Λαμπρό συλλείτουργο για την Σύναξη Πάντων των εν Τρίκκη Αγίων (ΦΩΤΟ)

Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Τρικάλων πολυαρχιερατικό συλλείτουργο με την ευκαιρία της εορτής της Συνάξεως Πάντων των εν Τρίκκη Αγίων.

Προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπναίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο, ενώ συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων και Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος στο τέλος της θείας Λειτουργίας προσεφώνησε τους Αρχειερείς.

Η προσφώνηση του Σεβ. Μητροπολίτου Τρίκκης

Σε πάνδημο εορτασμό συνήγαγε όλους μας στην αγιοτόκο πόλη μας η ιερά σύναξη των αγίων της τέκνων. Τούτη η χαρά και η ευλογία συμπαρασύρει πανηγυρικώς άπαντα τον φιλάγιο λαό της πόλεως αυτής αλλά και της χώρας μας ολοκλήρου, καθώς σήμερα προσέτρεξαν, ως άγγελοι πλησίον μας άγιοι αρχιερείς και ποιμένες, ορμώμενοι μετά θείου ζήλου προς συνεορτασμό εν κοινή συνάξει του αγίων εφόρων και προστατών της Πόλέως μας.

Η σημερινή πανήγυρις αποτελεί σημείον και μαρτυρία της πιστότητος του ευσεβούς λαού μας προς τις καθαγιασμένες παραδόσεις της Εκκλησίας του, που προέρχονται από αιώνων πολλών. Η ενότης του Εκκλησιαστικού σώματος δηλώνεται διαρκώς και αθορύβως στην κοινή λατρεία των χριστιανών, όταν σε κάθε πνευματική αφορμή συγκεντρώνονται οι χριστιανοί επί το αυτό αναπέμποντες ευχές και ικεσίες προς τον φιλάνθρωπο Θεό και τους αγίους Του.

Όπως σήμερα εδώ στον τόπο αυτό κλήρος, άρχοντες και ο λαός τελούμε την σύναξη των αγίων μας. Δηλώνουμε δηλαδή την εκκλησιαστική μας ενότητα, γινόμαστε σύναξη ιερά εξ αφορμής της σημερινής εορτής. Είναι καθήκον του επισκόπου να προκαλεί τακτικότατα πνευματικές αφορμές συνάξεως των χριστιανών γύρω του. Με τον τρόπο αυτό φανερώνεται ανεπιτηδεύτως η Εκκλησία.

Έχοντας ως πνευματικό γνώμονα τούτη τη βασική εκκλησιαστική αρχή η τοπική μας Εκκλησία, όπως και κάθε άλλη ανά την οικουμένη, όρισε καθ’έκαστον έτος την πρώτη Κυριακή του μηνός Οκτωβρίου να εορτάζει τους Αγίους της. Και να λοιπόν σήμερα πέριξ των ιερών λειψάνων των αγίων μας όλος ο λαός, όλη η τοπική Εκκλησία.

Δεν νεωτερίζουμε, αλλά πιστά ακολουθούμε τις πατροπαράδοτες λατρευτικές συνήθειες των προγόνων μας, των αγίων πατέρων της Εκκλησίας μας. Πολλοί προσπαθούν να τις καταργήσουν, ως τάχα εκφραστές μιας όψιμης αγωνίας περί της θρησκείας, δήθεν για το καλό του λαού μας και των παιδιών του.

Δεν γνωρίζουν όμως, και ίσως σκόπιμα, ότι η πράξη της Εκκλησίας είναι δοκιμασμένη από χιλιάδων ετών στο καμίνι της ζωής. Η αέναη μαρτυρία του λαού μας με την συμμετοχή του στην ζωή της Εκκλησίας πιστοποιεί την γνησιότητα του ταπεινού ήθους της Εκκλησίας.

Τούτο το ήθος πηγάζει από τον ίδιο τον Κύριό μας και τους αγίους Του, προς τους οποίους απονέμουμε και την λατρείαν και την τιμήν αντιστοίχως. Αυτή την ιερή στιγμή, θα ήθελα να ευχαριστήσω, εκ μέσης καρδίας τους αγίους αρχιερείς, οι οποίοι συμμετέχουν σε τούτη την λαμπρά πανήγυρη και ανταποκρίθηκαν ευγενώς στο κάλεσμά μας, αποδεινκύοντας προδήλως την αγάπη τους προς τους αγίους της πίστεώς μας.

Τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Βεροίας κ.Παντελεήμονα ὅστις πηδαλιουχεῖ αποστολική και ἱστορική Μητρόπολιν. Πολυτάλαντος Ιεράρχης. Από ενωρίς η Εκκλησία αναγνωρίζοντας τα ποικίλα χαρίσματά του, τον διόρισε σε καίριες θέσεις υψηλής διοικητικής ευθύνης, ως αὐτής του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και εν τέλει Επίσκοπον και Μητροπολίτην της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας.

Εργάτης ακάματος του Ευαγγελικού λόγου, λέγων και γράφων μετά παρρησίας την αλήθειαν, μη φοβούμενος προ ουδενός, ένεκα της αληθείας του Χριστού.

Δεν φείδεται κόπων και υδρώτων προς υπηρεσίαν των αδυνάτων αδελφών καθώς και διά τον πνευματικόν καταρτισμόν του εμπιστευθέντος υπό της Εκκλησίας ποιμνίου του. Μέσα σε αυτήν την πνευματική αγαλλίαση και λειτουργική σύναξη προβάλει αξιοθαύμαστη και αξιομίμητη η παρουσία του λίαν αγαπητού μας αδελφού και συλλειτουργού Μητροπολίτου Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης κ.Πλάτωνος.

Είναι Ιεράρχης που διακρίνεται για τον σεβασμό στην Λειτουργική Ζωή, στην Εκκλησιαστική Παράδοση και Ιστορία, κάτι το οποίο γευθήκαμε ήδη από την πρώτη μέρα της εγκατάστασής του στην Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά.

Παρέλαβε πλούσια πνευματική κληρονομιά από τον αείμνηστο πολυσέβαστό μας Γέροντα Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρό Ιωάννη, την οποία διαπιστώνουμε ότι αγωνίζεται αόκνως να συντηρήσει και να αυξήσει με ικανά στελέχη και διακεκριμένα για την φροντίδα των Εκκλησιαστικών Πραγμάτων πρόσωπα. Είναι ευρυμαθής, φιλόκαλος και φιλάρετος και αυτό το διαπιστώνει σύντομα κανείς από την προσωπική επιμέλεια και φροντίδα που δείχνει για τον καλλωπισμό της Ιεράς Μητροπόλεως και των Ιερών Ναών.

Επίσης ευχαριστούμε τον καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Δουσίκου Γέροντα Βησσαρίωνα για την μεταφορά της Κάρας του Αγίου Βησσαρίωνος. Θερμές ευχαριστίες απευθύνω προς τους άρχοντες του τόπου μας και όλους όσους διακονούν ή υπηρετούν την τοπική μας κοινωνία. Οφείλω ιδιαιτέρως να τους επαινέσω, όχι μόνον για την αφοσίωσή τους στο καθήκον στις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η πατρίδα μας αλλά και για την στήριξη της τοπικής μας Εκκλησίας και την εν γένει συμπαράστασή τους σε κάθε κοινωνική και ποιμαντική δράση Της.

Τις μέγιστες των ευχαριστιών μου όμως εκφράζω με ιδιαίτερη ικανοποίηση και ανεκλάλητη χαρά προς τους Ιερείς μας τους Ιεροψάλτες και εσάς τον φιλάγιο Λαό του Θεού. Η παρουσία όλων σας γύρω από τα ιερά Λείψανα και την Ιερή Εικόνα των Αγίων μας, των δικών μας αγίων, αποδεικνύουν και διακηρύσσουν την αγάπη σας για τους αγίους της Εκκλησίας μας, ιδιαίτερα δε για τους συντοπίτας αγίους μας που κατευθύνουν και σήμερα όλους μας, όταν παρακλητικά τους το ζητούμε.

Η παρουσία τους ανάμεσά μας είναι μαρτυρημένη και πανθομολογουμένη. Έχομεν την ανάγκη της προστασίας και της προσευχής των Αγίων μας, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες που βιώνουν οι περισσότεροι των συνανθρώπων μας, ώστε με ακατανίκητο θάρρος να ανταπεξέλθουμε «τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα».

Σεβασμιώτατε άγιε Βεροίας , σας παρακαλώ θερμώς την ιερή αυτή στιγμή, εκ του περισσεύματος της αγαπώσης καρδίας σας, καθώς είμαστε άπαντες, κύκλωθεν κύκλω περί των αγίων Λειψάνων, να απευθύνεται προς τον διψώντα λαό, θείον λόγο πανηγυρικόν, εγκωμιαστικόν αλλά και σύγχρονο προς τις πνευματικές ανάγκες του, καθώς εσείς γνωρίζετε από την πολύπειρο ποιμαντική εμπειρία σας.

Η ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας.

«Χαῖρε Ἐκκλησία Τρίκκης φαιδρῶς, ἔχουσα προστάτας καί πρός Κύριον πρεσβευτάς, πληθύν Ἁγί­ων, Ποιμένων καί Μαρτύρων».

Ἐάν κάθε μνήμη καί κάθε ἑορτή ἑνός ἁγίου ἀποτελεῖ τόσο γιά τήν ἐπί γῆς στρατευομένη ὅσο καί γιά τήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσα Ἐκ­κλησία τοῦ Χριστοῦ ἀφορμή ἀνεκ­φράστου χαρᾶς καί ἀνεκλαλήτου ἀγαλλιάσεως, ἡ ἡμέρα τῆς Συνά­ξεως πάντων τῶν ἁγίων, τῶν ἐν ἀσκήσει, μαρτυρίῳ ἤ ὁσίῳ βίῳ δια­λαμψάντων καί τῷ Θεῷ εὐαρεστη­σάντων μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ ἡμέρα λαμπρά καί πανευ­φρόσυνο, ἡ ὁποία ὄχι μόνο πληροῖ τήν ψυχή καί τήν καρδία τῶν τι­μώ­ντων αὐτούς εὐλαβῶν χριστια­νῶν, ἀλλά καί ἀνυψοῖ αὐτούς ἐπ᾽ ὀλίγον ἀπό τῆς γῆς εἰς τόν οὐρανό καί τούς καθιστᾶ ὄντως συμπολί­τες τῶν ἁγίων καί οἰκείους τοῦ Θεοῦ, συμπανηγυριστές τῶν ἀγγέ­λων καί μετόχους τῆς θείας εὐφρο­σύνης τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ.

Αὐτῆς τῆς οὐρανίου εὐφροσύνης καί τῆς ὑπερκοσμίου ἀγαλλιάσεως ἀξιωθήκαμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς σήμερα κοινωνοί, καί συγχρόνως συμ­μέτοχοι τῆς χαρᾶς τῶν εὐσε­βῶν καί φιλαγίων Τρικκαίων, ὅλων ὑμῶν, τοῦ εὐαγοῦς κλήρου καί τοῦ φιλοθέου λαοῦ τῆς πόλεως καί τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπό­λεως Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύ­λης, οἱ ὁποῖοι κατά χρέος ἀποδίδε­τε τό δίκαιο ὄφλημα τῆς εὐχαρι­στίας καί τῆς εὐγνωμοσύνης σας στόν ἱερό σύλλογο τῶν ἁγίων προ­στα­τῶν σας καί τῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τῆς Μεγαλωσύνης τοῦ Κυρίου διηνεκῶς πρεσβευόντων ἁγίων τῆς τοπικῆς σας Ἐκκλησίας.

Γι᾽ αὐτό καί αἰσθάνομαι βαθυτάτη τήν ἀνάγκη νά ἐκφράσω καί ἐκ προσώπου τοῦ συνιερουργοῦντος καί συμπανηγυρίζοντος Σεβασμιω­τάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λη­­τῆς καί Ρεντίνης κυρίου Πλά­τωνος, τήν ὁλοκάρδιο εὐχαριστία καί εὐγνωμοσύνη μας πρός τόν προσφιλῆ καί ἀγαπητό ἐν Κυρίῳ, τόν εὐλαβέστατο καί ἀκούραστο Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη σας, τόν Μητροπολίτη Τρίκκης, Γαρδι­κίου καί Πύλης, κύριο Χρυσό­στομο, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο μᾶς προ­σεκάλεσε φιλαδέλφως νά συνεορ­τά­σουμε καί νά συμπανηγυρίσουμε μαζί του καί μαζί μέ τό εὐλογημένο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς του Μητρο­πό­λεως, τόν ἱερό κλῆρο καί τούς πι­στούς ἄρχοντες τή Σύναξη πάντων τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων, ἀλλά καί τιμητικῶς μᾶς παρεχώρησε τή θέση του κατά τίς ἑόρτιες αὐτές λα­τρευτικές συνάξεις καί ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν ἁγίων.

Πρός αὐτούς, τούς διά τῆς πίστε­ως, τῆς ἀσκήσεως, τοῦ μαρτυρίου καί τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας οἰκει­ω­θέντες τό καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἱεράρ­χες, ὁσίους, ἀσκητές καί νεομάρ­τυρες, τούς συγκροτοῦντες τόν ἱερό σύλλογο τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων καί ἀποτελούντων τήν «θείαν παρεμβολήν» στήν πόλη αὐτή, ἀπο­δίδουμε ἐκ βάθους καρδίας τήν ὀφειλόμενη εὐχαριστία, διότι ἡ Σύναξή τους προσφέρει καί σέ μᾶς ἀφορμή ἐνθέου συνάξεως ἀλλά καί πνευματικῆς ἀνασυντάξεως.

Διότι τί ἄλλο εἶναι κατ᾽ οὐσίαν οἱ ἑορτές τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας παρά ἀφορμές καί εὐκαιρίες νά ἀναθεωρήσουμε, κατά τόν πρωτο­κορυφαῖο καί οὐρανοβάμονα ἀπό­στολο Παῦλο, «τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» τους, ἀλλά καί νά ἀναθεωρήσουμε τήν ἔκβαση καί τῆς δικῆς μας ζωῆς, γιά νά ἐξετά­σουμε σέ τί ὑστεροῦμε ἀπό τή δική τους ζωή, ποιές εἶναι οἱ ἐλλείψεις μας, τί ἄλλο θά μπορούσαμε καί θά ἔπρεπε νά κάνουμε, ὥστε νά ἐπιτύ­χου­με καί ἐμεῖς τόν στόχο, τόν ὁποῖο ἐπέτυχαν καί ἐκεῖνοι, ὥστε νά τρέξουμε τόν προκείμενο ἀγώ­να τῆς ζωῆς μας, ὄχι εἰκῆ καί ὡς ἔτυχε, ἀλλά ἀγωνιζόμενοι νομί­μως καί «ἀφορῶντες» διαρκῶς «εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».

Καί εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖα καί ἀπαραίτητα καί τά δύο αὐτά στοι­χεῖα, ὁ ἀγώνας δηλαδή σύμφωνα μέ τούς κανόνες, τούς ὁποίους ἔχει θεσπίσει ὁ ἀγωνοθέτης καί ἀθλο­θέτης Θεός, ἀλλά καί ἡ προσήλωσή μας στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ μας, προ­κει­μένου νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς τόν κοινό στόχο ὅλων τῶν πιστῶν, δηλαδή τήν ἁγιότητα, καί τήν ἕνω­σή μας μέ τόν Χριστό, τόν ὁποῖο ἐπέτυχαν καί οἱ ἐν Τρίκκῃ διαλάμ­ψα­ντες καί τιμώμενοι σήμερα ἅγιοι.

Ἄλλωστε οἱ δεκαέξι ἅγιοι προ­στά­τες σας, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν σέ διαφορετικές χρονικές περιόδους καί ὑπό διαφορετικές συνθῆκες, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν οὔτε κοινή κατα­γωγή οὔτε ὁμοιότητες στήν προ­σω­πικότητα καί τόν χαρακτήρα, τήν παιδεία καί τή μόρφωση, τό ἐπάγγελμα καί τήν ἐπίγεια δια­δρομή, ἀποτελοῦν ἀδιαμφισβή­τ­ητη ἀπόδειξη ὅτι ἡ ἁγιότητα, τήν ὁποία ἐπέτυχαν, δέν εἶναι κλήση καί προνόμιο ὀλίγων μόνον ἤ ἐκλε­κτῶν, ἀλλά εἶναι χάρις Θεοῦ, ἡ ὁποία κατακτᾶται διά τοῦ ἀγῶ­νος καί τῆς προσπαθείας τοῦ πι­στοῦ, καί ἐκ παραλλήλου διά τῆς συνεχοῦς ἐκζητήσεώς της ἀπό τόν δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ Κύριο.

Διότι δέν θά εἶχε νόημα ἡ τιμή τῶν ἁγίων, ἐάν οἱ ἀγῶνες καί τά πνευματικά τους κατορθώματα, οἱ κόποι καί τά μαρτύριά τους, τά πο­λυώδυνα βάσανα τά ὁποῖα ὑπέστη­σαν καί ὑπέμειναν, ἦταν ἁπλῶς ἕνα μουσειακό εἶδος, ἦταν κάτι τό ὁποῖο θά μπορούσαμε μόνο νά θαυ­μάζουμε, ἀλλά δέν θά μπορούσαμε νά μιμηθοῦμε καί νά οἰκειοποιη­θοῦμε. Τότε θά ἀρκοῦσε νά τούς τιμούσαμε ἐφάπαξ καί δέν θά ὑπῆρ­χε λόγος νά τούς ἑορτάζουμε καί νά τούς γεραίρουμε ἐτησίως «ὕμνοις καί ᾠδαῖς», οὔτε νά μνη­μονεύουμε τούς λόγους καί τά κατορθώματά τους.

Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὅμως οἱ ἅγιοί της δέν εἶναι ἁπλῶς πρόσωπα ἱστορικά, ἥρωες τῆς πί­στεως καί τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι πατέρες καί ἀδελφοί μας, μέλη ἐκλεκτά τῆς ἐν οὐρανοῖς Ἐκκλη­σίας τῶν πρωτοτόκων, μέ τούς ὁποίους ἑνούμεθα στήν προσευχή καί στή θεία λατρεία, τούς ὁποίους ἐπικαλούμεθα καί οἱ ὁποῖοι μᾶς προστατεύουν.

Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπενθυμίζουν ποιός θά πρέπει νά εἶναι ὁ δικός μας καθη­με­ρινός ἀγώνας καί ὁ μόνιμος στό­χος, ἀλλά καί μεσιτεύουν στόν Θεό γιά τήν ἐπιτυχία μας. Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἀντιλαμβάνονται τίς δυ­σκολίες μας, ἀλλά καί αὐτοί οἱ ὁποῖοι μέ τή ζωή τους καί μέ ὅσα ὑπέμειναν γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, παρακινοῦν καί ἐμᾶς νά συνεχίζουμε τόν ἀγώ­να καί νά τηροῦμε τίς προϋπο­θέσεις τίς ὁποῖες προανέφερα. Διότι στόν σύγχρονο κόσμο, στόν ὁποῖο ζοῦμε, ὑπάρχουν ἄνθρωποι «πονηροί καί γόητες», «πλανῶντες καί πλανώμενοι», οἱ ὁποῖοι προσπα­θοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι ἀρκεῖ μία πίστη, ὅπως τήν αἰσθά­νεται ὁ καθένας ἤ ὅπως βολεύει τόν καθένα, καί ὅλα τά ὑπόλοιπα εἶναι ἀσήμαντες λεπτομέρειες ἤ μάταιες τυπολατρεῖες.

Ὅπως ὅμως δέν ὑπάρχει κανένας ἀγώνας καί κανένα ἄθλημα, στό ὁποῖο νά μήν ὑπάρχουν προδια­γρα­φές καί κανόνες, τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.

«Οὐδείς στεφανοῦται, ἐάν μήν νομίμως ἀθλήσῃ», ἐάν δηλαδή δέν ἀγωνισθεῖ μέσα στήν Ἐκκλη­σία μέ ὁδηγό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐκφραζόμενο διά τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων.

Καί ὅπως κάθε ἀθλητής πρέπει νά ἔχει προσηλωμένο τόν νοῦ καί τό βλέμμα του στόν στόχο καί τόν σκοπό του, τό ἴδιο πρέπει νά κά­νουμε καί ἐμεῖς, ἔχοντας ὡς στόχο καί σκοπό τοῦ ἀγῶνος μας Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τόν καθοδηγητή μας, Αὐτόν τοῦ ὁποίου ἡ χάρη μᾶς εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητη γιά νά συνεχίσουμε, Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἀπο­τε­λεῖ ἐγγύηση τῆς σωτηρίας μας, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, χάριν τοῦ ὁποίου καί πάντες οἱ ἐν Τρίκκῃ ἅγιοι ἀγωνίσθηκαν καί ἐμαρτύρησαν καί γιά τήν ἀγάπη του θυσιάσθηκαν ψυχῇ τε καί σώ­μα­τι, ὥστε νά εὐφραίνονται τώρα πλησίον του, ἀπολαμβάνοντας τήν ἀνέκφραστη ἡδονή τῶν θεωρούν­των τό ἄρρητο κάλλος τοῦ θεαν­δρικοῦ του προσώπου.

Αὐτοί ἀποτελοῦν καί γιά σᾶς καί γιά ὅλους μας φωτεινούς ὁδοδεῖ­κτες, σημεῖα ἀναφορᾶς, μεσίτες καί πρεσβευτές, συμπαραστάτες καί βοηθούς στήν πορεία μας γιά τή συνάντησή μας μέ τόν Χριστό.

Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μέ ποικίλους τρό­πους ἐπέτυχαν τόν σκοπό τῆς ζωῆς τους, δίδοντας τή μαρτυρία τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης στόν Χρι­στό, καί οὐράνωσαν τή γῆ τῶν Τρικ­καίων καί οὐρανώνουν καί τίς ψυχές ὅσων «καυχώμενοι ἐν Κυ­ρίῳ» γιά τά πνευματικά τους κα­τορθώματα καί ἐπικαλούμενοι τίς πρεσβεῖες τους, ἀγωνίζονται νά βα­δίσουν στά ἴχνη τους.

Αὐτῶν τίς θεοπειθεῖς πρεσβεῖες καί τή μεσιτεία ἐπικαλοῦμαι ταπει­νά γιά ὅλους σας, ὥστε νά ὁδη­γηθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ στήν ἁγιότητα, στόν μόνο ἀληθινό σκοπό τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρ­ξεως, ἔστω καί ἐάν συχνά τόν ξεχνοῦμε καί τόν λησμονοῦμε μέ­σα στή δίνη τῶν βιοτικῶν μερι­μνῶν καί τόν κυκεώνα τοῦ συγ­χρό­νου κόσμου.

Εὐχαριστώντας γιά μία ἀκόμη φορά τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρ­χη σας, τόν Ἅγιο Τρίκκης, Γαρδι­κίου καί Πύλης κύριο Χρυσόστομο, ἀγαπητό καί πολυφίλητο ἀδελφό, διά τήν εὐγενῆ καί ἀδελφική πρόσκλησή του, εὔχομαι ὁλοκαρ­δίως καί ταπεινῶς οἱ εὐχές καί οἱ πρεσβεῖες πάντων τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων, ὁσίων, πατέρων, μαρτύρων καί νεομαρτύρων, τούς ὁποίους τιμᾶ καί εὐλαβεῖται, νά τόν χαρ­ιτώνουν, νά τόν ἐνισχύουν, νά τόν ἐνδυναμώνουν στή διακονία του, νά τόν σοφίζουν καί νά τόν κρα­τύνουν, ὥστε νά συνεχίσει νά ποι­μαίνει τόν εὐλογημένο λαό τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως θεοφι­λῶς καί θεαρέστως, ὅπως καί μέχρι σήμερα, καί νά ἀποτελεῖ διά τῆς ζωῆς καί διά τῶν λόγων του πρό­τυπο καί γιά τούς ἱερεῖς ἀλλά καί γιά τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς ἐπαρ­χίας του πρός ἁγιασμό καί σωτηρία τῶν ψυχῶν τους ἀλλά καί πρός δόξαν καί ἔπαινον τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ ἐνδοξαζομένου ἐν τοῖς ἁγίοις.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ