Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως στον Ι.Ν Αγίου Αθανασίου Βεροίας
Την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου (προ της Χριστού Γεννήσεως) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Κοιμητηρίων Βεροίας.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Βεροίας τέλεσε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών όλων των κεκοιμημένων που βρίσκονται στο κοιμητήριο.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον εὐαγγελιῶν». Στά θαύματα τῆς πίστεως στόν Θεό ἀναφέρεται στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος. Μνημονεύει ὅλους ἐκείνους, τούς «ἀπ᾽ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστήσαντες ἀπό Ἀδάμ ἄχρι καί Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», πού ἔζησαν μέ πίστη στόν Θεό καί μέ αὐτήν ἀντιμετώπισαν τήν ἁμαρτία, τήν εἰδωλολατρία, τήν κακία καί τίς ποικίλες ἀντιξοότητες πού συναντοῦσαν μέσα σέ ἕναν κόσμο ὁ ὁποῖος ζοῦσε μακριά ἀπό τόν Θεό καί προτιμοῦσε νά λατρεύει τήν κτίση παρά τόν κτίσαντα.
Μνημονεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι στά δύσκολα χρόνια τῆς προχριστιανικῆς ἐποχῆς πίστευαν στόν Θεό καί ζοῦσαν μέ τήν ἐλπίδα τῆς πραγματώσεως τῶν ὑποσχέσεών του, ἀπό τήν ἀποκατάσταση τῆς σχέσεώς τους μαζί του καί τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου πού τούς εἶχε ἐξαπατήσει μέσα στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, μέχρι τήν ὑπόσχεση γιά τήν ἐπιστροφή τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀβραάμ στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας.
Αὐτή ἡ πίστη, τήν ὁποία ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος ὁρίζει ὡς «πραγμάτων ἔλεγχον οὐ βλεπομένων», δηλαδή ὡς αὐτή πού μᾶς κάνει νά βλέπουμε πράγματα πού δέν μποροῦμε νά δοῦμε μέ τά σωματικά μας μάτια, ἐνίσχυε ὅσους τήν διέθεταν. Αὐτή ἡ πίστη πρός τόν Θεό ἐνεργοῦσε τά θαύματα τά ὁποῖα στήριζαν τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά μήν χαθοῦν μέσα στό σκότος πού ἐπικρατοῦσε μακριά ἀπό τόν Θεό.
Ἄν ὅμως οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πίστευαν σέ ἕναν Θεό πού δέν γνώριζαν, ἄν πίστευαν σέ αὐτόν τόν Θεό μέ βάση τίς ὑποσχέσεις του, ἄν ἀγωνιζόταν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του καί ὑπέμεναν γι᾽ αὐτή τήν πίστη τους καί δυσκολίες καί ταλαιπωρίες καί διώξεις καί μαρτύρια, ποιά εἶναι, ἀλήθεια, ἡ δική μας θέση καί τό δικό μας χρέος ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί τῆς πίστεώς μας σ᾽Αὐτόν.
Γιά μᾶς ὁ Θεός δέν εἶναι ἕνας ἄγνωστος καί ἀπρόσωπος Θεός οὔτε οἱ ἐντολές του εἶναι γραμμένες μόνο στίς πλάκες τῆς Διαθήκης. Γιά μᾶς ὁ Θεός εἶναι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τοῦ ἐλέους. Εἶναι ὁ Θεός ὁ ὁποῖος, παρότι ἐμεῖς παρακούσαμε τήν ἐντολή του καί ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό κοντά του, προετοίμασε καί πραγματοποίησε τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας. Ἔστειλε τόν Υἱό του στή γῆ γιά νά ζητήσει καί νά βρεῖ τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο. Καί ἦλθε ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ὡς ἄνθρωπος στή γῆ, ὅμοιος μέ ἐμᾶς, ἀλλά χωρίς ἁμαρτία. Καί γεννήθηκε στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί στή φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων, καί ἔζησε ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, καί μᾶς δίδαξε μέ τόν λόγο του καί μέ τή ζωή του, καί μᾶς γνώρισε τόν Θεό-Πατέρα του, καί θεράπευσε τίς ἀσθένειές μας, καί μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ τή σταυρική του θυσία, καί μᾶς χάρισε τήν αἰώνιο ζωή μέ τήν ἀνάστασή του.
Καί τί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς; Ζητᾶ τήν πίστη μας, ζητᾶ νά τόν πιστεύσουμε γιά νά μᾶς καταστήσει τέκνα τοῦ Θεοῦ. «Ὅσοι δέ ἔλαβον αὐτόν», γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τό ὄνομα αὐτοῦ».
Καί πῶς θά δείξουμε αὐτή τήν πίστη μας στόν Χριστό, τοῦ ὁποίου τή γέννηση μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά ἑορτάσουμε αὔριο; Θά τήν δείξουμε, ἄν δέν ἀδιαφορήσουμε στήν πρόσκλησή της νά δοῦμε «ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ἄν σπεύσουμε δηλαδή καί ἐμεῖς στή νοητή φάτνη τῆς Βηθλεέμ, στούς ναούς μας, γιά νά προσκυνήσουμε τόν Χριστό πού γιά χάρη μας γίνεται ἄνθρωπος. Θά τήν δείξουμε, ἄν δέν ἀφήσουμε τά καθημερινά μας προβλήματα νά μᾶς κρατήσουν μακριά ἀπό τόν Χριστό πού γεννᾶται γιά μᾶς, ἄν δέν παρασυρθοῦμε ἀπό τά δῶρα καί τά φῶτα καί τίς ἄλλες ἑόρτιες προετοιμασίες καί νομίσουμε ὅτι αὐτό εἶναι Χριστούγεννα, ξεχνώντας τό πραγματικό νόημά τους, ξεχνώντας ὅτι δέν μποροῦμε νά ζήσουμε τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἐάν δέν ἀνοίξουμε τήν ψυχή μας γιά νά γεννηθεῖ μέσα της ὁ Χριστός. Θά δείξουμε τήν πίστη μας, ἐάν προσφέρουμε ὅπως καί Ἐκεῖνος τήν ἀγάπη μας στούς συνανθρώπους μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀνάγκη, στούς ἀσθενεῖς, σέ αὐτούς πού περιμένουν τή συμπαράστασή μας, πού χρειάζονται ἕνα χέρι βοηθείας, πού θέλουν νά ἀκούσουν ἕνα λόγο παρηγορίας. Θά δείξουμε τήν πίστη μας, ἐάν δέν φοβόμαστε νά ὁμολογήσουμε τόν Χριστό, ἐφαρμόζοντας στή ζωή μας τό θέλημά του καί ἀγωνιζόμενοι νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Μέ αὐτή τήν πίστη ἄς ἑορτάσουμε τά φετινά Χριστούγεννα, γιά νά ἔχουμε τόν Χριστό στήν ψυχή μας ὄχι μόνο γιά μία ἡμέρα ἀλλά γιά ὅλη μας τή ζωή, ὥστε νά ζοῦμε μέσα στήν παρουσία του πραγματικά Χριστούγεννα καί νά αἰσθανόμαστε τήν εἰρήνη καί τή χαρά πού προσφέρει στήν ψυχή μας ἡ παρουσία του πάντοτε.
