Μαθητές και Σχολεία σε Ευχαριστιακή Σύναξη στη Μητρόπολη Ιερισσού
Έτσι με επικεφαλής τους Διευθυντές τους, του ΓΕ.Λ. κ. Δημητρίου Τσιλιβερδή και του Γυμνασίου κ. Μάρκου Κοσμά και ακολούθους τις Καθηγήτριες και τους Καθηγητές τους, τα παιδιά προσήλθαν περίπου στις 9 η ώρα στον Ιερό Ναό, όπου είχε ήδη τελεστεί η Ακολουθία του Όρθρου και βρισκόταν εν εξελίξει η Θεία Λειτουργία.
Με απόφαση των Συλλόγων των Καθηγητριών και Καθηγητών τους, οι μαθήτριες και οι μαθητές του Γενικού Λυκείου και του Γυμνασίου Αρναίας μετείχαν σήμερα, Παρασκευή 24η Νοεμβρίου 2023, της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε στον υπερμεγέθη και μεγαλοπρεπή ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου Αρναίας, επί τη ευκαιρία της Μνήμης του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγώνος, προστάτου των παιδιών, που εορτάζεται την 26η Νοεμβρίου, όμως για φέτος συμπίπτει με την ημέρα της Κυριακής, ημέρα αργίας για την Παιδεία μας. Η σημερινή Ευχαριστιακή Σύναξη πραγματοποιήθηκε και με πρόταση – πρόσκληση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, σαν εκείνος επισκέφθηκε τους μαθητές στα Σχολεία τους.
Έτσι με επικεφαλής τους Διευθυντές τους, του ΓΕ.Λ. κ. Δημητρίου Τσιλιβερδή και του Γυμνασίου κ. Μάρκου Κοσμά και ακολούθους τις Καθηγήτριες και τους Καθηγητές τους, τα παιδιά προσήλθαν περίπου στις 9 η ώρα στον Ιερό Ναό, όπου είχε ήδη τελεστεί η Ακολουθία του Όρθρου και βρισκόταν εν εξελίξει η Θεία Λειτουργία. Παρέστη χοροστατών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ακολουθούμενος από τον Διάκονό του π. Νικόδημο Κωτινούδη, ενώ Λειτουργοί ήσαν ο Αιδ. Οικ. π. Γεώργιος Τρικκαλιώτης και ο Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης. Τα Αναλόγια μέχρις εκείνης της ώρας εκόσμησαν ο Πρωτοψάλτης και Καθηγητής κ. Βασίλειος Κοκκαλιάρης και ο Λαμπαδάριος κ. Πέτρος Κοτρότσιος. Αλλά με την προσέλευση των Σχολείων, ευγενέστατα και προς τιμήν των παιδιών, παρεχώρησαν τη θέση τους σε δύο ήδη εξαίρετους Ιεροψάλτες – μαθητές: τον Μάρκο Ζαμπούνη από την Αρναία, μαθητή του κ. Κοκκαλιάρη και τον Γεώργιο Καραμανώλη από τα Ριζά, μαθητή του κ. Αγγέλου Κουτζιαρή και νυν του Πρωτοψάλτου κ. Στυλιανού Ζαχαρίου στη Γαλάτιστα.
Η στάση και η παρουσία των παιδιών Γυμνασίου και Λυκείου υπήρξε υποδειγματική, υπό την διακριτική βεβαίως επίβλεψη των Καθηγητών τους. Έβλεπες ότι προσηύχοντο και συνάμα η όλη »γλώσσα» του σώματός τους ανέδιδε μια ευωδία ευλάβειας και πνευματικής αγαλλίασης.
Το κήρυγμα διακόνησε ο Επίσκοπός μας, με θέμα την αξία του ανθρώπου στην Ορθόδοξη Παράδοση, μιας και η Ευαγγελική Περικοπή της ημέρας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, αναφερόταν στην Περικοπή των Ταλάντων που ο Κύριος δίδαξε στους μαθητές Του.
Ο ομιλητής στάθηκε στα εξής σημεία, αναφερόμενος στην ανθρώπινη υπόσταση και το πρόσωπο:
Α. Η αξία του ανθρώπου βρίσκεται στο ότι δεν είναι δημιούργημα της τύχης, δεν προήλθε δηλαδή τυχαία κατά την εξέλιξη κόσμου και φύσεως μέχρι σήμερα. Η αξία του βρίσκεται στο ότι είναι Θεόπλαστο και Θεοΐδρυτο Ον. Πλάστηκε από τον Δημιουργό Πατέρα μας, τον Αγιοτριαδικό Θεό εν χώρω και χρόνω, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, που εκτυλίσσεται στο Βιβλίο της Γένεσης, το πρώτο της Πεντατεύχου.
Β. Ο άνθρωπος είναι ένα κράμα Γης και Ουρανού, δηλαδή έχει ρίζες στην ύλη και στον Θεό, είναι υλικοπνευματικό Ον και στολισμένο τόσο με τη χάρη του σύμπαντος κόσμου, με τον οποίο είναι συγγενής κατά το σώμα, όσο και με τον Ουρανό, με τον Θείο Δημιουργό του κατά το Πνεύμα, την αιώνια και αθάνατη ψυχή. Ο άνθρωπος τελικά κατά τον Ντοστογιέφσκυ είναι ένας μικρόκοσμος και ένας μικρόθεος!
Γ. Ο άνθρωπος πλάστηκε όχι για να πεθάνει, αλλά πλάστηκε »κατ’ εικόνα Θεού», δηλαδή στολίστηκε με προσόντα που ανήκουν στον Θεό και δωρήθηκαν απ’ Αυτόν στο πλάσμα Του, μα και »καθ’ ομοίωσιν Θεού», δηλαδή προορισμός του και τελικός του στόχος είναι ο Αγιασμός και η συμμετοχή του στην Αγιοτριαδική Ζωή, στη Ζωή του Θεού, όπως αυτή παρουσιάστηκε από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό κατά την Ένσαρκη Ζωή Του στη γη. Και,
Δ. Ο άνθρωπος είναι ΠΡΟΣΩΠΟ! Πλάστηκε να είναι πρόσωπο! Πρόσωπο σημαίνει το μοναδικό εκείνο πλάσμα του Θεού που μπορεί να στέκει απέναντι σε κάποιον ή κάτι, να επι- κοινωνεί με κάποιον ή κάτι. Το »άνοιγμα», λοιπόν, του ενός ανθρώπου στον άλλον, η κοινωνία του ενός ανθρώπου με τον άλλον, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, είναι θέμα ζωής και θανάτου για το ανθρώπινο Γένος. Άλλωστε σήμερα η Ψυχολογία του Βάθους και η Ψυχανάλυση μιλούν για τη »θεραπευτική αξία» που έχουν οι φιλάνθρωπες σχέσεις και η κοινωνία ανθρώπου ή ανθρώπων με άνθρωπο ή ανθρώπους.
Και κατέληξε ο Επίσκοπός μας καλώντας τα παιδιά να είναι πρόσωπα, να έχουν αυτοσυνειδησία της μοναδικότητας, της αξίας και του αναντικατάστατου της παρουσίας τους στη γη, που σημαίνει να τιμούν τον Πλάστη και Δημιουργό τους και να υφαίνουν τον τάπητα της ζωής με τα στημόνια της αιωνιότητας και τα υφάδια της υλικής καθημερινότητας, η οποία αναμένει από ‘μας τους ανθρώπους να της πούμε τους λόγους της υπάρξεώς της, της αξίας της δηλαδή!
