Κύριε Πρωθυπουργέ,
Εἶναι ἡ δεύτερη φορά πού ἀπευθύνομαι σέ σᾶς καί ζητῶ τήν προσωπική σας τοποθέτηση. Στήν πρώτη ἀνταποκριθήκατε θετικά καί ἐσεῖς καί τό κόμμα σας, ἀποδοκιμάζοντας τίς ἀθλιότητες τοῦ τότε βουλευτή σας στήν Καστοριά.
Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό πράξω καί πάλι μέ ἀφορμή ἕνα θέμα πού ἦλθε στό φῶς τῆς δημοσιότητος. Ἀκούστηκε ὅτι πρόθεση τῆς Κυβέρνησης σας εἶναι ἡ ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας. Πρέπει ἀπό τήν ἀρχή νά σᾶς δηλώσω ὅτι ὁ Χριστός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό καμμία νομική προστασία γιά τήν ὑπεράσπιση Του. Τό ἔδειξε ὁ ἴδιος ὅταν «λοιδορούμενος οὐκ ἀντελιδώρει καί πάσχων οὐκ ἠπείλει».
Ἀλλά καί ὁ νομοθέτης πού νομοθέτησε ὡς ποινικό ἀδίκημα τήν κακόβουλη βλασφημία δέν εἶχε στόχο νά ὑπερασπίσει τόν Χριστό. Εἶχε στόχο ὅμως νά ὑπερασπίσει τήν κοινωνική γαλήνη καί τήν κοινωνική εὐταξία, χρησιμοποιώντας τόν νόμο πιό πολύ ὡς παιδαγωγικό μέσο γιά τήν καλλιέργεια πολιτισμένων ἀνθρωπίνων σχέσεων
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη τους γιά τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀνώτερη ἀπό τόν σεβασμό ἀκόμη καί ἀπέναντι στούς γονεῖς τους, οἱ ὁποῖοι μέ τίς πράξεις τους πολλές φορές ἀκυρώνουν τόν σεβασμό στά πρόσωπά τους. Ἐνθυμοῦμαι ἕνα ἔφηβο ὁ ὁποῖος μοῦ ἀπεκάλυψε ὅτι «ἄν δέν εἶχα γνωρίσει τό Χριστό, θά εἶχα αὐτοκτονήσει» ἐξ αἰτίας τῆς οἰκογενειακῆς του καταστάσεως.
Ὁ νόμος λοιπόν θέλησε νά καλλιεργήσει τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους, τόν σεβασμό ἀπέναντι στήν πίστη τῶν ἄλλων.
Οἱ χριστιανοί πού πιστεύουμε στό Χριστό καί στήν ἀγάπη Του πληγωνόμαστε ὅταν κάποιοι βλασφημοῦν τό Πρόσωπό Του. Ἐδῶ ὁ ἄνθρωπος ἀγανακτεῖ ἄν κάποιος ὑβρίζει τόν πατέρα ἤ τήν μητέρα του καί πολλές φορές ἀντιδρᾶ βίαια σέ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο. Πολύ περισσότερο ἀπέναντι στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ τό Ὁποῖο γιά τούς πιστούς εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο. Βέβαια διδαχθήκαμε ἀπό τόν Χριστό νά ἔχουμε ὑπομονή καί νά ἔχουμε ἀνοχή. Νά εἴμαστε ἀνεκτικοί. Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι μᾶς εἶπαν γιά τόν ἑαυτό τους: «λοιδορούμενοι, εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν» καί αὐτό προσπαθοῦμε νά κάνουμε καί ἐμεῖς.
Ὅμως θά συμφωνήσετε μαζί μου, κ. Πρωθυπουργέ, ὅτι ὅταν κάποιος ἐκμεταλλεύεται τήν ἀνεκτικότητα τῶν χριστιανῶν γιά νά ὑβρίζει τήν πίστη τους, αὐτός στερεῖται ἤθους, δηλαδή εἶναι ἀνήθικος. Τέτοιοι εἶναι μερικοί πού σᾶς εἰσηγήθηκαν νά ἀποποινικοποιήσετε τήν βλασφημία γιά νά μποροῦν νά βλασφημοῦν τά ἱερά πρόσωπα καί νά εἰρωνεύονται τήν πίστη τῶν χριστιανῶν. Γνωρίζετε ἐπίσης ὅτι ἡ ἀνεκτικότητα προϋποθέτει βαθειά πνευματική καλλιέργεια ἡ ὁποία οὔτε αὐτόματα ἀποκτᾶται, οὐτε ὅλοι τήν διαθέτουν.
Τί θά συστήσετε λοιπόν, κ. Πρωθυπουργέ, στούς ἀνθρώπους πού δέν ἔχουν τόση ἀνεκτικότητα; Θά τούς συστήσετε τήν αὐτοδικία; Θά τούς συστήσετε νά ὑπερασπισθοῦν μόνοι τους τήν πίστη τους, ἀκόμη καί μέ τήν βία; Βλέπετε λοιπόν ποιά ἦταν ἡ πρόνοια τοῦ νόμου γιά τήν κακόβουλη βλασφημία; Ἡ προστασία τῆς εἰρήνης καί τῆς κοινωνικῆς γαλήνης. Ἀλλά μιά τέτοια συμπεριφορά δέν συνιστᾶ καί ἕνα εἰδεχθῆ ρατσισμό ἀπέναντι στούς χριστιανούς;
Μήπως ἐπιδιώκετε νά ἀναβιώσετε τούς διωγμούς ἔμμεσους ἤ ἄμεσους ἐναντίον τῶν πιστῶν; Αὐτά μπορεῖ νά εἶναι τά ὁράματα μιᾶς ἀριστερῆς κυβέρνησης;
Αὐτή εἶναι ἡ δικαιοσύνη καί τό κράτος δικαίου τά ὁποῖα ὁραματίζεσθε καί ἐπαγγέλεσθε;
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Εἶσθε Πρωθυπουργός μιᾶς χώρας τῆς ὁποίας οἱ Πολίτες ἀπό ἀνέκαθεν σάν ἔκφραση καί τῆς φιλοσοφίας τους καί τοῦ πολιτισμοῦ τους μάχονταν πρῶτα «ὑπέρ βωμῶν καί μετά ὑπέρ ἑστιῶν». Εἶναι αὐτοί οἱ ἴδιοι οἱ πολίτες πού ὅταν γνώρισαν τόν Ἄγνωστο μέχρι τότε σέ αὐτούς Θεό, συνέχισαν μέ τόν ἴδιο τρόπο νά μάχωνται πρῶτα γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί μετά γιά τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία. Αὐτή εἶναι ἡ ταυτότητα τῆς χώρας τῆς ὁποίας εἶσθε Πρωθυπουργός.
Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί διδαχθήκαμε νά εἴμεθα πρᾶοι, εἰρηνικοί, ταπεινοί, νά ἀνεχώμεθα ἀκόμη καί τήν ἀδικία, ὅταν ὅλα αὐτά ἀφοροῦν ἐμᾶς. Ὅταν ὅμως τό κινδυνεῦον εἶναι πίστη μας τότε γινόμαστε θηρία, στήν δύναμη τήν πνευματική, ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ πρᾶος καί εἰρηνικός Ἱεράρχης τῆς Καισάρειας, ὁ Μέγας Βασίλειος. Ἡ διατάραξη λοιπόν τῆς κοινωνικῆς ἠρεμίας καί γαλήνης ἐκ μέρους τῆς Κυβερνήσεως σας μέ τήν νομική στήριξη τοῦ λεκτικοῦ κατ’ἀρχήν διωγμοῦ καί τῆς ρατσιστικῆς συμπεριφορᾶς ἀπέναντι στούς πιστούς, θά ἦταν μιά πράξη ἀφροσύνης. Τότε ὁ νομοθέτης, ὅπως ἤδη σᾶς εἶπα, δέν εἶχε σκοπό νά προστατεύσει τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἴσως οὔτε κἄν τούς χριστιανούς, ἀλλά νά διασφαλίσει τήν κοινωνική συνοχή.
Μιά λοιπόν δική σας σήμερα ἀπόφαση ἀποποινικοποίησης τῆς βλασφημίας στρέφεται εὐθέως κατά τῶν χριστιανῶν, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τίς διαθέσεις αὐτῶν πού σᾶς τό ζητοῦν. Θά μπορούσατε νά προχωρήσετε σέ μιά τέτοια πράξη ἄν εἴχατε προχωρήσει στήν πνευματική καλλιέργεια τοῦ λαοῦ, ἄν εἴχατε σμιλεύσει σέ σωστά βάθρα τήν κοινωνική συνοχή, ἄν εἴχατε καλλιεργήσει τόν πολιτισμό σέ αὐτό τόν τόπο. Τότε μιά τέτοια διάταξη θά ἦταν περιτή. Ὅταν ὅμως ἀκόμη καί Ὑπουργοί σας στεροῦνται τέτοιου πολιτισμοῦ τότε μιά τέτοια διάταξη εἶναι ἴσως ἀναγκαία. Ἡ Πολιτεία δέν μπορεῖ νά κάνει τόν κόσμο παράδεισο, μπορεῖ ὅμως νά τόν ἀποτρέψει ἀπό τό νά γίνει κόλαση καί σέ αὐτό μᾶλλον ἀπέτυχε. Τουλάχιστον αὐτό προσπαθῆστε νά διορθώσετε.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ἀλήθεια! δέν σᾶς προβληματίζει ὅτι ἡ Εὐρώπη ἄρχισε νά ζεῖ στόν ἀστερισμό τοῦ τρόμου; Δέν καταλάβατε ὅτι αὐτά πού ἔχουν ἤδη συμβεῖ εἶναι μόνον ἡ ἀρχή; Ἤ ἀκόμη περισσότερο ἔχετε σκεφθεῖ τί θά συμβεῖ ἄν κάποιος βλασφημήσει τόν Ἀλάχ; Εὔχομαι νά ἐπιδείξετε ὡς Κυβέρνηση τήν ἴδια εὐαισθησία πού ἐπιδείξατε τότε ὡς Ἀντιπολἰτευση.
Μετά τιμῆς ἀλλά καί ἀναμονῆς
Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ