Παρέστησαν, επίσης, αρκετοί Αρχιερείς, υπουργοί, βουλευτές, η Πρέσβης Καλής Θελήσεως της Unesco κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, Πρέσβεις, Πρόεδροι και Διοικητές Οργανισμών, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, τοπικών φορέων και συλλόγων, κληρικοί και λαϊκοί.
Η επίσημη υποδοχή πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Πάρκου, όπου υποδέχθηκαν τον νέο Ποιμενάρχη τους ο Δήμαρχος κ. Ευθύμιος Καραϊσκος, οι τοπικές αρχές, κλήρος και φορείς της Λαμίας.
Στη συνέχεια με πομπή και την συνοδεία στρατιωτικού αγήματος και της φιλαρμονικής κατευθύνθηκαν στον Μητροπολιτικό Ναό, όπου ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος ανέγνωσε την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου και το Προεδρικό Διάταγμα κι αμέσως μετά τελέσθηκε η ενθρόνιση.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, ως Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Φθιώτιδος καλωσόρισε τον νέο Ποιμενάρχη κι αμέσως μετά χαιρετισμό απηύθυνε ο υπ. Οικονομικών κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης. Στη συνέχεια χαιρετισμό απηύθυναν η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως, ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος κ. Φάνης Σπανός, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Πρωτοπρ. Νεόφυτος Ραφαηλίδης, ως εκπρόσωπος του Κλήρου
Στον επιβατήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι δεν επιθυμεί να είναι λόγος προγραμματικός ούτε λόγος καταστατικός ούτε προτίθεται να χαράξει οιασδήποτε μορφής γραμμές και στοχεύσεις ούτε να αναπτύξει θεολογική πραγματεία τονίζοντας πως «αυτός ο λόγος σήμερα είναι λόγος καρδιάς. Κατάθεση καρδιάς. Δημόσια εξομολόγηση».
Απευθυνόμενος προς τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά και όλους τους παρευρισκόμενους τους κάλεσε να ανοίξουν την καρδιά τους «γιατί σε αυτήν προσβλέπω, αυτήν επιποθώ, σε αυτήν θέλω να μιλήσω σήμερα. Σε αυτήν άλλωστε πρόκειται να ιερουργώ τον λόγον της αληθείας, το ευαγγέλιον της δικαιοσύνης, το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας.
Ανοίξτε την καρδιά σας, αγαπημένα μου παιδιά της Φθιωτικής γης. Απευθύνομαι σε όλους σας, διότι σας μιλάει σήμερα όχι διάνοια μήτε η σκέψη ούτε οι ρομαντικοί οραματισμοί του νέου επισκόπου και μητροπολίτου σας, αλλά σας μιλάει η καρδιά μου. Και μέσα στην καρδιά μου είστε ήδη και θα είστε για πάντα όλοι σας. Κι εσείς που είστε παρόντες σήμερα και όσοι είστε απόντες. Όλοι ανεξαιρέτως, οποιασδήποτε προελεύσεως, οποιαδήποτε υπαρξιακής τοποθετήσεως, οποιασδήποτε ιδιαιτερότητας, εφόσον αναπνέετε το οξυγόνο και βαδίζετε στην γη και ατενίζετε τον ουρανό μέσα στα κανονικά όρια, «εν ορίοις», της τοπικής μας Εκκλησίας της Φθιώτιδος είστε όλοι σας μέσα στην αγκαλιά της καρδιάς μου. Είτε μετέχετε ενεργά στην μυστηριακή ζωή της εκκλησίας μας είτε όχι. Στην καρδιά μου μέσα ήδη είστε και για πάντα θα είστε. Είτε αισθάνεστε την εκκλησία μας στοργική και τρυφερή μητέρα είτε όχι ακόμη. Πάλι στην καρδιά μου μέσα ήδη είστε και για πάντα θα είστε. Είτε έχετε προσέλθει νηπιόθεν στο Άγιο Βάπτισμα της Εκκλησίας μας ή είστε ακόμη κατηχούμενα μέλη της Εκκλησίας μας. Πάλι στην καρδιά μου μέσα ήδη είστε και για πάντα θα είστε. Είτε αποδέχεσθε την πρόταση ζωής που κομίζει η Εκκλησία μας είτε βρίσκεστε σε αναζήτηση νοήματος σε άλλα μονοπάτια. Και πάλι στην καρδιά μου μέσα ήδη είστε και για πάντα θα είστε. Και αν ακόμη αμφισβητείτε τα πάντα, και αν ακόμη αρνείσθε να δεχθείτε το οτιδήποτε, και αν ακόμη αισθάνεστε απογοήτευση από όλους και όλα, και αν ακόμη θέλετε να γκρεμίσετε και να ανατρέψετε τα πάντα, η θέση σας μέσα στην καρδιά μου είναι και θα είναι όχι απλώς δεδομένη, αλλά τολμώ να πω και σκανδαλιστικά προνομιακή. Δεν έρχομαι στη ζωή σας για να είμαι ένα άψυχο και άσαρκο σύμβολο μιας θεσμικής εξουσίας, που μέσα από τις διατυπώσεις μιας εξωτερικής εθιμοτυπίας ή τυπικής τελετουργίας θα επιβάλλομαι στανικά στον ορίζοντα της ζωής σας. Έρχομαι για να διακονήσω το είναι σας ως πατέρας και ποιμένας της καρδιάς σας. «Ου γαρ ήλθον διακονήθηναι, αλλά διακονήσαι». Δεν ήλθα για να με διακονήσετε, αλλά για να σας διακονήσω. Θέλω να είμαι ο δεσπότης της καρδιάς σας, ο επίσκοπος και μητροπολίτης της καρδιάς σας, όπως υπήρξα και σε άλλες επάλξεις της μέχρι τώρα εκκλησιαστικής μου διακονίας, ο Συμεών της καρδιάς των αδελφών μου».
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος θέλησε, επίσης, να εξομολογηθεί, όπως είπε, ενώπιον εκκλησίας ότι «δε με ενδιαφέρουν ούτε πλειονοψηφίες ούτε μειονοψηφίες. Με ενδιαφέρουν οι πάντες. Ο κάθε ένας, η κάθε μία και όλοι μαζί. Από το θυσιαστήριο της καρδιάς μου δεν θα λείπει κανένας, διότι κανένας δεν απουσιάζει και δεν θα απουσιάζει από το Ιερό Θυσιαστήριο, από την Αγία Τράπεζα» σημειώνοντας πως «έρχομαι για τους πτωχούς, τους αδύνατους, τους πονεμένους, τους θλιμμένους, τους καταφρονεμένους αυτού του κόσμου». Συμπλήρωσε, ακόμη, ότι «έρχομαι διατιθεμένος να υποστώ δοκιμασίες, ύβρεις, λοιδορίες, συκοφαντίες ακόμη και διωγμούς για την αγάπη σας».
Σε άλλο σημείο του λόγου του ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος ανέφερε ότι «δεν θα σας ζητήσω να έρθετε εσείς σε εμένα, αλλά από σήμερα ξεκινώ και έρχομαι εγώ σε σας. Πόρτα πόρτα, σπίτι σπίτι, στις πόλεις και στα χωριά μας, παντού, στους δρόμους, στα σχολεία, στα γήπεδα, στις πλατείες, στα καφενεία, στα χωράφια, στις στάνες, στα εργοστάσια, σπιθαμή προς σπιθαμή θα οργώσω τη μητρόπολή μας» συμπληρώνοντας πως «ως συμβολική έκφραση αυτής της διαθέσεως μου και των προθέσεων μου σας ανακοινώνω ότι την προσεχή Κυριακή, στις 24 Νοεμβρίου, την πρώτη μου Κυριακή μετά την ενθρονιστήρια μου αυριανή Θεία Λειτουργία, θα τελέσω την πρώτη μου κυριακάτικη Θεία Λειτουργία σε ένα από τα μικρά ορεινά χωριά της Μητροπόλεως μας. Θα λειτουργήσω στο Νικολίτσι της ορεινής Δυτικής Φθιώτιδας στο Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου, στο χωριό που απέχει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από την έδρα της Μητροπόλεως μας και που αυτήν την ώρα έχει μονάχα ένα κάτοικο. Γι’ αυτόν τον ένα, για τον κάθε ένα, γι’ αυτόν τον φύλακα του χωριού και για τον κάθε θεματοφύλακά της ιστορίας του τόπου μας θα λειτουργήσω εκεί την επόμενη Κυριακή. Να τον ευλογήσω, να τον ασπασθώ και να του πω και να του φανερώσω ότι η Εκκλησία μας είναι η μάνα όλων και ότι ο επίσκοπός του είναι γι΄ αυτόν πατέρας, αδελφός, φίλος, οικείος.
Έρχομαι λοιπόν για να χτυπήσω τις πόρτες των καρδιών όλων σας. Ανοίξτε μου! Δεν έρχομαι να εισβάλλω με βία. Έρχομαι για να σας γνωρίσω, έρχομαι για να μου δώσετε τα ονόματα σας, τόσο για τα επίγεια βιβλία των αρχιερατικών μου προσευχών όσο και για τα ουράνια βιβλία της Βασιλείας των εσχάτων, έρχομαι για να σας ακούσω, για να μοιραστείτε μαζί μου τις χαρές και τις λύπες σας , για να χαρούμε μαζί και να κλάψουμε μαζί, «χαίρειν μετά χαιρόντων και κλαίειν μετά των κλαιόντων»».
Αισθάνθηκε, άλλωστε, την ανάγκη να διαβεβαιώσει τους πιστούς ότι «για μένα δεν υπάρχουν χρώματα και αποχρώσεις. Το δικό μου χρώμα είναι ένα και μοναδικό: το χρώμα της Φθιώτιδος. Και η δημοκρατική ετυμηγορία των πολιτών της Φθιώτιδος, στην διαμόρφωση της οποίας δεν πρόκειται ουδέποτε να αναμειχθώ καταχρώμενος της θέσεως μου, θα απολαμβάνει πάντα της τιμής και του σεβασμού μου».
Υπογράμμισε, εξάλλου, ότι «κατασπάζομαι με αγάπη όλο μα όλο τον ευλογημένο λαό μας. Τον ευλογημένο λαό της Φθιώτιδας, τα άξια τέκνα της ένδοξης Ρούμελης. Δοξάζω και ευγνωμονώ τον Θεό, που εμπιστεύεται στα χέρια μου ένα λαό εργατικό και δραστήριο, ευσεβή και τίμιο, αυθεντικό και γνήσιο, παραδοσιακό και συνάμα φιλοπρόοδο, ένα λαό φιλόπατρη, πολιτισμένο, ευγενή, φιλόξενο και ανοιχτό. Σας κατασπάζομαι όλους, μικρούς και μεγάλους, νέους και γέροντες, μικρά παιδιά και ηλικιωμένους. Σας ευλογώ και σας κατασπάζομαι όλους. Απευθύνω όμως σήμερα και ένα ειδικό προσκλητήριο, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους, στην ευλογημένη νεολαία μας, αλλά και σε κάθε ανήσυχο άνθρωπο που θέλει να ενεργοποιήσει τις δυνατότητες του, τα τάλαντα του, τα χαρίσματα του, τον έστω και ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του στο έργο της Εκκλησίας μας. Καλώ σε δημιουργικό διάλογο όλη την κοινωνία, γιατί μονάχα με τον ειλικρινή διάλογο, με την αμοιβαία κατανόηση και με το τίμιο άνοιγμα του ενός προς τον άλλο μπορούμε να κάνουμε πολλά για την αγάπη του Χριστού και για την αγάπη των αδελφών μας. Ελάτε να δημιουργήσουμε μαζί ένα κίνημα εθελοντισμού, αγάπης και προσφοράς. Να βάλουμε όλοι μπροστά τα ουσιώδη, που μας ενώνουν, και να αφήσουμε στην άκρη αυτά τα αναλώσιμα, τα φθαρτά και τα μάταια, που μας διαιρούν και μας χωρίζουν. Η τοπική μας Εκκλησία και ο επίσκοπος σας θα είναι το ορατό σημείο της ενότητας, η νησίδα συνάντησης κάθε ετερότητας».
Αποστολή για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης