἱερή γενεαλογία, τή γενεαλογία τῆς πίστεως στόν Θεό, μέ τή δύναμη τῆς ὁποίας κατόρθωσαν νά νικήσουν καί νά θριαμβεύσουν ἐναντίον ὅσων τήν ἀμφισβητοῦσαν καί τήν ἐδίωκαν.
Γιατί ὅμως μᾶς παρουσιάζει αὐτές τίς δύο γενεαλογίες σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας;
Μᾶς τίς παρουσιάζει γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι, ἐάν ἐμεῖς δέν ἐντασσόμεθα στήν πρώτη, δέν ἔχουμε δηλαδή κατ᾽ ἄνθρωπο συγγένεια μέ τόν Χριστό, ἐπειδή δέν εἴμεθα ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ καί τοῦ Δαβίδ, ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι, εἴμεθα ὅμως μέλη τῆς δεύτερης, τῆς ἱερῆς γενεαλογίας τῆς πίστεως, καθώς πιστεύουμε στόν Χριστό, ὡς σωτήρα καί λυτρωτή μας, καθώς μέ τή βάπτισή μας γίναμε μέλη τοῦ Σώματός του, γίναμε μέλη τῆς Ἐκκλησίας του.
Καί ἐάν οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι καυχῶντο ὅτι ἦταν τέκνα τοῦ Ἀβραάμ, δέν ἀξιοποίησαν τήν τιμή πού τούς ἔκανε ὁ Χριστός νά γεννηθεῖ «ἐξ οἴκου Δαβίδ», καί ὄχι μόνο δέν τόν ἐπίστευσαν ἀλλά καί τόν κατεδίωξαν καί τόν συκοφάντησαν καί τόν σταύρωσαν, ἐμεῖς δέν θά πρέπει νά τούς μιμηθοῦμε.
Ὁ Χριστός, πού θά γεννηθεῖ σέ λίγες ἡμέρες, μᾶς ἔκανε τήν τιμή νά μᾶς καταστήσει τέκνα τοῦ Θεοῦ, νά γίνουμε οἰκεῖοι του διά τῆς πίστεως, νά γίνουμε κληρονόμοι τῆς βασιλείας του, νά μποροῦμε νά ἀντιμετωπίζουμε καί ἐμεῖς διά τῆς πίστεως ὅλες τίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες πού συναντοῦμε στή ζωή μας, ὅπως ὅλα ἐκεῖνα τά ἱερά πρόσωπα τά ὁποῖα ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε σήμερα.
Καί ἐάν συνυπολογίσουμε μαζί μέ τά πρόσωπα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί ὅλους τούς ἀποστόλους, τούς ἁγίους, τούς ἱεράρχες, τούς μάρτυρες, τούς ὁμολογητές, τούς ὁσίους, οἱ ὁποῖοι εἴκοσι αἰῶνες τώρα ἀγωνίσθηκαν μέ τήν πίστη ἀλλά καί χάριν τῆς πίστεως, θά κατανοήσουμε πόσο μεγάλη εἶναι ἡ τιμή νά συνδεόμεθα μέ αὐτή τή γενεαλογία τῆς πίστεως, στήν ὁποία ἀνήκουν καί οἱ δύο μεγάλοι προστάτες τῆς ἐνορίας σας, ὁ ἅγιος Νικόλαος, ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας, ὁ θαυματουργός, καί ὁ ἅγιος Μόδεστος, ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων, τούς ὁποίους ἑόρτασε καί ἑορτάζει αὐτές τίς ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ ἐνορία σας.
Τιμώντας τους καί μέ τή σημερινή Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία ὡς πρότυπα καί παραδείγματα πίστεως ἀλλά καί ὡς ἀγωνιστές γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι μέ τή δύναμή του κατετρόπωσαν καί ὁρατούς καί ἀοράτους ἐχθρούς, ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τά βήματά τους, νά ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τῆς πίστεώς τους. Διότι δέν ἀρκεῖ νά καυχώμεθα μόνο ὅτι εἴμεθα χριστιανοί, δέν ἀρκεῖ μόνο νά ἑορτάζουμε τά Χριστούγεννα, πρέπει νά ζοῦμε καί μέ πίστη στόν Χριστό, πρέπει νά προσεγγίζουμε μέ πίστη τή μεγάλη ἑορτή τῆς Γεννήσεώς του, γιατί μόνο μέ τήν πίστη μποροῦμε νά τήν ζήσουμε μέσα στήν ψυχή μας, γιά νά ὁδηγηθοῦμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη τοῦ δι᾽ ἡμᾶς σαρκωθέντος Κυρίου μας στή σωτηρία.
Εὔχομαι ἀξιοποιώντας ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες πού μᾶς δίνει ἡ Ἐκκλησία μας πρό τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, μέ τήν προετοιμασία, μέ τή νηστεία, μέ τήν ἐξομολόγηση, μέ ὅλες τίς Ἀκολουθίες, νά ἀξιωθοῦμε πράγματι νά ζήσουμε Χριστούγεννα, ὄχι μόνο μέ ὅλα τά ὡραῖα, πού καί αὐτά ὀμορφαίνουν τίς ἡμέρες αὐτές, καί τά καλά ἐνδύματα καί οἱ καλές τροφές, ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα ἔχοντας στήν ψυχή μας αὐτόν πού ἔγινε γιά μᾶς ἄνθρωπος, γιά νά μᾶς σώσει, γιά νά γίνουμε ἐμεῖς θεοί κατά χάριν, πού γεννήθηκε στή γῆ γιά νά μᾶς ἀνεβάσει στόν οὐρανό.
Ἄς προσπαθήσουμε τά Χριστούγεννά μας νά εἶναι γεμάτα μέ Χριστό, μέ Αὐτόν πού ἀπό ἀγάπη ἔγινε γιά μᾶς ἄνθρωπος. Ἄν δέν ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτή τήν ἀγάπη, πρωτίστως γιά τόν Χριστό καί βέβαια καί γιά τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, δέν θά ζήσουμε Χριστούγεννα, ὅπως θέλει ὁ Θεός. Θά εἶναι ὄμορφα, γιορτινά, ἀλλά ὄχι Χριστούγεννα μέ Χριστό.
Εὔχομαι χρόνια πολλά!