Στην αρχή της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος σημείωσε το ιστορικό πλαίσιο της σημερινής Λειτουργίας (Αλεξανδρινού Λειτουργικού Τύπου), η οποία διακρίνεται για την αρχαϊκότητά της, όπου ο ευχολογικός λόγος κυριαρχεί έναντι του υμνολογικού, με τα συνεχή «Κύριε ελέησον», και αναφέρεται εις τον προαιώνιον Υιόν και Λόγον του Θεού, ενώ παράλληλα έκανε και αναφορά στον μακαριστό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β´ (Χρυσοφάκη), πρόνοια του οποίου εκδόθηκε το 1981 στην Θεσσαλονίκη, επί τη συμπληρώσει 1600 ετών, από της συγκλήσεως της Β´ εν Κωνσταντινουπόλεως Οικουμενικής Συνόδου, και στις πηγές όπου χρησιμοποίησε για την σύνταξη της.
Ομιλώντας εν συνέχεια περί της σημερινής ακουσθήσας Ευαγγελικής Περικοπής και αναλύοντας τα νοήματα αυτής, ο Μητροπολίτης Λαγκαδά υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι «ο Κύριος έρχεται να μας αποκαλύψει που υπάρχει η Σωτηρία. Ο Κύριος μας αναζητά για να μας σώσει και έρχεται εκεί που βρισκόμαστε, εκεί που είναι η πτώση και η αμαρτία μας, και μας δίνει με το φωτεινό παράδειγμα Του, την ευκαιρία να μετανοήσουμε εμπράκτως».
Μετάνοια δεν είναι μόνο η μεταμέλεια και αλλαγή της γνώμης μας, γι’ αυτά που πράξαμε, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο της σκέψεως και της ζωής μας, όπως άλλαξε και ο Ζακχαίος εκφράζοντας παράλληλα την ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος για να συμπληρώσει πάνω σε αυτό ότι «δεν αρκεί να πούμε ότι μετανοήσαμε, αλλά θα πρέπει να αποκαταστήσουμε και αυτό που πράξαμε. Το γεγονός της Σωτηρίας που έγινε στην ζωή του Ζακχαίου, θα πρέπει να γίνει και στην ζωή του καθενός μας. Και αυτό είναι δυνατόν, μόνο όταν έρθει και στην δίκη μας καρδιά ο Χριστός, αρκεί να έχουμε μέσα μας το πόθο, ώστε να δούμε και να συναντήσουμε τον Κύριο».