Την Κυριακή των Προπατόρων, 17η του μηνός Δεκεμβρίου ε.έ., ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, στα πλαίσια των ποιμαντικών του επισκέψεων, εν όψει των εορτών του αγίου Δωδεκαημέρου, ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Γεωργίου της παραμεθορίου κωμοπόλεως της Νέας Βύσσης. Ο Σεβ. σχολιάζοντας την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου, που ανεγνώσθη, τόνισε·
«Η πρόσκληση για το Μεγάλο Δείπνο, που είναι το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, απευθύνεται στον καθένα από εμάς προσωπικά, και ολοκληρώνεται μέσα στην Θεία Λειτουργία. Στην Θεία Ευχαριστία, την «συγκεφαλαίωση της όλης Θείας Οικονομίας», εδράζεται η Εκκλησία ως Σώμα Χριστού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος και συγχρόνως αποκαλύπτεται η φύση και ο χαρακτήρας του μυστηρίου της Εκκλησίας, ως μυστηρίου θεανθρώπινης κοινωνίας…
»ʺἜρχεσθεʺ, αδελφοί, είναι η πρόσκληση που απευθύνει σε όλους μας ο Κύριος καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Είναι μία πρόσκληση καταξίωσης και τιμής για εμάς τους αμαρτωλούς. Είναι μία ευκαιρία πνευματικού αγώνα και προσπάθειας για να λαμπρυνθή η στολή της ψυχής μας με αρετές. Είναι τέλος, μία συνάντηση με το μεγάλο Άρχοντα και Οικοδεσπότη αλλά και με όλους τους άλλους συνδαιτυμόνες, που είναι οι αδελφοί μας. Η συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία δεν είναι ατομικό γεγονός. Δεν προσερχόμεθα ενώπιον της Αγίας Τραπέζης ως άτομα αλλά ως πρόσωπα· όχι ως απρόσωπες μονάδες αλλά ως μέλη μιας οικογένειας. Μέσα στην Εκκλησία βιώνουμε την κοινωνία με τον Θεό και την κοινωνία μεταξύ μας. Προσερχόμεθα ενώπιον του Θεού μέσα στον ακατάλυτο δεσμό της αγάπης. Το Δείπνο του Θεού είναι μία σχέση, μία συνάντηση κάθετη με Αυτόν πού προσκαλεί, και μία οριζόντια σχέση με όλους τους άλλους προσκεκλημένους. Είναι μία αδολεσχία χαράς και ελπίδας σέ μία εποχή μοναξιάς και ατομισμού. Αυτή η πρόσκληση είναι κοινωνία προσώπων, είναι πρόγευση και αρραβώνας της επαγγελομένης χαράς του Παραδείσου.»