Λαμπρά τίμησαν τα Γρεβενά τον πολιούχο τους Άγιο Αχίλλιο
Την Κυριακή 15 Μαΐου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Γρεβενών εορτάσθηκε με πανηγυρικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος και κήρυξε τον θείο λόγο, η μνήμη του πολιούχου και προστάτου των Γρεβενών, Αγίου Αχιλλίου, επισκόπου Λαρίσης, του θαυματουργού.
Συλλειτούργησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιος και ο οικείος Ιεράρχης Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ, ο οποίος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς που τίμησαν την εορτή με την παρουσία τους και αναφέρθηκε στη χαρά όλων των Γρεβενιωτών, διότι μετά από δύο έτη δοκιμασίας εορτάστηκε και πάλι με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια ο πολιούχος της πόλεως.
Στη θεία Λειτουργία παρευρέθηκαν οι τοπικές πολιτικές και στρατιωτικές αρχές και πλήθος ευσεβών πιστών.
Στη συνέχεια οι Αρχιερείς επισκέφθηκαν τη γενέτειρα του νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις, το χωριό Άγιο Γεώργιο (Τσούρχλι) Γρεβενών και προσκύνησαν στον ομώνυμο Ιερό Ναό. Κατά την επιστροφή επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν στο Παλαιοντολογικό Μουσείο στη Μηλιά Γρεβενών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά τη Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:
Ἀνταποκρινόμενοι στήν πρόφρονα καί φιλάδελφο πρόσκληση τοῦ ποιμενάρχου σας, τοῦ θεοφιλῶς ποιμαίνοντος τήν εὐλογημένη αὐτή ἐπαρχία, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γρεβενῶν κ. Δαβίδ, εὑρισκόμεθα ἀπό χθές στήν πόλη σας καί τήν Ἱερά Μητρόπολή σας γιά νά συνεορτάσουμε καί νά συμπανηγυρίσουμε τή φαιδρά μνήμη τοῦ πολιούχου σας, τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου, ἐπισκόπου Λαρίσης, τοῦ θαυματουργοῦ.
Καί ἄν γιά τήν πόλη τῆς Λάρισης ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος ὑπῆρξε ἐν ζωῇ ποιμήν καί προστάτης, ἡ χάρη του μετά τήν κοίμησή του δέν περιορίσθηκε μόνο σ᾽ αὐτήν, ἀλλά ὁ συμπαθής ἅγιος καί λαμπρός τῆς Ἐκκλησίας φωστήρ καί ἱεράρχης, ἀνεδείχθη κηδεμών καί προστάτης καί τῆς δικῆς σας πόλεως, πρεσβευτής καί μεσίτης στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ γιά τούς εὐσεβεῖς κατοίκους της.
Γόνος εὐσεβοῦς οἰκογενείας ἐπέλεξε νά ἀφιερωθεῖ στόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί ἐγκατέλειψε τήν πατρίδα του, τήν ἁγιοτόκο Καππαδοκία, καί ἀρνήθηκε τήν ἄνεση πού τοῦ παρεῖχε ἡ πατρική του περιουσία, καί κινούμενος ἀπό εὐλάβεια πρός τούς ἁγίους πρωτοκορυφαίους ἀποστόλους καί τούς μάρτυρες τῶν διωγμῶν πορεύθηκε στή Ρώμη γιά νά προσκυνήσει τόν τόπο τοῦ μαρτυρίου τους.
Ἡ ἀρετή του καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἦταν ἐμφανής στή ζωή καί τήν ἀναστροφή του, ὁδήγησαν τήν Ἐκκλησία νά τόν ἐπιλέξει ὡς ἐπίσκοπο στόν ἀρχιερατικό θρόνο τῆς Λαρίσης. Καί τήν ὀρθότητα τῆς ἐπιλογῆς ἐπιβεβαίωσαν τά θαύματα πού ἐπιτέλεσε ὁ ἅγιος, τόσο καθ᾽ ὁδόν πρός τήν ἐπαρχία του, ὅσο καί στή συνέχεια, κατά τή συμμετοχή του στήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο, κατά τήν ὁποία μαζί μέ τούς ἄλλους μεγάλους πατέρες, τόν ἅγιο Ἀθανάσιο καί τόν ἅγιο Σπυρίδωνα, ὑπερασπίσθηκε τήν ὀρθόδοξη πίστη ἀπό τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου, πού βλασφημοῦσε καί συκοφαντοῦσε τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τόν μονογενῆ Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία συνόδευε τόν ἅγιο Ἀχίλλιο σέ ὅλη τήν ἐπίγεια ζωή του καί ἐπιτελοῦσε διά τῶν χειρῶν του ἀναρίθμητα θαύματα, συνέχισε νά ἐνεργεῖ καί μετά τήν ὁσιακή κοίμησή του. Καί παρότι τό ἱερό λείψανό του ἐκλάπη καί ἀπεμακρύνθη ἀπό τήν ἕδρα του γιά ἀρκετούς αἰῶνες, ὁ ἅγιος δέν ἔπαυσε νά δέχεται τίς δεήσεις τῶν πιστῶν καί νά προσφέρει τή βοήθεια καί τήν προστασία του σέ ὅσους τόν ἐπικαλοῦνται.
Εἶστε, λοιπόν, εὐτυχεῖς καί μακάριοι, διότι ἔχετε προστάτη καί πολιοῦχο ἕναν θαυματουργό ἅγιο, ὅπως ὁ ἑορταζόμενος σήμερα θεοφόρος πατήρ ἡμῶν Ἀχίλλιος, πρός τόν ὁποῖο μπορεῖτε νά προσφεύγετε καί νά αἰτεῖσθε τή μεσιτεία ἀλλά καί τή βοήθειά του.
Καί ποιός ἀπό ἐμᾶς μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό βοήθεια καί προστασία; Ποιός ἄνθρωπος, καί ἰδιαιτέρως ποιός σύγχρονος ἄνθρωπος, δέν χρειάζεται ἕναν ἰσχυρό προστάτη καί ἕναν φιλάνθρωπο βοηθό γιά νά ἀνταπεξέλθει στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς του, γιά νά μπορέσει νά ἀποφύγει τίς συμπληγάδες τοῦ κόσμου καί τῶν προβλημάτων του, γιά νά μπορέσει νά μήν πέσει στίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, ἀλλά καί νά μήν ἀπογοητευθεῖ καί νά μήν ἀπελπισθεῖ ἀπό ὅλα ὅσα συμβαίνουν στήν ἐποχή μας, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος πίστευε ὅτι ἦταν ἰσχυρός, ὅτι εἶχε διευθετήσει προβλήματα τοῦ παρελθόντος, ὅτι εἶχε σύμμαχό του τήν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καί τήν ἐξέλιξη τῆς τεχνολογίας, καί τώρα διαπιστώνει ὅτι διαψεύδεται. Διαπιστώνει ὅτι βρίσκεται ἐνώπιον ἀσθενειῶν καί πολέμων καί κρίσεων καί ἀντιπαλοτήτων, ἀδύναμος νά ἀντιδράσει. Καί αἰσθάνεται ἀνασφαλής καί ἀβοήθητος καί δέν γνωρίζει ποῦ νά καταφύγει γιά νά προστατευθεῖ.
Ἀκριβῶς ὅμως στίς δύσκολες αὐτές στιγμές πού μπορεῖ νά ἀντιμετωπίζει ὁ καθένας μας, ἀλλά καί στίς δύσκολες στιγμές τίς ὁποῖες διέρχεται ἡ κοινωνία μας καί ἡ πατρίδα μας καί ὁ κόσμος ὁλόκληρος, δέν θά πρέπει οὔτε νά ἀπογοητευόμεθα οὔτε νἀ ἀπελπιζόμεθα οὔτε καί νά παραμένουμε ἀδρανεῖς. Ἐμεῖς, πού πιστεύουμε στόν Χριστό, πού ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη καί στήν πρόνοιά του, ἀκόμη καί ὅταν αἰσθανόμεθα, σάν τόν παράλυτο τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ὅτι «ἄνθρωπον οὐκ ἔχομεν», δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἰσχύει καί γιά μᾶς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πρός τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο· «ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται». Δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε προστάτες καί πρεσβευτές στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ τούς ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο μεσιτεύουν γιά μᾶς, ἀλλά μᾶς μεταφέρουν διά τῶν ἱερῶν τους λειψάνων καί τῶν θαυματουργῶν τους εἰκόνων τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Καί εἶστε εὐτυχεῖς καί μακάριοι ἰδιαιτέρως ἐσεῖς, διότι ἔχετε ὡς προστάτη καί πολιοῦχο σας ἕναν τόσο θαυματουργό ἅγιο, ὅπως ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος, καί εἴμαστε εὐτυχεῖς καί εὐγνώμονες καί ἐμεῖς πού εἴχαμε τήν εὐλογία νά ἑορτάσουμε καί νά συμπανηγυρίσουμε τή μνήμη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ καί θαυματουργοῦ ἱεράρχου στήν πόλη σας, ἡ ὁποία εὑρίσκεται ὑπό τή σκέπη καί τήν προστασία του.
Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα γιά μία ἀκόμη φορά νά εὐχαριστήσω ἀπό καρδίας, καί ἐκ μέρους τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γεωργίου, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη σας καί προσφιλῆ ἐν Χριστῷ ἀδελφό κ. Δαβίδ, τόν ὁποῖο γνωρίζω καί μέ τόν ὁποῖο συνδέομαι ἀπό τά χρόνια τῆς κοινῆς μας διακονίας στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης καί ὄχι μόνο, ἀλλά ἀπό τότε πού ἦταν λαϊκός καί ἐγώ διακονοῦσα στή Μ. Βρετανία, γιά τήν πρόσκλησή του καί τήν εὐκαιρία πού μᾶς προσέφερε νά συλλειτουργήσουμε καί νά τιμήσουμε ἀπό κοινοῦ τόν ἅγιο Ἀχίλλιο, καί νά εὐχηθῶ ταπεινῶς ὁ Θεός διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου πολιούχου τῆς εὐλογημένης αὐτῆς πόλεως νά ἐνισχύει τόν ποιμενάρχη σας καί νά εὐλογεῖ τή θεοφιλῆ ποιμαντορία του στήν θεόσωστη αὐτή ἐπαρχία, ἀλλά καί νά προστατεύει καί νά διαφυλάσσει ὅλους σας μέ τή χάρη του.
Ἐπιτρέψατέ μου, Σεβασμιώτατε Ἅγιε Γρεβενῶν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς θείας Λειτουργίας, νά σᾶς ὑπενθυμίσω ἕνα ἱστορικό ἀλλά καί θαυμαστό γεγονός σχετικό μέ τά χαριτόβρυτα λείψανα τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου, τοῦ πολιούχου τῶν Γρεβενῶν, ἀπό τήν ἐποχή πού καί οἱ δύο μας διακονούσαμε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.
Ἦταν ἡ ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ ἀείμνηστος καθηγητής τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς Νικόλαος Μουτσόπουλος ἀνεκάλυψε, κατά τήν ἀνασκαφή τῆς Βασιλικῆς τῶν Πρεσπῶν, τά ἱερά λείψανα τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου. Μετά τήν ἀνακάλυψη ὁ καθηγητής τά παρέδωσε πρός φύλαξη στή γυναικεία Ἱερά Μονή τῆς Ὁρμύλιας στή Χαλκιδική, χωρίς ὅμως νά ἀποκαλύψει στίς μοναχές γιά ποιόν ἅγιο ἐπρόκειτο.
Τό πρωί τῆς 15ης Μαΐου, ὅταν οἱ μοναχές σηκώθηκαν γιά τήν πρωινή Ἀκολουθία, διαπίστωσαν ἔκπληκτες ὅτι εὐωδίαζε ὁλόκληρο τό μοναστήρι ἀπό τήν εὐωδία πού ἀνέδιδαν τά ἱερά αὐτά λείψανα. Παρά τό ἀκατάλληλο τῆς ὥρας τηλεφώνησαν ἀμέσως τόν ἀείμνηστο καθηγητή καί τόν ρώτησαν ποιοῦ Ἁγίου εἶναι τά λείψανα, τά ὁποῖα τούς εἶχε παραδώσει καί τά ὁποῖα ἀνέδιδαν αὐτή τήν ἄρρητη εὐωδία. Ἐκεῖνος τότε τούς ἀπεκάλυψε ὅτι ἦταν τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου, ὁ ὁποῖος εὐωδίαζε κατά τήν ἡμέρα ἀκριβῶς τῆς ἑορτῆς του.
Στή συνέχεια τά ἱερά λείψανα μετεφέρθησαν στή Θεσσαλονίκη καί παρέμειναν προσωρινά, ὅπως γνωρίζετε καί σεῖς, στό Ἐπισκοπεῖο, καί ἀργότερα εἶχα καί ἐγώ προσωπικά τήν εὐλογία νά συνοδεύσω τόν ἀείμνηστο Γέροντά μας, τόν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Χρυσοφάκη, μαζί μέ τόν ἀείμνηστο καθηγητή μας Ἰωάννη Φουντούλη ἀλλά καί τόν καθηγητή Μουτσόπουλο, κατά τή μεταφορά καί παράδοση τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου στήν Ἱερά Μητρόπολη Λαρίσης, ὅπου τά ὑπεδέχθη ὁ ἀείμνηστος ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ καί ὅλη ἡ Ἱερά Σύνοδος, καί φυλάσσονται μέχρι σήμερα.
Τά λέγω αὐτά εἰς ἀνάμνηση τῆς κοινῆς μας σχέσεως μέ τόν ἑορταζόμενο πολιοῦχο σας, τόν ἅγιο Ἀχίλλιο ἀπό τήν περίοδο τῆς διακονίας μας στή Θεσσαλονίκη καί παρακαλῶ τόν ἅγιο νά προστατεύει καί σᾶς καί τό εὐσεβές ποίμνιό σας.