Λαμπρός εορτασσμός Σύναξης πάντων των διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτης Βεροίας
Την Τετάρτη 24 Ιουνίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας επί τη εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου αλλά και την εορτή της Συνάξεως πάντων των διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτης Βεροίας.
Στο πλαίσιο των ΚΣΤ΄ Παυλείων, σήμερα Τετάρτη 24 Ιουνίου στις 8:00 μ.μ., θα μεταδοθεί μέσα από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας διαδικτυακή εκπομπή με θέμα «Το ήθος των Οσίων Πατέρων», ξενάγηση στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας με αφορμή την εορτή της Συνάξεως των εν Σκήτη Βεροίας Αγίων.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀλλ᾽ ἐνδύσασθε τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας».
Ὁ λόγος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου πρός τούς χριστιανούς τῆς Ρώμης πού ἀκούεται σήμερα, ἑορτή τοῦ γενεθλίου τοῦ τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τοῦ προστάτου καί ἐφόρου τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς καί παλαιφάτου Μονῆς τῆς Σκήτης Βεροίας, ἡ ὁποία ἑορτάζει καί πανηγυρίζει συγχρόνως καί τή μνήμη πάντων τῶν ἐν ἀσκήσει διαλαμψάντων καί τῷ Θεῷ εὐαρεστησάντων ὁσίων καί θεοφόρων οἰκητόρων της, περιγράφει ἀκριβῶς τή ζωή καί τήν πολιτεία τοῦ τιμίου Προδρόμου ἀλλά καί τῶν λοιπῶν ἑορταζομένων ἁγίων.
Διότι πῶς εἶναι δυνατόν νά περιγράψει κανείς διαφορετικά τόν τίμιο Πρόδρομο, αὐτόν τόν μεγάλο ἀσκητή καί καθηγητή τῶν μοναζόντων, παρά ὡς ἐνδεδυμένο τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ἔστω καί ἄν δέν τόν εἶχε γνωρίσει μέχρι τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς του, ἔστω καί ἄν δέν τόν εἶχε συναντήσει παρά μόνο, ὅταν ὡς βρέφος «ἐσκίρτησεν ἐν τῇ κοιλίᾳ» τῆς μητέρας του, τῆς Ἐλισάβετ, κατά τή συνάντησή της μέ τήν Παναγία Παρθένο;
Ἐνδεδυμένος τόν Χριστό, γιά τή συνάντηση μέ τόν ὁποῖον προετοιμαζόταν, ἦταν ὁ τίμιος Πρόδρομος σέ ὅλη του τή ζωή. Γι᾽ αὐτό δέν εἶχε ἀνάγκη ἀπό ἄλλα ἐνδύματα, πολυτελῆ καί περίτεχνα, τοῦ ἀρκοῦσαν οἱ τρίχες καμήλου καί ἡ δερματίνη ζώνη.
Ἀφοσιωμένος στόν Θεό, μέ τόν ὁποῖο ζοῦσε «ὡς νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ», εἶχε νικήσει τήν πρόνοια τῆς σαρκός, εἶχε νικήσει τίς ἐπιθυμίες τοῦ κόσμου, καί ἀπολάμβανε τή θαλπωρή τῆς παρουσίας του στήν ψυχή του.
Ἦταν ἐνδεδυμένος τόν Χριστό ὁ τίμιος Πρόδρομος, γι᾽ αὐτό καί εἶχε τή δύναμη νά κηρύσσει μέ τόση παρρησία τή μετάνοια, γιατί εἶχε τή βεβαιότητα ὅτι εἶχε φθάσει ἡ ὥρα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἐνδεδυμένος τόν Χριστό, σημαίνει ἄλλωστε ὅτι ζοῦσε ὅπως θά ζοῦσε ὁ Χριστός, ἐκινεῖτο ὅπως Ἐκεῖνος, ὁμιλοῦσε ὅπως Ἐκεῖνος, συναναστρεφόταν ὅπως Ἐκεῖνος. Καί ὅπως τό ἔνδυμα ταυτίζεται μέ τήν ὕπαρξη καί τήν ὑπόστασή του, ἔτσι καί ὁ τίμιος Πρόδρομος εἶχε ταυτισθεῖ μέ Ἐκεῖνον τόν ὁποῖο ἐπρόκειτο νά βαπτίσει, Ἐκεῖνον τοῦ ὁποίου προετοίμαζε τήν ὁδό. Καί ἦταν τόσο γεμάτη ἡ ψυχή του ἀπό τήν ἀποστολή του, ὥστε δέν τόν ἀπασχολοῦσαν οἱ μέριμνες καί οἱ φροντίδες τοῦ κόσμου, δέν τοῦ ἔλειπαν οἱ ἀνέσεις καί οἱ ἀπολαύσεις του.
Αὐτόν τόν τρόπο τῆς ζωῆς του, τόν τρόπο πού μᾶς ὑποδεικνύει καί ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀκολούθησαν καί οἱ ἐν τῇ Σκήτει τῆς Βεροίας ἀσκητικῶς διαλάμψαντες ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες, τῶν ὁποίων τιμοῦμε σήμερα τή Σύναξη.
Ἐνδυόμενοι τό μοναχικό τριβώνιο, ἐνδύθηκαν τόν Χριστό, ὄχι μόνο ἐξωτερικά ἀλλά καί ἐσωτερικά. Ὄχι μόνο ἐπιφανειακά ἀλλά καί οὐσιαστικά. Γι᾽ αὐτό καί ἔκαναν πράξη τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου, ἀρνούμενοι κάθε πρόνοια τῆς σαρκός καί κάθε ἐπιθυμία κοσμική καί ἐμπιστευόμενοι τή ζωή τους στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί, παρότι ἔφεραν τούς δερματίνους χιτῶνες τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, δέν δυσκολεύθηκαν νά ἀνεβοῦν τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα· παρότι ἔκλεισαν τά μάτια τους στά φῶτα τοῦ κόσμου, ἀξιώθηκαν νά δοῦν καί νά ζήσουν τήν ἔλλαμψη τοῦ θείου φωτός.
Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα καί ἐμεῖς, ἐδῶ στήν Ἱερά Μονή τοῦ τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας τόν ἔφορό της καί μαζί μέ αὐτόν καί ὅλη τή σεπτή χορεία τῶν ὁσίων ἀσκητῶν της, γνωστῶν καί ἀγνώστων, ἀπό τόν πολιοῦχο τῆς Βεροίας ὅσιο Ἀντώνιο τόν νέο, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ καί τούς αὐταδέλφους του, τόν ὅσιο Διονύσιο τόν ἐν Ὀλύμπῳ καί τόν ὅσιο Νικάνορα, μέχρι τόν ὅσιο Θεοφάνη τόν πολιοῦχο τῆς Ναούσης καί τόν ἅγιο ἰσαπόστολο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, καί ὅλους τούς ἄλλους, τιμοῦμε τήν ἀναστροφή καί τό χριστομίμητο ἦθος τους, μέσα στά ΚΣΤ´ Παύλεια, τῶν ὁποίων τό γενικό θέμα εἶναι τό εὐαγγελικό ἦθος, αὐτό τό ὁποῖο βλέπουμε στή ζωή τῶν τιμωμένων ὁσίων καί θεοφόρων πατέρων μας καί τό ὁποῖο μᾶς καλεῖ σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος νά μιμηθοῦμε, ἐνδυόμενοι τόν Χριστό.
Ἡ σημερινή ἑορτή μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά καθρεφτίσουμε τή ζωή μας στή ζωή τῶν ἁγίων μας, τό ἦθος μας στό δικό τους ἦθος. Διότι ὅλοι μας ἐνδυόμεθα τόν Χριστό μέ τό βάπτισμά μας. «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε», λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καί αὐτό τό ἔνδυμα τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε χρέος νά τό διατηρήσουμε καί νά τό συντηρήσουμε μέ τόν ἀγώνα καί τήν προσπάθειά μας, νά ταυτίσουμε τή ζωή μας μαζί του.
Δέν ἐνδυόμεθα τόν Χριστό, ἐνδυόμενοι ἁπλῶς τό μοναχικό ἔνδυμα, ἐάν δέν ἐνδύσουμε καί τήν ψυχή καί τόν νοῦ μας μέ τόν Χριστό. Δέν ἀρκεῖ τό μοναχικό ἔνδυμα, ἐάν ὁ νοῦς μας εἶναι μακριά ἀπό τόν Χριστό, ἐάν ἡ ψυχή μας δέν φλέγεται ἀπό τήν ἀγάπη του, ἐάν οἱ ἐπιθυμίες μας δέν εἶναι ταυτισμένες μέ τήν παρουσία του. Δέν ἀρκεῖ τό μοναχικό ἔνδυμα, ἐάν οἱ φροντίδες μας εἶναι κοσμικές, ἐάν οἱ μέριμνές μας εἶναι γήινες καί σαρκικές, ἐάν τά ἐνδιαφέροντά μας περιστρέφονται στά τοῦ κόσμου, ἐάν ἡ ζωή μας δέν ταυτίζεται μέ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἐάν τό ἦθος μας δέν εἶναι εὐαγγελικό.
Ἀσφαλῶς δέν εἶναι κάτι εὔκολο, οὔτε κατακτᾶται σέ λίγο διάστημα. Εἶναι προσπάθεια διηνεκής, ἀλλά θά πρέπει νά τήν κάνουμε ἀπό τήν πρώτη μέχρι τήν τελευταία ἡμέρα μέ ζῆλο, μέ ἀγάπη, μέ αὐταπάρνηση, ὅπως τήν ἔκαναν οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες μας. Γιατί αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός στόχος τῆς ζωῆς μας, εἴτε εἴμεθα μοναχοί εἴτε ζοῦμε στόν κόσμο, διότι αὐτός εἶναι ὁ μόνος τρόπος νά ζήσουμε αἰωνίως μέ τόν Χριστό. Ἐάν ἐνδυθοῦμε τόν Χριστό ἐδῶ στή γῆ, ἐάν ἀγωνιζόμεθα νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, τότε θά μπορέσουμε, δι᾽ εὐχῶν τοῦ τιμίου Προδρόμου καί πάντων τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων τῶν ἐν τῇ Σκήτει ταύτῃ διαλαμψάντων καί τῷ Θεῷ εὐαρεστησάντων, νά ἀπολαύσουμε καί τήν αἰώνια ζωή στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν κοντά στόν Χριστό ἀλλά καί στούς ἁγίους μας.
