Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, ενώ έλαβαν μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Τρίκης κ. Χρυσόστομος, Σισανίου κ. Αθανάσιος, Λαγκαδά κ. Πλάτων και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία επί τη 202ᾳ επετείω του Ολοκαυτώματος της πόλεως, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος, παρουσία του εκπροσώπου της Κυβερνήσεως, Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σταμενίτης, του Δημάρχου της ηρωικής πόλεως Ναούσης κ. Νικολάου Καρανικόλα, των Βουλευτών και εκπροσώπων των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Ακολούθησε τρισάγιο στο «Χώρο Θυσίας» στον ποταμό Αράπιτσα και ρίψη στεφάνου στον καταρράκτη στον οποίο θυσιάστηκαν οι Ναουσαίες γυναίκες με τα μικρά τους παιδιά για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Τέλος έγινε η καθιερωμένη μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
Τήν πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Ἰησοῦ στούς συγκεντρωμένους, στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, μαθητές του μᾶς περιγράφει ὡς αὐτόπτης μάρτυς ὁ ἱερός εὐαγγελιστής, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.
Ὁ Χριστός δέν ἐμφανίζεται αὐτή τή φορά στό κενό μνημεῖο, στόν κῆπο τοῦ Ἰωσήφ, ὅπως ἔκανε τό πρωί «τῆς μιᾶς τῶν Σαββάτων» ἐμφανιζόμενος στή Μαρία τή Μαγδαληνή, ἀλλά σέ ἕναν χῶρο πού μόνο οἱ μαθητές καί ὁ Ἰησοῦς γνωρίζουν, γιά νά μήν πιστεύσουν ὅτι εἶναι κάποιος ἄλλος καί ὄχι ὁ ἀναστημένος Διδάσκαλός τους.
Ἐμφανίζεται ὁ Κύριος στούς μαθητές του, πού περιμένουν «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων», γιά νά διώξει τόν φόβο πού κυριαρχοῦσε στίς ψυχές τους, τόν φόβο πού εἶχε προκαλέσει ἡ κακία τῶν γραμματέων καί τῶν ἀρχιερέων, ἡ ἀγνωμοσύνη τοῦ ὄχλου πού ζητοῦσε τήν καταδίκη τοῦ Διδασκάλου τους, ἀλλά καί ἡ Σταύρωσή του καί ἡ καχυποψία τῶν ἀρχόντων τῶν Ἰουδαίων ἔναντι τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ.
Ἐμφανίζεται ὁ ἀναστάς Κύριος καί προσφέρει στούς ταραγμένους καί ἀνήσυχους μαθητές του τήν εἰρήνη. «Εἰρήνη ὑμῖν», τούς λέγει, γιατί ἡ εἰρήνη εἶναι τό ἀντίδοτο τοῦ φόβου.
Τούς προσφέρει τήν εἰρήνη, γιατί ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης καί μπορεῖ νά τήν προσφέρει. Καί ὅποιος ἔχει τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ στήν ψυχή του, αὐτός ἔχει τόν Χριστό μέσα του, καί εἶναι ἰσχυρός καί μπορεῖ νά ἀντιμετωπίσει κάθε δυσκολία καί κάθε ἀντιξοότητα μέ τή δύναμη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου, διότι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ».
Αὐτή τήν εἰρήνη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου ἔχοντας στήν ψυχή τους οἱ ἡρωικοί Ναουσαῖοι ἀγωνίσθηκαν πρίν ἀπό 202 χρόνια, τό 1822, ὅταν ξεσηκώθηκαν γιά νά ἐλευθερώσουν τή Νάουσα καί τή Μακεδονία μας. Καί ἡ εἰρήνη αὐτή, «ἡ πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν», ἔδιωχνε τόν φόβο πού δικαιολογημένα προκαλοῦσε ὁ πολυάριθμος τουρκικός στρατός πού πολιορκοῦσε τήν πόλη μας, τή Νάουσα. Ἔδιωχνε τόν φόβο πού προκαλοῦσε ἡ σκέψη τοῦ κινδύνου πού διέτρεχε ἡ πόλη ἀπό τόν τρομερό Λουμπούτ πασᾶ, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε ἐκδίκηση γιά τήν ἥττα του στή Μονή τῆς Δοβρᾶ καί ἤθελε ὁπωσδήποτε νά καταπνίξει στό αἷμα τήν ἐπανάσταση τῶν Μακεδόνων.
Αὐτή ἡ εἰρήνη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου ἔδιωχνε ὅμως καί τόν φόβο ἀπό τίς ψυχές τους, ὅταν πολεμοῦσαν σῶμα μέ σῶμα, μέσα ἀπό τούς πύργους καί τά ἀρχοντικά τῆς πόλεως, ὥστε νά μήν διστάσουν νά θυσιάσουν τή ζωή τους, γιά νά μήν ἀφήσουν τόν ἐχθρό νά προχωρήσει.
Αὐτή ἡ εἰρήνη ἔκανε τούς Ναουσαίους νά σταθοῦν χωρίς φόβο ἐνώπιον τοῦ Λουμπούτ πασᾶ καί νά ἐπιλέξουν τό μαρτύριο γιά τήν πίστη τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ παρά μιά ζωή χωρισμένη ἀπό Ἐκεῖνον.
Αὐτή ἡ εἰρήνη τούς ἔκανε ὅλους, ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά, νά διώξουν τόν φόβο καί νά ὑπομείνουν τά βασανιστήρια καί τόν θάνατο, ἤ, ἀκόμη, νά τολμήσουν νά πέσουν στήν Ἀράπιτσα γιά νά μήν προδώσουν τήν πίστη καί νά μήν ἀτιμασθοῦν.
Καί μέ αὐτή τήν εἰρήνη στήν ψυχή τους κατόρθωσαν οἱ ἡρωικοί Ναουσαῖοι νά διώξουν τόν φόβο καί νά γράψουν σελίδες γενναιότητος, θυσίας καί μαρτυρίου στό βιβλίο τῆς Ἱστορίας καί τοῦ οὐρανοῦ. Νά γράψουν τά ὀνόματά τους ἐν βίβλῳ ζωῆς καί νά τιμῶνται 202 χρόνια τώρα ὄχι μόνο ἀπό τούς Ναουσαίους ἀλλά καί ἀπό ὅλον τόν κόσμο, πού ὑποκλίθηκε μέ σεβασμό στόν ἡρωισμό τους ἀλλά καί στό μαρτύριό τους γιά τήν πίστη στόν ἀναστάντα Κύριο καί γιά τήν πατρίδα.
Αὐτούς τούς γενναίους ἀγωνιστές τῆς ἐλευθερίας καί τῆς πίστεως τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα μέ εὐγνωμοσύνη πολλή, γιατί ἡ δική τους θυσία ὑπῆρξε ἡ κρηπίδα τῆς ἐλευθερίας μας καί τό δικό τους μαρτυρικό αἷμα αὐτό πού πότισε τό δένδρο τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας μας.
Στάθηκαν μέ γενναιότητα καί ἀντιμετώπισαν ὑπεράνθρωπες προκλήσεις, γιατί εἶχαν μέσα στήν ψυχή τους τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ πού ἔδιωχνε τόν φόβο.
Καί αὐτό εἶναι τό μήνυμά τους καί πρός ἐμᾶς πού ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο μέ χιλιάδες προκλήσεις, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ἡ εἰρήνη φαντάζει ἀνέφικτη, σέ ἕναν κόσμο πού ὁ φόβος ἐπηρεάζει τούς περισσοτέρους συνανθρώπους μας.
Αὐτό εἶναι τό μήνυμά τους σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ὅλοι διατείνονται ὅτι προσπαθοῦν γιά τήν εἰρήνη καί ὅμως οἱ πόλεμοι ἐπεκτείνονται ἐπικίνδυνα· σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ὅλοι θέλουν νά ζοῦν ἐλεύθεροι καί χωρίς δεσμεύσεις, ἀλλά ὁ φόβος γιά ὅσα συμβαίνουν γύρω μας συρρικνώνει αὐτή τήν ἐλευθερία.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τό μήνυμα τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύρων τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῆς Ναούσης πού τιμοῦμε σήμερα, τό μήνυμα τῆς ζωῆς καί τῆς θυσίας τους, πού μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι τόν φόβο τόν ἀπομακρύνει ἀπό τήν ψυχή καί τόν κόσμο μόνο ἡ εἰρήνη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου, ὅταν τήν δεχθοῦμε καί τήν οἰκειοποιηθοῦμε, ὅταν τήν κάνουμε τρόπο τῆς ζωῆς μας καί τῆς ἀναστροφῆς μας, ὅταν θελήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τόν νικητή τοῦ θανάτου καί λυτρωτή τῶν ψυχῶν μας, τόν Κύριό μας, ὅπως τόν ἀκολούθησαν καί ἐκεῖνοι, οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες τῆς Ναούσης καί οἱ ἥρωές μας.
Κλείνοντας αὐτές τίς ταπεινές σκέψεις θά ἤθελα νά ἐκφράσω τίς ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες μου πρός τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐγκατέλειψαν τίς ἐπαρχίες τους καί ἀπό χθές τιμοῦν καί λαμπρύνουν μέ τήν παρουσία τους, μέ τίς χοροστασίες τους καί τή συμμετοχή τους τίς ἑορταστικές καί λατρευτικές ἐκδηλώσεις γιά τήν ἐπέτειο τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης, μαζί μέ τόν ἐκπρόσωπο τῆς κυβερνήσεως καί τίς πολιτικές καί στρατιωτικές ἀρχές τῆς ἐπαρχίας μας, ἀλλά καί τούς ἐκπροσώπους τῶν Εὐζώνων, οἱ ὁποῖοι παρίστανται γιά πρώτη φορά στούς ἑορτασμούς γιά τό Ὁλοκαύτωμα τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης.
Εὐχαριστῶ θερμότατα τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ἄρτης κ. Καλλίνικο, ὁ ὁποῖος προεξάρχει τῆς θείας Λειτουργίας καί μᾶς ὁμίλησε κατά τόν Ἑσπερινό, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος χοροστάτησε εἰς τόν Ὄρθρο, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σισανίου καί Σιατίστης κ. Ἀθανάσιο, καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ. Πλάτωνα, ὁ ὁποῖος χοροστάτησε στόν Ἑσπερινό, καί ἐκφράζω πρός ὅλους τή βαθύτατη εὐγνωμοσύνη μου, γιατί τίμησαν μαζί μας, μέ ὅλους τούς εὐγενεῖς Ναουσαίους καί τίς ἀρχές, τούς δισχιλίους ἁγίους Νεομάρτυρες, τούς ὁποίους προσέφερε ἡ πόλη αὐτή καί τούς ἔχει τώρα πρέσβεις στόν οὐρανό, ἀλλά καί τούς ἡρωικούς ἀγωνιστές τῆς ἐλευθερίας της καί τῆς ἐλευθερίας τῆς Μακεδονίας καί τῆς πατρίδος μας.