Την Κυριακή, 2 του μηνός Οκτωβρίου ε.έ., οΜητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αρζού, του τέως Δήμου Τριγώνου, πλαισιούμενος από τον παλαίμαχο π. Βασίλειο Βρατσίδη και τα κατά σαρκα τέκνα του π. Χρήστο και π. Ισίδωρο και τρία από τα εγγόνια του, που διηκόνησαν στο ψαλτήρι και στο ιερό.
Ο Μητροπολίτης σχολιάζοντας το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής, ανέπτυξε τον «χρυσό κανόνα» της χριστιανικής ηθικής «Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως… πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» με τον οποίο ρυθμίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις έτσι ώστε να μπορεί να φανερώνεται ο Θεός στη ζωή τους.
Συγκεκριμένα τόνισε: «Τι συνήθως θέλουμε από τους άλλους, ώστε αυτό να προσφέρουμε και σ’ αυτούς; Προφανώς την αποδοχή του προσώπου μας, τον σεβασμό της ελευθερίας μας, του χώρου και του χρόνου μας, την απονήρευτη και άδολη συμπεριφορά τους, η διακριτικότητά τους, μ’ ένα λόγο την αγάπη τους. Ό,τι ως πράξη θα οδηγούσε σε έναν επίγειο παράδεισο. Το ερώτημα πού τίθεται είναι μπορεί τούτο να γίνει σήμερα πράξη; Με άλλα λόγια πώς θα ξεπερασθούν οι εξαρτήσεις του ανθρώπου από την αμαρτία και τα πάθη της, από τον διάβολο και τα στοιχεία του κόσμου τούτου;
»Ο Κύριος δίδει την απάντηση και είναι σαφής: η υπέρβαση των δεσμεύσεων του ανθρώπου, ώστε να μπορεί να τοποθετείται ορθά απέναντι στον συνάνθρωπό του είναι κατάσταση χαρισματική. «Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;»…
»Μόνον ο εν Χριστώ άνθρωπος, που είναι σε κοινωνία μαζί Του και λειτουργεί σ’ αυτόν η Χάρη και η δύναμή Του, μπορεί να βρίσκεται και να συναντάται με τρόπο αγαπητικό με τον κάθε συνάνθρωπό του. «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν». Ο χριστιανός αγαπά τους πάντες, ακόμη και τους εχθρούς του, χωρίς να προβληματίζεται για το αν εκείνοι θα του ανταποδώσουν τα ίσα. «Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες». Τούτο σημαίνει ότι ο χριστιανός ζει και κινείται σε δεδομένα που ξεπερνούν την εγκόσμια λογική που είναι εξηρτημένη από την αμαρτία. Η έγνοια και η μέριμνά του είναι να αρέσει στον Θεό· το άγιο θέλημα Εκείνου να διακρατεί, προκειμένου να Τον έχει ζωντανό μέσα στην ύπαρξή του».
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος επήνεσε τον ζήλο του σεμνού λευΐτου π. Βασιλείου Βρατσίδη, ο οποίος καίτοι συνταξιούχος συνεχίζει να διακονεί την μικρή ενορία του Άρζου 53 ολόκληρα χρόνια καλλιεργώντας συγχρόνως στα τέκνα του, τον π. Χρήστο και τον π. Ισίδωρο, την αγάπη για την ιερωσύνη, οι οποίοι με τη σειρά τους μετέδωσαν τον ίδιο ζήλο και στα δικά τους παιδιά για να διακονούν την Εκκλησία.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος εκόμισε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στον Κέραμο, του τέως Δήμου Κυπρίνου, απότμημα των ιερών λειψάνων του τιμωμένου Αγίου, χάριν αγιασμού και ευλογίας των πιστών, και στη συνέχεια προέστη του Πανηγυρικού Εσπερινού, ευλόγησε τους άρτους και στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην ομιλία του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο και στην συνάντησή του με τον Αρεοπαγίτη Διονύσιο που ήταν μοιραία για την συνάντηση του χριστιανισμού με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.
Τέλος εμνήσθη του ονόματος του μακαριστού Μητροπολίτου Λήμνου κυρού Ιεροθέου (Γαρυφάλλου), ο οποίος ως προσωρινός εφημέριος Κεράμου (1970) πρωτοστάτησε στην ανέγερση του Ναού και την αφιέρωσή του στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη εξασφαλίζοντας δωρεές από οικογένειες του Κολωνακίου, όπου είχε διατελέσει, επί σειρά ετών, προϊστάμενος. Παρέστησαν οι Βουλευτές Έβρου Χρήστος Δερμεντζόπουλος και Σταύρος Κελέτσης, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Βασίλειος Δελησταμάτης, ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Βασίλειος Μαυρίδης και πλήθος πιστών.