Λαμπρός εορτασμός του Αγίου Πνεύματος στο ορεινό Δάσκιο

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού που μεταφέρθηκε από τον ομώνυμο Ιερό Ναό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων συνεχάρη τον προϊστάμενο της ενορίας Αρχιμ. Αμφιλόχιο Πατρίκα για την διακονία του στο ορεινό Δάσκιο, από όπου έλκει και την καταγωγή του, παράλληλα με τα εφημεριακά του καθήκοντα στην ενορία του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος Βεροίας.

Κατά την ομιλία του ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε». Χθές εἴδαμε τό Πανάγιο Πνεῦμα νά κατέρχεται στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ καί νά διαμοιράζεται ὡς πύρινες γλῶσσες στούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἀνέμεναν τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Διδασκάλου τους, γιά τόν Παρά­κλητο πού θά τούς ἔστελνε. Καί σήμερα ἀκοῦμε τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου νά πορευόμεθα στή ζωή μας «ὡς τέκνα φωτός».

Γιατί ὅμως μᾶς καλεῖ νά περιπα­τοῦμε «ὡς τέκνα φωτός»;

Μᾶς καλεῖ, πρωτίστως διότι πιστεύ­ουμε στόν Χριστό καί εἴμα­στε μαθητές του καί μέλη τοῦ μυστικοῦ Σώματός του, τέκνα τῆς Ἐκκλησίας του. Ἐφόσον ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, ἐμεῖς ὡς τέκνα τῆς Ἐκκλησίας του ἔχουμε χρέος νά βαδίζουμε στή ζωή μας ὡς τέκνα φωτός. Νά μήν ὑπάρχει τίποτε σκοτεινό στή ζωή μας, καί ἡ πορεία μας καί τά ἔργα μας νά φω­τίζουν καί τούς ἄλλους ἀνθρώπους καί νά τούς ὁδηγοῦν στόν Χριστό πού εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινόν».

Ὁ δεύτερος λόγος γιά τόν ὁποῖο μᾶς καλεῖ ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στολος νά περιπατοῦμε ὡς τέκνα φωτός, εἶναι γιατί καί ἐμεῖς, ὅπως καί οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε λάβει τό Πανάγιο Πνεῦμα, μέ τή βάπτισή μας καί τό χρίσμα, ἀλλά καί τό λαμβάνουμε μέ τή μετοχή μας στά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, πού μᾶς δίδουν τόν φωτισμό τῆς θείας χάριτος ὥστε νά βαδίζουμε «ὡς τέκνα φωτός», ὅπως μᾶς συ­στή­νει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Τό ἴδιο μᾶς καλεῖ ἐξάλλου νά κάνουμε καί ὁ Χριστός, ὅταν λέγει: «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων». Περι­μένει ἀπό ἐμᾶς νά λάμψει τό φῶς μας ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, γιά νά δοξάσουν τόν οὐράνιο Πατέρα μας, τόν Θεό.

Ὁ Χριστός γνωρίζει βεβαίως ὅτι τό φῶς δέν εἶναι δικό μας. Εἶναι δικό του. Ὅμως ἐμεῖς ἔχουμε τή δυ­νατότητα ἀλλά καί τήν ὑπο­χρέ­ω­ση μιμούμενοι τόν Χριστό νά ἀνα­μεταδίδουμε τό φῶς του στό περιβάλλον μας καί σέ ὅλον τόν κόσμο.

Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, ἀκό­μη καί στίς ἡμέρες μας, ἀκόμη καί στήν πατρίδα μας, ὅπου ὁ ἀπό­στολος Παῦλος καί ἄλλοι ἀπόστο­λοι κήρυξαν τό εὐαγγέλιο τοῦ Χρι­στοῦ πρίν ἀπό εἴκοσι περίπου αἰῶ­νες, πού ζοῦν δυστυχῶς στό σκοτάδι. Καί σέ αὐτούς μποροῦμε νά δείξουμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί νά τούς ὁδη­γή­σουμε σέ αὐτό, ἐάν ἐμεῖς ζοῦ­με σύμφωνα μέ τό θέλημά του, καί ἔτσι ἡ ζωή μας δείχνει στούς ἄλ­λους ἀνθρώπους τόν Χριστό καί τούς παρακινεῖ νά τόν πλησιάσουν.

Αὐτό ἔκανε, ἄλλωστε, καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε σήμερα τό γενέθλιο. Ἦλθε στόν κόσμο μέ θαυμαστό τρό­πο, γιατί οἱ γονεῖς του, ὁ Ζα­χαρίας καί ἡ Ἐλισάβετ, ἦταν ἄτε­κνοι καί ἡλικιωμένοι. Ὁ Θεός ὅμως εἰσάκουσε τήν προσευχή τους καί τούς ἀξίωσε νά ἀποκτή­σουν παιδί καί μάλιστα τό παιδί αὐτό νά γίνει ὁ Πρόδρομος τοῦ Σω­τῆρος Χριστοῦ, αὐτός στόν ὁποῖο ὁ Χριστός θά ἔκλινε τόν αὐχένα, γιά νά τόν βαπτίσει στόν Ἰορδάνη.

Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος εἶχε ἀπό τόν Θεό τήν ἀποστολή νά ἑτοιμάσει «τήν ὁδόν τοῦ Κυρίου», νά προετοιμάσει τούς ἀνθρώπους γιά νά πιστεύσουν καί νά ἀκολου­θήσουν τόν Μεσσία πού θά ἐρχό­ταν.

Ἦταν ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο ὁ Τίμιος Πρόδρομος, γράφει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Ἰω­άννης ὁ Θεολό­γος, ὁ ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Κυ­ρίου μας, γιά νά μαρτυρήσει «περί τοῦ φωτός». Ἦλθε γιά νά δώσει τή μαρτυρία του σχετικά μέ τό φῶς. Γιά νά πεῖ «νά, αὐτός πού βλέπετε, εἶναι ὁ Μεσσίας πού περίμεναν οἱ ἄνθρωποι τόσα χρόνια».

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης τό διευ­κρινίζει, γιά νά μήν ὑπάρχουν παρα­νοήσεις. Δέν ἦταν, γράφει, ἐκεῖνος τό φῶς, «ἀλλά» ἦλθε «ἵνα μαρτυρήσῃ περί τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι᾽ αὐτοῦ». Ἦλθε, λοιπόν, ὁ Τίμιος Πρόδρομος γιά νά μᾶς δείξει μέ τή ζωή του καί μέ τό κήρυγμά του τό φῶς πού ἀκο­λουθοῦσε, τόν Χριστό, καί νά μᾶς ὁδηγήσει στόν Χριστό. Καί αὐτό ἔκανε ὁ Τίμιος Πρόδρο­μος κηρύττοντας βάπτισμα μετα­νοί­ας καί βαπτίζοντας τούς ἀνθρώ­πους στόν Ἰορδάνη, ἀλλά καί συ­στήνοντας στούς μαθητές του τόν Χριστό.

Ἄς μιμηθοῦμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς τό παράδειγμα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἁγίου, τοῦ μεγαλύτερου πού γεν­νή­θηκε ποτέ στόν κόσμο, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, καί τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα, καί ἄς φρο­ντίζουμε νά μήν συσκοτίζουμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ μέ τή ζωή μας, ἀλλά νά τό ἀναδεικνύουμε μέ κάθε τρόπο, ὥστε νά ὁδηγοῦνται οἱ ἄν­θρωποι δι᾽ αὐτοῦ στόν Χριστό, ἀλλά καί ἐμεῖς, ὡς τέκνα φωτός, νά ἀξιωθοῦμε νά ἀπο­λαύσουμε τοῦ θείου φωτός στόν οὐρανό αἰώνια, μαζί μέ τόν Χριστό καί τούς ἁγίους πού ἦταν πραγματικά φῶτα Χριστοῦ.