Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως στήν Δάφνη Ναυπάκτου (ΦΩΤΟ)
Τό χωριό Δάφνη βρίσκεται λίγο ἔξω ἀπό τή Ναύπακτο στά σύνορα τοῦ Νομοῦ Αἰτωλοακαρνανίας καί Φωκίδος. Ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς πού ἔκτισαν μέ ξεχωριστό μεράκι οἱ Δαφνιῶτες εἶναι καινούργιος καί ἀπό τούς μεγαλύτερους Ναούς τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου.
Τήν Τρίτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος λειτούργησε στόν περικαλή Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στήν Δάφνη Ναυπακτίας.
Τό χωριό Δάφνη βρίσκεται λίγο ἔξω ἀπό τή Ναύπακτο στά σύνορα τοῦ Νομοῦ Αἰτωλοακαρνανίας καί Φωκίδος. Ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς πού ἔκτισαν μέ ξεχωριστό μεράκι οἱ Δαφνιῶτες εἶναι καινούργιος καί ἀπό τούς μεγαλύτερους Ναούς τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου.
Ὁ Σεβασμιώτατος, μετά τήν ἀνάγνωση τουΕὐαγγελίου, ἀναφερόμενος στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, στό ὁποῖο ὁ Χριστός μίλησε γιά τό ὅτι ὅποιος θέλει νά τόν ἀκολουθήσει θά πρέπει νά ἀρνηθῆ τόν ἑαυτό του καί νά σηκώσει τόν σταυρό του, εἶπε ὅτι πρέπει νά δοῦμε τήν αἰτία γιά τήν ὁποία ὁ Χριστός εἶπε αὐτήν τήν διδασκαλία.
Ἀνέφερε ὅτι ἀμέσως προηγουμένως πού εἶχε ἀνακοινώσει στούς μαθητές του ὅτι θά πάθη, θά θανατωθῆ καί θά ἀναστηθῆ, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τόν ἐπιτίμησε νά μή τό ἐπιτρέψει αὐτό. Τότε ὁ Χριστός ἐπιτίμησε μέ σκληρά λόγια τόν Πέτρο λέγοντας: «ὕπαγε ὀπίσω μου σατανᾶ ὅτι οὐ φρονεῖς τά τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τά τῶν ἀνθρώπων» (Μαρκ. η΄, 31-33).
Εἶναι φοβερό τό νά ἀποκαλῆ τόν Ἀπόστολο Πέτρο σατανᾶ, γιατί εἶναι ἐναντίον τοῦ Σταυροῦ, ἀφοῦ μόνον ὁ Σατανᾶς δέν σταυρώνεται ἀλλά σταυρώνει τούς ἄλλους καί εἶπε τόν λόγο πού ἀκούσαμε στό Εὐαγγέλιο.
Ἔτσι ἔδειξε ὁ Χριστός τί θά πῆ φρόνημα κατά Θεόν καί φρόνημα κατά τούς ἀνθρώπους. Ὁ ἄνθρωπος πού συνδέεται μέ τόν Θεό σταυρώνεται καθημερινά, δηλαδή θεραπεύει τά πάθη του καί ἀγαπᾶ τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους θυσιαστικά, μέ ἀνιδιοτέλεια χωρίς φιλαυτία. Ἀντίθετα, ὅσοι ζοῦν ἀνθρώπινα ὄχι μόνον δέν σταυρώνονται, ἀλλά καί σταυρώνουν τούς ἄλλους.
Δυστυχῶς σήμερα οἱ ἄνθρωποι ζοῦν σάν ἀσταύρωτοι, δηλαδή θέλουν μόνον ἄνεση, ἐλευθερία, καλοπέραση, χρήματα χωρίς νά κουράζονται, χωρίς νά θυσιάζονται, καί νά ὑπομένουν. Θέλουν νά ἀγαποῦν καί νά ἀγαπῶνται χωρίς νά θυσιάζονται. Αὐτό τό εἴδαμε στό δυστύχημα τῶν Τεμπῶν. Αὐτοί πού εἶχαν τό καθῆκον νά προστατεύουν τήν ζωή τῶν ἄλλων δέν ἔδειξαν τήν ἀνάλογη προσοχή στό ὑπεύθυνο αὐτό ἔργο.
Αὐτό εἶναι τό κατά τόν παλαιό ἄνθρωπο φρόνημα, ἐνῶ τό κατά Θεόν φρόνημα εἶναι νά θυσιαζόμαστε καθημερινά γιά τούς ἄλλους καί τόν Θεό. Ἡ ἀληθινή ἀγάπη καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία ἔρχεται μέσα ἀπό τόν Σταυρό, τήν θυσία, τήν προσφορά.
Κατά τή διάρκεια τοῦ κοινωνικοῦ ἀναγνώστηκε ἀπό τόν Ἀρχιμανδρίτη π. Εἰρηναῖο Κουτσογιάννη ἱεροκήρυκα τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου ἡ ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «Περί τῶν Ἱερατικῶν Κλήσεων».
